Art. 15. 1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do prowadzenia publicznych
kampanii edukacyjnych w stosunku do sprzętu, który został przez niego wprowadzony
do obrotu.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wykonywany przez wprowadzającego
sprzęt za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego
uznaje się za zrealizowany w ramach art. 62.
3. Wprowadzający sprzęt, samodzielnie wykonując obowiązek, o którym mowa
w ust. 1:
1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne lub
2) wnosi na odrębny rachunek bankowy właściwego urzędu marszałkowskiego
– łącznie co najmniej 0,1% przychodów netto z tytułu wprowadzania do obrotu
sprzętu osiągniętych w poprzednim roku kalendarzowym.
4. Wprowadzający sprzęt, który rozpoczyna działalność w danym roku
kalendarzowym, oblicza wysokość środków, o których mowa w ust. 3, w odniesieniu
do przychodów netto z tytułu wprowadzania do obrotu sprzętu osiągniętych w tym
roku kalendarzowym.
5. Rozliczenie wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1, następuje
w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po roku, w którym wprowadzający
sprzęt był obowiązany do przeprowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.
6. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uznaje się za wykonany, jeżeli
wprowadzający sprzęt posiada dokumentację potwierdzającą przeznaczenie środków,
o których mowa w ust. 3, na publiczne kampanie edukacyjne.
7. Wprowadzający sprzęt jest zwolniony z obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
jeżeli wysokość środków obliczonych w sposób określony w ust. 3 nie przekracza
100 zł w danym roku kalendarzowym.
8. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 7, ma zastosowanie, jeżeli:
1) wprowadzający sprzęt złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia
31 stycznia każdego roku:
a) zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym
mowa w art. 37 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu
w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 708),
b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na
podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa w lit. a;
2) w odniesieniu do wprowadzającego sprzęt są spełnione warunki dopuszczalności
pomocy de minimis określone w obowiązujących przepisach prawa Unii
Europejskiej w zakresie pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie.
9. Wartość pomocy de minimis odpowiada wysokości środków obliczonych
zgodnie z ust. 3.
10. Zaświadczenia, oświadczenie oraz informacje, o których mowa w ust. 8
pkt 1, mogą być przekazywane za pośrednictwem środków komunikacji
elektronicznej.
11. W przypadku gdy wprowadzający sprzęt, pomimo ciążącego na nim
obowiązku, nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne lub nie wniósł
środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, albo przeznaczył lub wniósł je w wysokości niższej od należnej, marszałek województwa określa, w drodze decyzji, wysokość
zobowiązania z tytułu środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2.
12. Wysokość zobowiązania z tytułu środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2,
ulega obniżeniu o kwotę faktycznie przeznaczoną przez wprowadzającego sprzęt na
publiczne kampanie edukacyjne, potwierdzoną przez dokumentację, o której mowa
w ust. 6.
13. Wpływy z tytułu środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, w wysokości 10%
stanowią dochód budżetu samorządu województwa z przeznaczeniem na koszty
egzekucji należności z tytułu tych środków i obsługę administracyjną systemu tych
środków.
14. Wpływy z tytułu środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, powiększone
o wysokość dochodów z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone
o wysokość dochodów, o których mowa w ust. 13, marszałek województwa
przekazuje, w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału, na rachunek bankowy
Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
15. Do środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, stosuje się odpowiednio
przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1325 i 1423), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują
marszałkowi województwa.

Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym art. 15

DODAJ