Art. 157. 1. Rada gminy może, w drodze uchwały, ustanawiać ograniczenia
co do czasu funkcjonowania instalacji lub korzystania z urządzeń, z których
emitowany hałas może negatywnie oddziaływać na środowisko, z zastrzeżeniem
ust. 2.
2. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą instalacji lub urządzeń
znajdujących się w miejscach kultu religijnego.

Art. 157a. 1. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) cieple użytkowym – rozumie się przez to ilość ciepła wytwarzanego w źródle
spalania paliw obejmującą ciepło zużywane w zakładzie, w którym jest
zlokalizowane źródło spalania paliw, na cele grzewcze lub przemysłowe
niezwiązane z produkcją energii elektrycznej i ciepła oraz ciepło
przeznaczone dla odbiorców zewnętrznych na cele grzewcze lub
przemysłowe;
2) cieple dostarczanym do publicznej sieci ciepłowniczej – rozumie się przez to
tę część ciepła użytkowego, która jest przekazywana poza teren zakładu,
w którym jest zlokalizowane źródło spalania paliw, z wyjątkiem ciepła, które
jest dostarczane do innych zakładów mających bezpośrednie połączenie ze
źródłem spalania paliw;
3) czasie użytkowania źródła spalania paliw – rozumie się przez to wyrażony
w godzinach czas, w którym pracuje źródło spalania paliw lub część źródła
spalania paliw, odprowadzając substancje do powietrza, z wyłączeniem
okresów rozruchu i wyłączania, które są ustalane z uwzględnieniem
specyficznych procesów oraz parametrów operacyjnych pozwalających na
określenie momentu zakończenia rozruchu i rozpoczęcia wyłączania źródła spalania paliw oraz decyzji wykonawczej Komisji z dnia 7 maja 2012 r.
dotyczącej określenia okresów rozruchu i wyłączania do celów dyrektywy
Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE w sprawie emisji
przemysłowych (Dz. Urz. UE L 123 z 09.05.2012, str. 44);
4) lokalnych paliwach stałych – rozumie się przez to naturalnie występujące
paliwa stałe wydobywane lokalnie i spalane w źródle spalania paliw
specjalnie zaprojektowanym dla tego rodzaju paliw;
5) nominalnej mocy cieplnej – rozumie się przez to ilość energii wprowadzanej
w paliwie do źródła spalania paliw w jednostce czasu przy jego nominalnym
obciążeniu;
6) stopniu odsiarczania – rozumie się przez to wyrażony w procentach stosunek
różnicy między masą siarki zawartej w paliwie wprowadzonym do źródła
spalania paliw w określonym czasie a masą siarki zawartej w gazach
odlotowych odprowadzonych do powietrza w tym czasie do masy siarki
zawartej w paliwie wprowadzonym do źródła spalania paliw w tym czasie;
7) źródle spalania paliw – rozumie się przez to część instalacji spalania paliw
będącą stacjonarnym urządzeniem technicznym, w którym następuje
utlenianie paliw w celu wytworzenia energii.
2. Źródłem spalania paliw jest także zespół dwóch lub większej liczby źródeł
spalania paliw, o których mowa w ust. 1 pkt 7, dla których standardy emisyjne są
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 146 ust. 3, w przypadkach
gdy:
1) gazy odlotowe z tych źródeł spalania paliw są odprowadzane do powietrza
przez wspólny komin i całkowita nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż
50 MW; w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno
źródło spalania paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego
całkowita nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych
tych części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie
mniejsza niż 15 MW (pierwsza zasada łączenia);
2) dwa lub więcej źródeł spalania paliw, dla których pierwsze pozwolenie na
budowę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r., lub dla których wniosek
o wydanie takiego pozwolenia został złożony po tym dniu, i dla których
całkowita nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 50 MW, zostały zainstalowane w taki sposób, że uwzględniając parametry techniczne
i czynniki ekonomiczne, ich gazy odlotowe mogłyby być, w ocenie organu
właściwego do wydania pozwolenia, odprowadzane przez wspólny komin;
w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło
spalania paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego całkowita
nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych tych
części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie mniejsza
niż 15 MW (druga zasada łączenia);
3) dwa lub więcej źródeł spalania paliw o nominalnej mocy cieplnej nie
mniejszej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW, oddanych do użytkowania po
dniu 19 grudnia 2018 r., a jeżeli pozwolenie na ich budowę wydano po dniu
18 grudnia 2017 r. – oddanych do użytkowania po dniu 20 grudnia 2018 r., do
których nie ma zastosowania pkt 1 albo 2, i które odprowadzają gazy
odlotowe przez wspólny komin lub zostały zainstalowane w taki sposób, że
uwzględniając parametry techniczne i czynniki ekonomiczne, ich gazy
odlotowe mogłyby być, w ocenie organu właściwego do wydania pozwolenia
lub przyjęcia zgłoszenia, odprowadzane przez wspólny komin; w takim
przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło spalania
paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego całkowita
nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych
poszczególnych części, przy czym w przypadku, gdy suma ta wynosi nie
mniej niż 50 MW, przyjmuje się, że całkowita nominalna moc cieplna źródła
nie osiąga wartości 50 MW (trzecia zasada łączenia).

Prawo ochrony środowiska art. 157

Poprzedni

Art. 156. 1. Zabrania się używania instalacji lub urządzeń nagłaśniających na publicznie dostępnych terenach miast, terenach zabudowanych oraz na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczyn...

Nastepny

Art. 158. Wprowadzanie do środowiska wytwarzanej, wykorzystywanej lub transportowanej substancji jest dopuszczalne wyłącznie w zakresie, w jakim jest to konieczne w związku z charakterem prowadzonej...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska
  • Wejscie w życie 1 października 2001
  • Ost. zmiana ustawy 18 kwietnia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 19 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka