Art. 150. Upoważnia się ministra właściwego do spraw finansów publicznych
do dokonania, na wniosek ministra właściwego do spraw pracy, przeniesienia
planowanych wydatków na finansowanie zadań dotyczących zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu określonych w ustawie budżetowej na rok 2004 między odpowiednimi częściami, działami, rozdziałami i paragrafami.

Art. 150a. 1. Prawo do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia
przedemerytalnego na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia
1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w brzmieniu obowiązującym
w dniu 31 grudnia 2001 r., przysługuje osobie, która do dnia 12 stycznia 2002 r.
spełniła warunki do jego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Prawo do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego,
o którym mowa w ust. 1, przysługuje również osobie, która do dnia 12 stycznia 2002 r.
nie spełniła warunku posiadania okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego
lub świadczenia przedemerytalnego, jeżeli w dniu 31 grudnia 2001 r. pobierała zasiłek
dla bezrobotnych i w wyniku zaliczenia okresu pobierania tego zasiłku do okresu
uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego
uzyskałaby prawo do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego.
3. Prawo do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego
przysługuje za okres od dnia spełnienia warunków do jego nabycia określonych
w ustawie, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia
2001 r., nie wcześniej jednak niż od dnia 1 stycznia 2002 r., z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Osobie, o której mowa w ust. 2, prawo do zasiłku przedemerytalnego lub
świadczenia przedemerytalnego, o którym mowa w ust. 1, przysługuje od dnia
złożenia wniosku o jego przyznanie, o ile w dniu jego złożenia spełnia warunki do
nabycia tego prawa określone w ustawie, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu
obowiązującym w dniu 31 grudnia 2001 r.
5. Osoba, o której mowa w ust. 1 i 2, może złożyć wniosek o przyznanie prawa
do zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego do dnia 28 lutego
2006 r., do właściwego dla jej miejsca zamieszkania powiatowego urzędu pracy.
6. Starosta rozpatruje wnioski, o których mowa w ust. 5, wydaje decyzje oraz
wypłaca z Funduszu Pracy zasiłek przedemerytalny albo świadczenie
przedemerytalne za okres do dnia 31 lipca 2004 r.
7. Starosta po rozpatrzeniu wniosku i wypłaceniu zasiłku przedemerytalnego
albo świadczenia przedemerytalnego, za okres do dnia 31 lipca 2004 r. przekazuje
dokumentację osoby uprawnionej do pobierania zasiłku przedemerytalnego albo świadczenia przedemerytalnego, do organu rentowego właściwego ze względu na
miejsce zamieszkania tej osoby.
8. Zasiłek przedemerytalny albo świadczenie przedemerytalne, o których mowa
w ust. 7, stają się, z dniem 1 sierpnia 2004 r., odpowiednio zasiłkiem
przedemerytalnym i świadczeniem przedemerytalnym w rozumieniu ustawy z dnia
30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych.
9. Zasiłek przedemerytalny albo świadczenie przedemerytalne przysługujące:
1) do dnia 31 lipca 2004 r. są wypłacane na zasadach i w trybie obowiązującym
w tym okresie przez właściwy powiatowy urząd pracy;
2) od dnia 1 sierpnia 2004 r. są wypłacane na zasadach i w trybie obowiązującym
w tym okresie przez właściwy organ rentowy.

Art. 150b. 1. Pracownikowi byłego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej
przysługuje świadczenie przedemerytalne, jeżeli w okresie od dnia 1 stycznia 2002 r.
do dnia 31 lipca 2004 r. spełniał warunki określone w art. 37k ust. 9 ustawy z dnia
14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, w brzmieniu
obowiązującym w dniu 1 stycznia 2002 r., z wyłączeniem wyrazów „w dniu
7 listopada 2001 r.”.
2. Prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje za okres od dnia
spełnienia warunków do jego nabycia określonych w ustawie, o której mowa w ust. 1,
w brzmieniu obowiązującym w dniu 1 stycznia 2002 r., nie wcześniej jednak niż od
dnia 1 stycznia 2002 r.
3. Przepis art. 150a ust. 5–9 stosuje się odpowiednio.

Art. 150c. Świadczenia przedemerytalne oraz zasiłki przedemerytalne
przyznane na podstawie art. 150a i 150b wypłacane są bez odsetek ustawowych.

Art. 150d. 1. Prawo do świadczeń przedemerytalnych przyznanych przez
powiatowy urząd pracy na podstawie przepisów o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu
bezrobociu i ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na zasadach i w trybie
określonym w tych przepisach na wniosek osoby uprawnionej (zainteresowanej) lub
z urzędu, jeżeli po dniu przejęcia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaty tych
świadczeń zostaną ujawnione okoliczności:
1) określone w art. 145 § 1 oraz art. 156 § 1 Kodeksu postępowania
administracyjnego powodujące wznowienie postępowania lub stwierdzenie
nieważności decyzji;
2) mające wpływ na prawo do świadczenia przedemerytalnego lub jego wysokość,
zaistniałe po dniu ustalenia prawa do tego świadczenia.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku ponownego obliczenia
przez organ rentowy wysokości emerytury dla celów ustalenia wysokości świadczenia
przedemerytalnego wskutek:
1) doliczenia dotychczas nieuwzględnionego okresu uprawniającego do emerytury,
przebytego przed nabyciem prawa do świadczenia przedemerytalnego,
2) ponownego ustalenia podstawy wymiaru w myśl art. 111 ustawy o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych lub doliczenia dotychczas
nieuwzględnionego dochodu – przychodu stanowiącego podstawę wymiaru
składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne
na podstawie przepisów prawa polskiego za okres, który wskazano do ustalenia
podstawy wymiaru emerytury
– z tym, że wysokość emerytury oblicza się przy zastosowaniu kwoty bazowej ostatnio
przyjętej do obliczenia wysokości tej emerytury.
3. W przypadku ujawnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, dochodzenia
zwrotu nienależnie pobranych świadczeń przedemerytalnych za okres przypadający
przed dniem przejęcia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłaty tych
świadczeń dokonują powiatowe urzędy pracy według zasad określonych w przepisach
o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.
4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do zasiłków przedemerytalnych.

Art. 150e. Udokumentowane okresy zatrudnienia lub wykonywania innej pracy
zarobkowej za granicą u pracodawców zagranicznych w państwach niewymienionych
w art. 1 ust. 3 pkt 2 lit. a–c przebyte w okresie od dnia 1 listopada 2005 r. do dnia
25 sierpnia 2006 r. są zaliczane do okresu uprawniającego do zasiłku pod warunkiem
opłacenia składki na Fundusz Pracy. Przepisy dotyczące trybu opłacania składek na
Fundusz Pracy przez osoby podejmujące zatrudnienie lub inną pracę zarobkową za
granicą u pracodawcy zagranicznego stosuje się odpowiednio.

Art. 150f. 1. Starosta może zawrzeć umowę, na podstawie której refunduje
pracodawcy lub przedsiębiorcy przez okres 12 miesięcy część kosztów poniesionych
na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych
bezrobotnych do 30 roku życia, w wysokości uprzednio uzgodnionej,
nieprzekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych
skierowanych bezrobotnych w miesiącu oraz kwoty minimalnego wynagrodzenia za
pracę obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca
i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
2. Starosta nie może zawrzeć umowy, o której mowa w ust. 1, z pracodawcą, u
którego w okresie ostatnich 6 miesięcy przed złożeniem wniosku nastąpiło
zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy.
3. Pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani, stosownie do zawartej umowy,
do utrzymania w zatrudnieniu w pełnym wymiarze czasu pracy skierowanego
bezrobotnego przez okres, za który dokonywana jest refundacja, o której mowa w ust.
1, oraz przez okres 12 miesięcy po zakończeniu tej refundacji.
4. Niewywiązanie się z warunków, o których mowa w ust. 3, powoduje
obowiązek zwrotu uzyskanej pomocy w kwocie proporcjonalnej do okresu, w którym
nie utrzymano zatrudnienia skierowanej osoby, wraz z odsetkami ustawowymi
naliczonymi od dnia otrzymania refundacji za pierwszy miesiąc, w terminie 30 dni od
dnia doręczenia wezwania starosty.
5. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego,
rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego
w trakcie okresu objętego refundacją albo przed upływem okresu 12 miesięcy,
o którym mowa w ust. 3, starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego
bezrobotnego.
6. W przypadku odmowy przyjęcia skierowanego bezrobotnego na zwolnione
stanowisko pracy, pracodawca lub przedsiębiorca zwracają uzyskaną pomoc w kwocie
proporcjonalnej do okresu, w którym nie utrzymano zatrudnienia skierowanej osoby
wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pierwszej refundacji,
w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty. W przypadku braku
możliwości skierowania bezrobotnego przez urząd pracy na zwolnione stanowisko pracy, pracodawca lub przedsiębiorca nie zwracają uzyskanej pomocy za okres,
w którym uprzednio skierowany bezrobotny pozostawał w zatrudnieniu.
7. Refundacja, o której mowa w ust. 1, jest udzielana zgodnie z warunkami
dopuszczalności pomocy de minimis.

Art. 150g. 1. Umowy, o których mowa w art. 150f, mogą być zawierane
w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.
2. Koszty wynikające z zawartych umów, o których mowa w ust. 1, są
finansowane przez starostę w ramach Funduszu Pracy w latach 2016–2018.
3. Na finansowanie zadania, o którym mowa w art. 150f, przeznacza się kwotę
2800 mln zł, z czego w roku 2016 – 700 mln zł i po 1050 mln zł odpowiednio w roku
2017 i 2018.
4. Kwoty kosztów realizacji zadania, o którym mowa w art. 150f, ujęte zostają
w planach finansowych Funduszu Pracy na rok 2016, 2017 i 2018, zwiększając
pozycję „Aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu” w stosunku do kwoty kosztów
w tej pozycji w planie finansowym Funduszu Pracy na 2015 rok.
5. Marszałek województwa, w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po
upływie każdego kwartału, informuje ministra właściwego do spraw pracy
o wysokości zobowiązań w województwie wynikających z zawartych umów,
o których mowa w ust. 1, i kwotach przewidzianych na finansowanie zadania,
o którym mowa w art. 150f, w danym roku budżetowym.
6. Jeżeli kwota środków przewidzianych w planie finansowym Funduszu Pracy
na rok 2016, 2017 lub 2018 nie pokrywa kwot na finansowanie zadania, o którym
mowa w art. 150f, minister właściwy do spraw pracy dokonuje odpowiedniej zmiany
w planie finansowym Funduszu Pracy, polegającej na zwiększeniu kwoty na
finansowanie zadania i odpowiednim zmniejszeniu stanu Funduszu Pracy na koniec
danego roku budżetowego, z zastrzeżeniem ust. 3, zgodnie z art. 29 ust. 12 ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
7. Podziału środków, o których mowa w ust. 3, dla województw, na rok 2016,
2017 i 2018, dokonuje, w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy, minister
właściwy do spraw pracy według następującego algorytmu:
???? = ??? × ??? / ??
gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące:
???? − kwota kosztów (limit wydatków), jaka może być poniesiona w j-tym
roku budżetowym w n-tym województwie na finansowanie zadania,
o którym mowa w art. 150f,
??? − kwota kosztów (limit wydatków) Funduszu Pracy, o której mowa w ust.
3, w j-tym roku budżetowym,
??? − średnia miesięczna liczba bezrobotnych do 30 roku życia, według stanu
na koniec miesiąca, zarejestrowanych w danym województwie
w okresie 9 miesięcy poprzedzających dzień 1 października 2015 r.,
?? − średnia miesięczna liczba bezrobotnych do 30 roku życia, według stanu
na koniec miesiąca, zarejestrowanych w kraju w okresie 9 miesięcy
poprzedzających dzień 1 października 2015 r.,
? − dany rok budżetowy,
? − dane województwo.
8. Minister właściwy do spraw pracy zawiadamia marszałków województw
o kwocie limitów, o których mowa w ust. 7, na realizację w województwie zadania,
o którym mowa w art. 150f.
9. Kwoty środków Funduszu Pracy na finansowanie w powiecie zadania,
o którym mowa w art. 150f, są ustalane przez zarząd województwa w terminie
miesiąca od dnia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 8, w oparciu o następujące
kryteria dotyczące roku 2015:
1) średnią miesięczną liczbę bezrobotnych do 30 roku życia, według stanu na
koniec miesiąca, zarejestrowanych w powiecie w okresie 9 miesięcy
poprzedzających dzień 1 października 2015 r.;
2) stopę bezrobocia w powiecie;
3) strukturę bezrobocia w powiecie;
4) kwoty środków Funduszu Pracy przeznaczone w powiecie na realizację
projektów współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
10. Marszałek województwa informuje ministra właściwego do spraw pracy
o kwocie środków przeznaczonych na realizację przez samorządy powiatów zadania,
o którym mowa w art. 150f.
11. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 10, minister właściwy do
spraw pracy ustala limity środków dla samorządów powiatów, na rok 2016, 2017
i 2018, na realizację zadania, o którym mowa w art. 150f.
12. Kwoty środków w ramach limitu, o którym mowa w ust. 11, są
przekazywane przez ministra właściwego do spraw pracy na wyodrębniony rachunek
bankowy samorządu powiatu stosownie do harmonogramów płatności wynikających
z zawartych umów.
13. W przypadku braku możliwości wykorzystania limitu środków, o którym
mowa w ust. 11, minister właściwy do spraw pracy, na wniosek marszałka
województwa, może zwiększyć kwotę limitu dla innego samorządu powiatu
w województwie.
14. W przypadku braku możliwości wykorzystania limitów środków, o których
mowa w ust. 11 i 13, minister właściwy do spraw pracy może przeznaczyć te środki
na realizację zadania, o którym mowa w art. 150f, przez samorząd innego
województwa lub zasilić rezerwę, o której mowa w art. 109 ust. 11, dokonując
stosownych zmian w planie finansowym Funduszu Pracy.
15. Zobowiązania wynikające z umów, o których mowa w ust. 1, przechodzące
na rok 2017 i 2018, są finansowane w ramach limitów, o których mowa odpowiednio
w ust. 11, 13 i 14.
16. Kwoty z tytułu zwrotu uzyskanej pomocy, o której mowa w art. 150f,
dokonywanego przez pracodawców od roku 2018 powiększają przychody Funduszu Pracy.

Art. 150h. 1. W roku 2018 nie stosuje się przepisu art. 150g ust. 4, 13 i 14.
2. Starosta, do dnia 31 stycznia 2018 r., informuje ministra właściwego do spraw
pracy o kwocie środków Funduszu Pracy niezaangażowanych w umowy, o których
mowa w art. 150f, zawarte do dnia 31 grudnia 2017 r.
3. Starosta, do dnia 31 października 2018 r., informuje ministra właściwego do
spraw pracy o kwocie środków zaangażowanych w umowy realizowane w roku 2018
i niewykorzystanych na finansowanie zadania, o którym mowa w art. 150f.
4. Minister właściwy do spraw pracy z dokonanych zmniejszeń limitów środków
na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2 i 3, zasila rezerwę określoną w
przepisach wydanych na podstawie art. 109 ust. 11, dokonując stosownych zmian w
planie finansowym Funduszu Pracy.

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy art. 150

Poprzedni

Art. 149. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ust. 7, art. 22, art. 36 ust. 1 pkt 1–5, art. 36 ust. 3, art. 37 ust. 18, art. 37b ust. 6, art. 45, art. 49 ust. 1 pkt 1, a...

Nastepny

Art. 151. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 2003 r. poz. 514, z późn. zm.), z wyjątkiem art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. g, który traci ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
  • Wejscie w życie 1 czerwca 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 grudnia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 07 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka