Art. 14. 1. Stosowanie rozpuszczalników ekstrakcyjnych w produkcji żywności
lub składników żywności powinno być uzasadnione technologicznie i nie może
powodować występowania w żywności lub jej składnikach pozostałości w ilościach
mogących niekorzystnie oddziaływać na zdrowie człowieka.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) maksymalne dopuszczalne poziomy zawartości w rozpuszczalnikach
ekstrakcyjnych pierwiastków szkodliwych dla zdrowia,
2) wykaz substancji i materiałów dopuszczonych do stosowania jako
rozpuszczalniki ekstrakcyjne, warunki ich stosowania oraz maksymalne
dopuszczalne poziomy pozostałości w żywności lub składnikach żywności,
3) szczegółowe wymagania w zakresie oznakowania rozpuszczalników
ekstrakcyjnych
– mając na względzie potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz jednolite
wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić w rozporządzeniu,
o którym mowa w ust. 2:
1) wymagania dotyczące pobierania próbek i metod analitycznych stosowanych
w trakcie urzędowej kontroli żywności do oznaczania parametrów właściwych
dla rozpuszczalników ekstrakcyjnych,
2) specyfikacje i kryteria czystości rozpuszczalników ekstrakcyjnych
– mając na względzie potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz jednolite
wymagania w tym zakresie obowiązujące w Unii Europejskiej, jeżeli są ustalone.

Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia art. 14

DODAJ