Art. 14. § 1. Przeciwko osobom, które korzystają z przywilejów i immunitetów
dyplomatycznych i w zakresie przewidzianym przez ustawy, umowy lub powszechnie
ustalone zwyczaje międzynarodowe nie podlegają orzecznictwu organów polskich, nie
może być prowadzona egzekucja administracyjna, chyba że chodzi o sprawę, w której
osoby te podlegają orzecznictwu polskich organów administracyjnych.
§ 2. Przeciwko osobom wymienionym w § 1, które podlegają orzecznictwu
organów polskich w rezultacie zrzeczenia się ich przywileju lub immunitetu przez
państwo wysyłające lub odpowiednią organizację międzynarodową, może być
prowadzona egzekucja administracyjna tylko w przypadku wyraźnego zrzeczenia się
przywileju lub immunitetu także w odniesieniu do egzekucji administracyjnej.
§ 3. Jednakże gdy w przypadkach określonych w § 2 prowadzenie egzekucji jest
dozwolone, niedopuszczalna jest egzekucja z mienia przeznaczonego do użytku
służbowego ani też stosowanie środków egzekucyjnych w stosunku do osoby
zobowiązanego.
§ 4. W przypadku wątpliwości co do stosowania przepisów § 1–3 organ
egzekucyjny zwraca się do ministra właściwego do spraw zagranicznych, który
rozstrzyga w drodze postanowienia, czy zobowiązany korzysta z immunitetów
i przywilejów, o których mowa w § 1.

Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji art. 14

DODAJ