Art. 14. 1. Powiększanie zasobów leśnych następuje w wyniku zalesienia
gruntów oraz podwyższania produkcyjności lasu w sposób określony w planie
urządzenia lasu.
2. Do zalesienia mogą być przeznaczone nieużytki, grunty rolne nieprzydatne do
produkcji rolnej i grunty rolne nieużytkowane rolniczo oraz inne grunty nadające się
do zalesienia, a w szczególności:
1) grunty położone przy źródliskach rzek lub potoków, na wododziałach, wzdłuż
brzegów rzek oraz na obrzeżach jezior i zbiorników wodnych;
2) lotne piaski i wydmy piaszczyste;
3) strome stoki, zbocza, urwiska i zapadliska;
4) hałdy i tereny po wyeksploatowanym piasku, żwirze, torfie i glinie.
2a. Wielkość zalesień, ich rozmieszczenie oraz sposób realizacji określa krajowy
program zwiększania lesistości opracowany przez ministra właściwego do spraw
środowiska, zatwierdzony przez Radę Ministrów.
3. Grunty przeznaczone do zalesienia określa miejscowy plan zagospodarowania
przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
4. Obowiązek zalesiania gruntów ciąży na nadleśniczych w odniesieniu do
gruntów w zarządzie Lasów Państwowych oraz na właścicielach lub użytkownikach
wieczystych pozostałych gruntów.
5. Właściciele lub użytkownicy wieczyści gruntów mogą otrzymać dotacje
z budżetu państwa przeznaczone na całkowite lub częściowe pokrycie kosztów
zalesienia gruntów, o których mowa w ust. 3. Decyzję w sprawie przyznania środków
na pokrycie tych kosztów wydaje starosta na wniosek właściciela lub użytkownika
wieczystego, po zaopiniowaniu przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta),
z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej.
6. (uchylony)
7. Starosta właściwy ze względu na położenie gruntu objętego zalesieniem
dokonuje oceny udatności upraw leśnych najpóźniej w piątym roku od zalesienia
gruntu oraz przekwalifikuje z urzędu zalesiony grunt na leśny, jeżeli zalesienia gruntu
dokonano na podstawie przepisów o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze
środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i
Gwarancji Rolnej lub na podstawie przepisów o wspieraniu rozwoju obszarów
wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata
2007–2013, lub na podstawie przepisów o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z
udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów
Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020.
8. Starosta może powierzyć, w drodze porozumienia, dokonanie oceny udatności
upraw nadleśniczemu.

Art. 14a. 1. Drewno pozyskane w lasach podlega ocechowaniu.
2. Obowiązek cechowania drewna spoczywa na właścicielach lasów,
z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Drewno pozyskane w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa
cechuje starosta, który wystawia właścicielowi lasu dokument stwierdzający legalność
pozyskania drewna.
4. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady cechowania drewna, wzory urządzeń do cechowania i zasady ich
stosowania oraz wzór dokumentu stwierdzającego legalność pozyskania drewna.

Art. 14b. 1. Właściciele lasów realizują cele i zasady gospodarki leśnej
wskazane w ustawie, w szczególności wypełniają obowiązki, o których mowa w art. 9 ust. 1, art. 13 ust. 1 i art. 14 ust. 4, w sposób przez siebie określony, chyba że sposób
wypełniania danego obowiązku został ustalony przez przepisy prawa.
2. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
wymagania dobrej praktyki w zakresie gospodarki leśnej, uwzględniając:
1) cele określone w art. 7 ust. 1, w tym potrzebę zachowania wszystkich zasobów,
tworów i składników przyrody w odpowiednim stanie, w szczególności
gatunków, które są przedmiotem zainteresowania Unii Europejskiej;
2) uwarunkowania gospodarcze, społeczne i kulturowe oraz cechy lokalne.
3. Gospodarka leśna wykonywana zgodnie z wymaganiami dobrej praktyki
w zakresie gospodarki leśnej nie narusza przepisów o ochronie poszczególnych
zasobów, tworów i składników przyrody, w szczególności przepisów art. 51 i art. 52
ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2020 r. poz. 55 i 471).

Ustawa o lasach art. 14

DODAJ