Art. 14. 1. W każdej dobie kierowcy przysługuje prawo do co najmniej
11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Dobowy odpoczynek, z wyłączeniem
odpoczynku kierowców o których mowa w rozdziale 4a, może być wykorzystany
w pojeździe jeżeli pojazd znajduje się na postoju i jest wyposażony w miejsce do
spania.
2. W każdym tygodniu kierowcy przysługuje prawo do co najmniej 35 godzin
nieprzerwanego odpoczynku. Tygodniowy nieprzerwany odpoczynek obejmuje
odpoczynek dobowy, o którym mowa w ust. 1, przypadający w dniu, w którym
kierowca rozpoczął odpoczynek tygodniowy.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1, oraz w przypadku
zmiany pory wykonywania pracy przez kierowcę w związku z jego przejściem na
inną zmianę zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy, nieprzerwany
tygodniowy okres odpoczynku może obejmować mniejszą liczbę godzin, nie może
być jednak krótszy niż 24 godziny.

Ustawa o czasie pracy kierowców art. 14

Poprzedni

Art. 13. 1. Po sześciu kolejnych godzinach pracy kierowcy przysługuje przerwa przeznaczona na odpoczynek w wymiarze nie krótszym niż 30 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy nie przekracza 9 go...

Nastepny

Art. 15. 1. Do kierowców wykonujących przewóz drogowy mogą być stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę – w ramach systemu ró...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 29 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka