Art. 146. 1. Członkowi zarządu komisarycznego, w przypadku złożenia
wniosku zgodnie z art. 174 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy,
udziela się urlopu bezpłatnego na okres pełnienia tej funkcji.
2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, jest wliczany do okresu
pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
3. Wynagrodzenie członków zarządu komisarycznego ustala Komisja Nadzoru
Finansowego, z tym że nie może ono być wyższe niż wynagrodzenie członków
dotychczasowego zarządu. Koszty działalności zarządu komisarycznego obciążają
bank.

Art. 146a. 1. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 142 ust. 3, art. 144
ust. 1 lub art. 145 ust. 1, wobec banku będącego podmiotem dominującym w holdingu
Komisja Nadzoru Finansowego informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego
o planowanym rozstrzygnięciu oraz wnioskuje do właściwych władz nadzorczych
sprawujących nadzór nad podmiotami działającymi w tym samym holdingu o opinie
w zakresie planowanego rozstrzygnięcia. W postępowaniach prowadzonych
w sprawach, o których mowa w art. 141v ust. 1 i 5, art. 142 ust. 3, art. 142a ust. 1,
art. 144 ust. 1, art. 145 ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego może odstąpić od stosowania art. 10 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, także
w przypadkach gdy zastosowanie tego przepisu mogłoby uniemożliwić lub znacznie
utrudnić osiągnięcie celów wczesnej interwencji. Uzasadnienie decyzji może zostać
doręczone w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. W przypadku gdy
uzasadnienie doręczane jest po doręczeniu decyzji, termin na złożenie wniosku
o ponowne rozpoznanie sprawy biegnie od dnia doręczenia uzasadnienia decyzji.
2. Komisja Nadzoru Finansowego może wydać decyzję, o której mowa
w art. 142 ust. 3, art. 144 ust. 1 lub art. 145 ust. 1, w terminie 3 dni od dnia doręczenia
właściwym władzom nadzorczym wniosku, o którym mowa w ust. 1.
3. Komisja Nadzoru Finansowego, wydając decyzję, o której mowa w art. 142
ust. 3, art. 144 ust. 1 lub art. 145 ust. 1, uwzględnia opinie właściwych władz
nadzorczych otrzymane w terminie określonym w ust. 2.
4. Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje decyzję, o której mowa w art. 142
ust. 3, art. 144 ust. 1 lub art. 145 ust. 1, właściwym władzom nadzorczym oraz
Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego.
5. Przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 142 ust. 3, art. 144 ust. 1 lub
art. 145 ust. 1, wobec banku będącego podmiotem zależnym w holdingu Komisja
Nadzoru Finansowego informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego
o planowanym rozstrzygnięciu oraz wnioskuje do właściwej władzy nadzorczej
sprawującej nadzór skonsolidowany nad podmiotem dominującym w tym holdingu
o opinię w zakresie planowanego rozstrzygnięcia. Przepisy ust. 2–4 stosuje się
odpowiednio.
6. W przypadku gdy właściwa władza nadzorcza sprawująca nadzór nad
podmiotem zależnym działającym w jednym z holdingów, o których mowa
w art. 141f ust. 1 pkt 2–5, albo właściwa władza nadzorcza sprawująca nadzór
skonsolidowany nad podmiotem dominującym działającym w jednym z holdingów,
o których mowa w art. 141f ust. 1 pkt 2–5 (podmiot wnioskujący), przed wydaniem
decyzji dotyczącej zastosowania środka podobnego do określonego w art. 142 ust. 3,
art. 144 ust. 1 lub art. 145 ust. 1 zwraca się do Komisji Nadzoru Finansowego o opinię
w zakresie planowanego rozstrzygnięcia, Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje
opinię o potencjalnym wpływie planowanego rozstrzygnięcia na podmioty rynku
finansowego w Polsce, w terminie 3 dni od dnia otrzymania wniosku o taką opinię.
7. W przypadku otrzymania przez Komisję Nadzoru Finansowego wniosku,
o którym mowa w ust. 6, Komisja Nadzoru Finansowego bada zasadność podjęcia
środków, o których mowa w art. 142 ust. 3, art. 144 ust. 1 lub art. 145 ust. 1, wobec
podmiotów, nad którymi sprawuje nadzór w ramach holdingu, którego wniosek
dotyczy. W przypadku uznania za niezbędne podjęcia takich środków Komisja
Nadzoru Finansowego niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od dnia
otrzymania wniosku, zawiadamia o tym podmiot wnioskujący oraz przystępuje do
konsultacji z podmiotem wnioskującym mających na celu osiągnięcie porozumienia
w zakresie koordynacji środków wczesnej interwencji.
8. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio, jeżeli w odpowiedzi na zawiadomienia,
o których mowa w ust. 1 lub 5, podmiot wnioskujący wskaże na konieczność podjęcia
środków wczesnej interwencji w ramach tego samego holdingu, którego dotyczyło
zgłoszenie.
9. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia w ramach konsultacji, o których
mowa w ust. 7 i 8, po upływie 5 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa
w ust. 1, 5 i 6, Komisja Nadzoru Finansowego może wydać decyzje, o których mowa
w art. 142 ust. 3, art. 144 ust. 1 lub art. 145 ust. 1, wobec podmiotu, nad którym
sprawuje nadzór, z holdingu, którego dotyczyły konsultacje.
10. W przypadkach, o których mowa w ust. 7 i 8, Komisja Nadzoru
Finansowego może złożyć do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego wniosek
o podjęcie czynności, o których mowa w art. 31 lit. c rozporządzenia nr 1093/2010.
11. Jeżeli Komisja Nadzoru Finansowego uzna za niezasadną decyzję podmiotu
wnioskującego, o której mowa w ust. 6, lub nie jest możliwe osiągnięcie porozumienia
w zakresie koordynacji środków wczesnej interwencji, może przed upływem terminu
określonego w ust. 9 skierować sprawę do Europejskiego Urzędu Nadzoru
Bankowego celem uzyskania pomocy w osiągnięciu porozumienia. W takim
przypadku Komisja Nadzoru Finansowego wstrzymuje się od podjęcia decyzji,
o których mowa w ust. 9.
12. Wytyczne Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego wydane w związku ze
skierowaniem sprawy na podstawie ust. 11 są wiążące dla Komisji Nadzoru
Finansowego.

Art. 146b. 1. W razie obniżenia sumy funduszy własnych banku poniżej
poziomu określonego w art. 128 ust. 1 albo powstania niebezpieczeństwa obniżenia
tej sumy poniżej poziomu określonego w art. 128 ust. 1, Komisja Nadzoru
Finansowego może podjąć decyzję o przejęciu banku przez inny bank za zgodą banku
przejmującego, jeżeli nie zagrozi to bezpieczeństwu środków gromadzonych na
rachunkach w banku przejmującym, obniżeniem funduszy własnych banku
przejmującego poniżej poziomu określonego zgodnie z art. 128 ust. 1, ani nie stworzy
takiego niebezpieczeństwa, oraz nie zagrozi to spełnianiu wymogu, o którym mowa
w art. 55 ust. 4 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym, przez bank przejmujący.
Decyzja może zawierać warunki i terminy przejęcia banku przez inny bank.
2. W przypadku gdy jest to konieczne ze względu na sytuację banku
przejmowanego, Komisja Nadzoru Finansowego może udzielić zezwolenia na
przejęcie mimo czasowego niespełniania przez bank przejmujący wymogu, o którym
mowa w art. 55 ust. 4 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym.
3. Wobec banku spółdzielczego Komisja Nadzoru Finansowego może także
wydać decyzję, o której mowa w ust. 1, jeżeli bank spółdzielczy nie spełnia
obowiązku zrzeszania się, zgodnie z art. 16 ustawy o funkcjonowaniu banków
spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających.
4. Komisja Nadzoru Finansowego powiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny
o wszczęciu postępowania w przedmiocie wydania decyzji, o której mowa w ust. 1.
5. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepis
art. 147 ust. 3.

Art. 146c. 1. Z dniem określonym w decyzji, o której mowa w art. 146b ust. 1:
1) zarząd banku albo zarząd komisaryczny przejmowanego banku ulegają
rozwiązaniu, a kompetencje innych organów banku, z zastrzeżeniem
art. 147 ust. 3, zostają zawieszone;
2) bank przejmujący obejmuje zarząd majątkiem banku przejętego;
3) wygasają prokury i pełnomocnictwa udzielone przez przejęty bank.
2. Bank przejmujący dwukrotnie ogłasza w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim,
w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz na swojej stronie internetowej decyzję
o przejęciu banku oraz wzywa wierzycieli tego banku do zgłoszenia roszczeń w terminie miesiąca od dnia ostatniego ogłoszenia. Obowiązek ten nie dotyczy
wierzycieli z tytułu rachunków bankowych. W przypadku banków spółdzielczych
wystarczające jest ogłoszenie w piśmie lokalnym, Monitorze Spółdzielczym oraz na
stronie internetowej banku przejmującego.

Art. 146d. 1. Z dniem przejęcia bank przejmujący wchodzi we wszystkie prawa
i obowiązki banku przejmowanego.
2. Bank przejmujący sporządza sprawozdanie finansowe banku przejmowanego
na dzień poprzedzający dzień przejęcia.
3. Sprawozdanie finansowe, o którym mowa w ust. 2, powinno być zbadane
przez biegłego rewidenta.
4. Bank przejmujący zgłasza do właściwego rejestru sądowego przejęcie banku
wraz z wnioskiem o wykreślenie z rejestru banku przejmowanego oraz
sprawozdaniem finansowym banku przejmowanego zbadanym przez biegłego
rewidenta.

Art. 146e. Fundusze własne banku przejętego przeznacza się na pokrycie strat
bilansowych tego banku.

Art. 146f. 1. Po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli banku przejętego
bank przejmujący dokonuje wypłat akcjonariuszom banku przejętego z jego
pozostałego majątku proporcjonalnie do wysokości posiadanego uprzednio kapitału,
a w przypadku banku spółdzielczego – wypowiada członkostwo członkom banku
przejętego, skutkujące przyznaniem prawa do wypłaty członkom banku przejętego
wartości ich udziałów proporcjonalnie do wysokości funduszu udziałowego
przejmowanego banku, ustalonego na dzień przejęcia albo wydaje akcjonariuszom
tego banku akcje własne. Bank przejmujący dokonuje wypłaty w okresie 6 miesięcy
od dnia rejestracji przejęcia we właściwym rejestrze sądowym.
2. Wydanie akcji własnych następuje po ustalonej cenie emisyjnej, nie wyższej
jednak niż wartość księgowa akcji. Wartość prawa do funduszu udziałowego jest
ustalana przy uwzględnieniu ostatniego zatwierdzonego bilansu banku przejmującego.
3. W przypadku gdy przejęcie banku jest przyczyną szkody, której naprawienie
dochodzone jest na zasadach ogólnych, poszkodowany nie może żądać naprawienia
poniesionej szkody poprzez zapłatę kwoty wyższej niż różnica między kwotą, która
zostałaby uzyskana w przypadku wydania przez sąd postanowienia o ogłoszeniu upadłości banku, a kwotą uzyskaną w wyniku zaspokojenia wierzytelności albo
wartością akcji albo udziałów ustaloną zgodnie z ust. 1. Ustalenia różnicy kwot,
o której mowa w zdaniu poprzednim, dokonuje się przy założeniu, że w dniu
przejęcia, określonym w decyzji, o której mowa w art. 146b ust. 1, sąd wydał
postanowienie o ogłoszeniu upadłości banku.

Art. 146g. Bank przejmujący może żądać zmiany treści zobowiązania
zaciągniętego przez czynność prawną banku przejętego w okresie roku przed
przejęciem, jeżeli w wyniku tej czynności druga strona uzyskała korzyść na
warunkach korzystniejszych od stosowanych wówczas przez bank przejęty.
Powództwo rozpoznaje właściwy miejscowo sąd okręgowy sąd gospodarczy.

Prawo bankowe art. 146

DODAJ