Art. 145. W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego
(Dz. U. z 2019 r. poz. 45, 55 i 60) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Przepisów ustawy, z wyjątkiem art. 9 ust. 9, nie stosuje się do amunicji.”;
2) w art. 3:
a) uchyla się pkt 1,
b) w pkt 15 część wspólna otrzymuje brzmienie:
„– na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, która odbiera materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego, z wyłączeniem wyrobów pirotechnicznych;”,
c) pkt 26 otrzymuje brzmienie:
„26) przemieszczaniu – należy przez to rozumieć każde rzeczywiste przekazanie materiałów wybuchowych
przeznaczonych do użytku cywilnego, z wyłączeniem wyrobów pirotechnicznych, w ramach państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i Konfederacji Szwajcarskiej, z wyjątkiem
przekazania w obrębie jednej i tej samej lokalizacji;”;
3) w art. 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Klasyfikacji substancji lub wyrobu jako materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz
nadania mu kodu klasyfikacyjnego dokonują jednostki organizacyjne upoważnione przez ministra właściwego do spraw gospodarki, na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 382, 534, 730 i 1123), do prowadzenia badań, klasyfikacji oraz określania warunków dopuszczania do przewozu materiałów niebezpiecznych klas 1, 4.1 i 9, wymienionych w załączniku A.”;
4) uchyla się art. 6;
5) art. 7 otrzymuje brzmienie:
„Art. 7. Zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi przeznaczonymi do użytku cywilnego określają przepisy ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. poz. 1214).”;
6) w art. 7a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego przechowuje się w pomieszczeniach spełniających wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r.
o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.”;
7) w art. 9 w ust. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) posiada pomieszczenia spełniające wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 4
ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu
materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub
policyjnym;”;
8) w art. 15 w ust. 1 pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3) określenie celu nabycia materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, zakresu prac, do
jakich będą one używane, a także szczegółowych warunków bezpieczeństwa przy prowadzeniu tych prac;
4) określenie rodzajów materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego lub wytwarzanych materiałów wybuchowych metodą in situ, przez podanie ich nazw handlowych i numerów rozpoznawczych ustalonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych oraz kodów klasyfikacyjnych, określonych w załączniku A;”;
9) w art. 18:
a) w ust. 1 pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5) zapewnić bezpieczne przechowywanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego lub
materiałów wybuchowych znalezionych podczas oczyszczania terenów, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu
działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją
oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym albo wydanych na podstawie
art. 21 ust. 4;
6) prowadzić ewidencję nabytych, zużytych, przechowywanych i zbytych materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego wraz ze wskazaniem nazwy producenta oraz alfanumerycznego kodu,
w rozumieniu art. 62va ust. 2, lub znalezionych i zniszczonych materiałów wybuchowych podczas wykonywania działalności gospodarczej w zakresie oczyszczania terenów ze wskazaniem nazwy producenta
oraz alfanumerycznego kodu, o ile występuje;”,
b) ust. 1c otrzymuje brzmienie:
„1c. Materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego nabywane, przechowywane lub używane
w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 2, ewidencjonuje się zgodnie z przepisami art. 115 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2019 r.
poz. 868) oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 120 ust. 2 tej ustawy.”,
c) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) pełnej rejestracji materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego nabytych, zużytych,
przechowywanych i zbytych, a także materiałów wybuchowych znalezionych i zniszczonych podczas wykonywania działalności gospodarczej w zakresie oczyszczania terenów;”;
10) w art. 20 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Przepisów art. 19 pkt 2 nie stosuje się do osób, które posiadają kwalifikacje określone w ustawie z dnia
9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze.”;
11) w art. 24 w ust. 4 w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) koncesję na wytwarzanie materiałów wybuchowych albo obrót tymi materiałami – w przypadku przedsiębiorcy albo jednostki naukowej albo”;
12) w art. 25:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w przypadku gdy odbiorcą jest przedsiębiorca albo jednostka naukowa – kopię koncesji na wytwarzanie
materiałów wybuchowych albo obrót tymi materiałami;”,
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) kopię deklaracji zgodności dla materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego wraz z jej
tłumaczeniem dokonanym z języka obcego na język polski przez tłumacza przysięgłego.”;
13) w art. 27 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie zgody
na przemieszczanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, mając na celu kompletność zawartych we wniosku informacji oraz ujednolicenie i ułatwienie poprawnego sporządzenia wniosku.”;
14) w art. 28 w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) koncesję na wytwarzanie materiałów wybuchowych albo obrót tymi materiałami – w przypadku przedsiębiorcy albo jednostki naukowej albo”;
15) w art. 29 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) została cofnięta koncesja na wytwarzanie materiałów wybuchowych albo obrót tymi materiałami albo został
cofnięty dokument wewnątrzwspólnotowego przemieszczania materiałów wybuchowych;”;
16) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu:
„Art. 35a. Przemieszczane przez przedsiębiorcę albo jednostkę naukową materiały wybuchowe przeznaczone
do użytku cywilnego podlegają ewidencjonowaniu na podstawie art. 59 ust. 1–3 i 6 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 59 ust. 7 tej ustawy.”;
17) uchyla się art. 37–41;
18) art. 62v otrzymuje brzmienie:
„Art. 62v. 1. Producent materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, z wyjątkiem wytwarzanego materiału wybuchowego metodą in situ, jest obowiązany do:
1) zapewnienia, że materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego został zaprojektowany i wytworzony
zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa;
2) sporządzenia dokumentacji technicznej materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;
3) zlecenia jednostce notyfikowanej przeprowadzenia procedury oceny zgodności zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 2g ust. 1;
4) w przypadku wykazania zgodności materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z wymaganiami bezpieczeństwa – sporządzenia deklaracji zgodności i umieszczenia na tym materiale:
a) oznakowania CE w sposób widoczny, czytelny i trwały,
b) numeru identyfikacyjnego jednostki notyfikowanej zaangażowanej na etapie kontroli produkcji umieszczonego za oznakowaniem CE według wskazań tej jednostki, jeżeli numeru identyfikacyjnego nie umieściła wcześniej sama jednostka notyfikowana,
c) w stosownych przypadkach znaków wskazujących na szczególne zagrożenie lub zastosowanie materiału
wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;
5) w przypadku gdy umieszczenie oznakowania, numeru lub znaków, o których mowa w pkt 4, nie jest możliwe ze względu na wielkość, kształt lub właściwości materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego – umieszczenia oznakowania, numeru lub znaków na opakowaniu jednostkowym lub na dokumentach towarzyszących;
6) w przypadku materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego transportowanych i dostarczanych bez opakowania lub na ciężarówkach z zamontowanymi pompami w celu bezpośredniego wyładowania do otworu strzałowego – umieszczenia na dokumentach towarzyszących oznakowania CE;
7) umieszczenia na materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego oraz na najmniejszej jednostce
jego opakowania jednoznacznego oznaczenia, o którym mowa w art. 62va ust. 1, lub, w przypadkach wskazanych w art. 62va ust. 5 i 7, jednoznacznego oznaczenia obejmującego niektóre jego elementy;
8) znakowania plastycznych materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego przez równomierne
rozmieszczenie w nim materiału znakującego, rozumianego jako jedna z substancji wymienionych
w części 2. „Materiały znakujące” załącznika technicznego do Konwencji, dodanego w ilości wskazanej w tej
części załącznika technicznego, z tym że znakowaniu nie podlegają plastyczne materiały wybuchowe przechowywane lub stosowane w sposób określony w części 1 ust. II lit. a–c załącznika technicznego do Konwencji;
9) dołączenia do materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego instrukcji obsługi oraz informacji dotyczących bezpieczeństwa, sporządzonych w jasnej, zrozumiałej i czytelnej formie, w języku polskim;
10) stosowania procedury mającej na celu zapewnienie zgodności produkcji seryjnej materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z wymaganiami bezpieczeństwa, w tym również w przypadku wprowadzenia zmian w projekcie i cechach charakterystycznych materiału, a także zmian w normach zharmonizowanych lub innych dokumentach określających wymagania techniczne, w odniesieniu do których jest deklarowana zgodność tego materiału;
11) oznaczenia obiektu produkcyjnego, w którym wytwarzane są materiały wybuchowe przeznaczone do użytku
cywilnego, trzycyfrowym kodem;
12) prowadzenia rejestru jednoznacznych oznaczeń, o których mowa w pkt 7, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 62vc;
13) przechowywania danych zamieszczonych w rejestrze jednoznacznych oznaczeń, o którym mowa w pkt 12,
przez okres 10 lat, licząc od dnia dostarczenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego
lub do momentu zużycia lub unieszkodliwienia tego materiału, o ile jest znany. Obowiązek przechowywania
danych nie wygasa mimo zaprzestania wykonywania działalności w zakresie sprzedaży materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, których jednoznaczne oznaczenie jest przechowywane w rejestrze jednoznacznych oznaczeń;
14) przechowywania dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 2, oraz deklaracji zgodności przez okres 10 lat od dnia wprowadzenia do obrotu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;
15) w przypadku stwierdzenia, że wprowadzony do obrotu materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego jest niezgodny z wymaganiami ustawy, lub powzięcia wątpliwości w tym zakresie – niezwłocznego podjęcia środków naprawczych w celu zapewnienia zgodności tego materiału lub jego wycofania z obrotu, lub odzyskania, stosownie do okoliczności;
16) niezwłocznego informowania organów nadzoru rynku, o których mowa w art. 62zc ust. 4, a także organów nadzoru rynku w pozostałych państwach członkowskich Unii Europejskiej, państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
i Konfederacji Szwajcarskiej, w których materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego został udostępniony, o materiałach stwarzających zagrożenie dla bezpieczeństwa, przez podawanie szczegółowych informacji, w szczególności o niezgodności tych materiałów z wymaganiami ustawy oraz o podjętych środkach naprawczych;
17) udostępnienia, na żądanie organów nadzoru rynku, o których mowa w art. 62zc, informacji i dokumentów,
w postaci papierowej lub elektronicznej, w języku polskim, koniecznych do wykazania zgodności materiału
wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z wymaganiami ustawy oraz współpracy z tymi organami
we wszelkich działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza ten materiał;
18) przekazywania, na żądanie uprawnionych organów i służb państwowych, danych zamieszczonych w rejestrze jednoznacznych oznaczeń, w trybie określonym w art. 62vc ust. 9–12.
2. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–11, producent materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego wykonuje przed wprowadzeniem tego materiału do obrotu.
3. Przepisu ust. 1 pkt 7 nie stosuje się w przypadku:
1) wytworzonych materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, które są przedmiotem wywozu poza terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz Konfederacji Szwajcarskiej i zostały oznaczone zgodnie z przepisami państwa przeznaczenia;
2) materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego transportowanych i dostarczanych bez opakowania lub na ciężarówkach z zamontowanymi pompami w celu bezpośredniego wyładowania do otworu strzałowego;
3) materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego wytworzonych metodą in situ;
4) materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego charakteryzujących się niskim stopniem zagrożenia, takich jak:
a) lonty będące niedetonującymi urządzeniami zapalającymi o kształcie sznura,
b) lonty prochowe, które składają się z rdzenia z drobnoziarnistego prochu czarnego otoczonego elastyczną
tkaniną, z jednym lub kilkoma zewnętrznymi pokryciami zabezpieczającymi i które po zapaleniu palą się
w określonym tempie bez zewnętrznego efektu wybuchowego,
c) spłonki kapsułkowe, które składają się z kapsułki metalowej lub z tworzywa sztucznego, zawierającej niewielką ilość mieszaniny inicjującej, łatwo zapalającej się przy uderzeniu, i które są stosowane jako elementy zapalające w nabojach do broni strzeleckiej lub w spłonkach nabojowych do ładunków miotających.”;
19) po art. 62v dodaje się art. 62va–62ve w brzmieniu:
„Art. 62va. 1. Jednoznaczne oznaczenie umieszczane na materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego oraz na najmniejszej jednostce jego opakowania obejmuje nazwę producenta, alfanumeryczny kod oraz oznaczenie do odczytu elektronicznego.
2. Alfanumeryczny kod składa się z:
1) dwóch liter wskazujących państwo członkowskie Unii Europejskiej, państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederację Szwajcarską, w którym ma siedzibę producent lub importer materiału wybuchowego;
2) trzech cyfr stanowiących kod oznaczenia obiektu produkcyjnego;
3) kombinacji liter i cyfr stanowiących jednoznaczny kod produktu i informację logistyczną sporządzoną przez
przedsiębiorcę, który w państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej wytwarza materiał wybuchowy.
3. Oznaczenie państwa producenta lub importera materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej powinno być zgodne z kodem nazw państw oraz ich jednostek organizacyjnych określonym w Polskiej Normie PN-ISO 3166-1:2008 w części pierwszej: Kody krajów.
4. Oznaczenie do odczytu elektronicznego zawiera informacje zawarte w alfanumerycznym kodzie. Oznaczenie
to umieszcza się na materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego w formie kodu kreskowego lub kodu matrycowego.
5. W przypadku materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, które są zbyt małe, aby umieścić na nich jednoznaczny kod produktu i informację logistyczną, o których mowa w ust. 2 pkt 3, na materiale umieszcza się jednoznaczne oznaczenie obejmujące:
1) dwie litery wskazujące państwo członkowskie Unii Europejskiej, państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederację Szwajcarską, w którym ma siedzibę producent lub importer materiału wybuchowego;
2) trzy cyfry stanowiące kod oznaczenia obiektu produkcyjnego;
3) oznaczenie do odczytu elektronicznego.
6. W przypadku gdy umieszczenie jednoznacznego oznaczenia zgodnie z ust. 5 jest technicznie niemożliwe
z uwagi na wielkość, kształt lub właściwości materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, jednoznaczne oznaczenie umieszcza się na najmniejszej jednostce opakowania.
7. Na spłonkach lub pobudzaczach wybuchowych, których wielkość, kształt lub właściwości uniemożliwiają
umieszczenie jednoznacznego oznaczenia zgodnie z ust. 5, umieszcza się jednoznaczne oznaczenie obejmujące:
1) dwie litery wskazujące państwo członkowskie Unii Europejskiej, państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederację Szwajcarską, w którym ma siedzibę producent lub importer materiału wybuchowego;
2) trzy cyfry stanowiące kod oznaczenia obiektu produkcyjnego.
Liczbę spłonek i pobudzaczy wybuchowych umieszcza się na najmniejszej jednostce opakowania przez bezpośredni nadruk.
8. W przypadku lontów detonujących, których wielkość, kształt lub właściwości uniemożliwiają umieszczenie
jednoznacznego oznaczenia zgodnie z ust. 5, jednoznaczne oznaczenie umieszcza się na motku lub szpuli.
9. W przypadku materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego o niskim stopniu zagrożenia,
zamiast jednoznacznego oznaczenia, na materiale, a jeżeli nie jest to możliwe z uwagi na małe rozmiary, kształt lub właściwości materiału wybuchowego, na opakowaniu lub dokumentach towarzyszących, umieszcza się informacje umożliwiające identyfikację tego materiału, w tym w szczególności: nazwę typu, zarejestrowaną nazwę handlową, znak towarowy, o ile taki posiada, numer partii lub serii, a także nazwę producenta oraz adres jego siedziby albo miejsca zamieszkania; dane kontaktowe są podawane w języku polskim.
10. Jednoznaczne oznaczenie umieszcza się na materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego
w sposób czytelny i trwały w postaci bezpośredniego nadruku, pieczęci lub przytwierdzonej etykiety samoprzylepnej.
11. Przedsiębiorca może dołączyć do materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego do wykorzystania przez odbiorców tych materiałów dodatkowe wyraźnie oznaczone etykiety samoprzylepne będące kopią oryginalnych etykiet zawierających jednoznaczne oznaczenie. Na kopii oryginalnej etykiety zawierającej jednoznaczne oznaczenie przedsiębiorca umieszcza pod kodem kreskowym lub matrycowym wyraz „KOPIA”.
12. Najmniejszą jednostkę opakowania zapieczętowuje się.
13. W przypadku gdy materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego, który został oznaczony jednoznacznym oznaczeniem, podlega dalszemu procesowi produkcyjnemu, nie jest wymagane ponowne jego oznaczenie jednoznacznym oznaczeniem, o ile pierwotne oznaczenie zostało zachowane i jest czytelne.
Art. 62vb. 1. Kod oznaczenia obiektu produkcyjnego, o którym mowa w art. 62va ust. 2 pkt 2, nadaje, w drodze
decyzji, minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek przedsiębiorcy.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie przedsiębiorcy wnioskującego o nadanie kodu oznaczenia obiektu produkcyjnego, jego numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres jego siedziby lub miejsca zamieszkania oraz dane kontaktowe;
2) oznaczenie koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej posiadanej przez wnioskodawcę;
3) rodzaj wytwarzanych materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego;
4) nazwę oraz adres obiektu produkcyjnego.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się uwierzytelnioną kopię dokumentu uprawniającego przedsiębiorcę posiadającego obiekt produkcyjny objęty wnioskiem zlokalizowany poza terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej do wytwarzania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, wydanego przez właściwy organ państwa, na terytorium którego obiekt ten się znajduje.
4. W przypadku gdy kolejny numer kodu oznaczenia obiektu produkcyjnego składa się z cyfr w liczbie mniejszej niż trzy, poprzedza się go odpowiednią liczbą zer.
5. Kod oznaczenia obiektu produkcyjnego umieszcza się w widocznym miejscu na tym obiekcie.
6. Wniosek może być złożony za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, po opatrzeniu kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.
7. Minister właściwy do spraw gospodarki prowadzi rejestr obiektów produkcyjnych, którym nadał kod oznaczenia obiektu produkcyjnego.
8. Rejestr obiektów produkcyjnych, o którym mowa w ust. 7, zawiera następujące informacje:
1) oznaczenie przedsiębiorcy wnioskującego o nadanie kodu oznaczenia obiektu produkcyjnego, jego numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres jego siedziby lub miejsca zamieszkania oraz dane kontaktowe;
2) oznaczenie koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej posiadanej przez wnioskodawcę;
3) rodzaj wytwarzanych materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego;
4) nazwę oraz adres obiektu produkcyjnego;
5) oznaczenie dokumentu uprawniającego przedsiębiorcę posiadającego obiekt produkcyjny zlokalizowany poza terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej do wytwarzania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, wydanego przez właściwy organ państwa, na terytorium którego obiekt ten się znajduje;
6) nadany kod oznaczenia obiektu produkcyjnego;
7) oznaczenie decyzji ministra właściwego do spraw gospodarki w sprawie nadania kodu oznaczenia obiektu produkcyjnego.
9. Wnioskodawca jest obowiązany zgłaszać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki zmiany dotyczące
danych zawartych we wniosku w terminie 7 dni od dnia ich powstania.
10. W przypadku dokumentów dołączanych do wniosku sporządzonych w języku obcym należy dołączyć dokonane przez tłumacza przysięgłego tłumaczenia tych dokumentów na język polski.
Art. 62vc. 1. Rejestr jednoznacznych oznaczeń, o którym mowa w art. 62v ust. 1 pkt 12, art. 62x ust. 1 pkt 7
oraz art. 62y ust. 1 pkt 3, zawiera informacje o:
1) jednoznacznym oznaczeniu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;
2) osobie fizycznej lub prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, która sprawuje nadzór nad materiałem wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego;
3) miejscu przechowywania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego w okresie, gdy jest on
w posiadaniu przedsiębiorcy lub pod jego nadzorem, dopóki nie zostanie przekazany innemu przedsiębiorcy,
zużyty lub unieszkodliwiony.
2. W zakresie dotyczącym:
1) osoby fizycznej – rejestr jednoznacznych oznaczeń zawiera:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL lub serię i numer dokumentu tożsamości,
c) adres miejsca zamieszkania,
d) dane kontaktowe;
2) osoby prawnej – rejestr jednoznacznych oznaczeń zawiera:
a) nazwę,
b) numer z Krajowego Rejestru Sądowego, numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo numer identyfikacyjny
używany w państwie siedziby,
c) adres siedziby,
d) imię i nazwisko, stanowisko oraz dane kontaktowe osoby upoważnionej do reprezentowania tej osoby
prawnej w zakresie dotyczącym rejestru jednoznacznych oznaczeń.
3. Rejestr jednoznacznych oznaczeń jest prowadzony w formie pisemnej.
4. Załącznikiem do rejestru jednoznacznych oznaczeń jest ewidencja materiałów wybuchowych przeznaczonych
do użytku cywilnego wraz z dokumentami stanowiącymi podstawę do dokonania wpisów w tej ewidencji.
5. W celu zapewnienia ochrony danych zgromadzonych w rejestrze jednoznacznych oznaczeń przed przypadkowym lub celowym uszkodzeniem lub zniszczeniem przedsiębiorca:
1) wskazuje osoby upoważnione do prowadzenia tego rejestru;
2) określa zasady udostępniania pozostałym pracownikom danych zawartych w tym rejestrze;
3) zapewnia przechowywanie tego rejestru w sejfie lub w pomieszczeniu zabezpieczonym przed swobodnym
dostępem osób innych niż wskazane w pkt 1. W przypadku prowadzenia rejestru w sposób, o którym mowa
w ust. 6, przedsiębiorca tworzy zapasowe kopie przechowywanych dokumentów oraz zabezpiecza stanowisko
komputerowe, na którym rejestr jest prowadzony, przed nieautoryzowanym dostępem.
6. Prowadzenie rejestru jednoznacznych oznaczeń wyłącznie z wykorzystaniem systemu elektronicznego jest
dopuszczalne jedynie pod warunkiem stosowania rozwiązań systemowych umożliwiających:
1) ochronę zgromadzonych danych i ich zapasowych kopii przed przypadkowym lub celowym uszkodzeniem lub zniszczeniem;
2) ochronę zgromadzonych danych przed kradzieżą, zmianą i dostępem osób nieupoważnionych, w tym kradzieżą,
zmianą lub dostępem za pomocą wirusów lub programów szpiegujących;
3) weryfikację zgromadzonych danych na podstawie przechowywanej przez przedsiębiorcę dokumentacji ewidencyjnej.
7. Przedsiębiorca przynajmniej raz do roku sprawdza prawidłowość prowadzenia rejestru jednoznacznych
oznaczeń, w szczególności pod względem bezpieczeństwa danych w nim zawartych oraz poprawności gromadzenia tych danych.
8. Rejestr jednoznacznych oznaczeń może stanowić ewidencja materiałów wybuchowych przeznaczonych do
użytku cywilnego prowadzona w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie:
1) art. 47 ust. 7 oraz art. 59 ust. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 2019 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej
w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią
o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym – przez przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą
w zakresie wytwarzania materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego lub obrotu takimi materiałami, albo
2) art. 120 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze – przez przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie wydobywania kopalin ze złóż, albo
3) art. 18 ust. 2 – przez przedsiębiorców albo jednostki naukowe, prowadzących prace z użyciem materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego poza górnictwem na podstawie pozwolenia wojewody – pod warunkiem uwzględnienia w niej informacji, o których mowa w ust. 1.
9. Dane zgromadzone w rejestrze jednoznacznych oznaczeń są udostępniane upoważnionemu pracownikowi organu lub służby państwowej w zakresie wynikającym z przedstawionego upoważnienia tego organu lub służby.
10. Żądanie udostępnienia danych, o których mowa w ust. 9, przedkłada się przedsiębiorcy lub osobie przez
niego upoważnionej do udostępniania danych, także poza godzinami pracy tej osoby.
11. Dane, o których mowa w ust. 9, są udostępniane niezwłocznie, pisemnie lub w formie elektronicznej, zgodnie z żądaniem organu lub służby państwowej.
12. Informację zawierającą imię, nazwisko, adres miejsca zamieszkania oraz dane kontaktowe osoby upoważnionej do udostępniania danych, o której mowa w ust. 10, przedsiębiorca przekazuje pisemnie lub w postaci elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie danych osobowych, komendantowi wojewódzkiemu Policji, właściwemu ze względu na siedzibę tego przedsiębiorcy.
Art. 62vd. 1. Producent wytwarzanego materiału wybuchowego metodą in situ jest obowiązany do:
1) zapewnienia, że wytwarzany materiał wybuchowy metodą in situ będzie wytwarzany zgodnie z wymaganiami
bezpieczeństwa;
2) sporządzenia dokumentacji technicznej wytwarzanego materiału wybuchowego metodą in situ;
3) zlecenia jednostce notyfikowanej przeprowadzenia procedury oceny zgodności zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 2g ust. 1;
4) w przypadku wykazania zgodności wytwarzanego materiału wybuchowego metodą in situ z wymaganiami bezpieczeństwa, sporządzenia deklaracji zgodności i umieszczenia oznakowania CE na dokumentach towarzyszących;
5) sporządzenia w jasnej, zrozumiałej i czytelnej formie, w języku polskim instrukcji obsługi oraz informacji dotyczących bezpieczeństwa, uwzględniających specyfikę wytwarzanego materiału wybuchowego metodą in situ;
6) przechowywania dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 2, oraz deklaracji zgodności, przez okres
10 lat od dnia wytworzenia materiału wybuchowego metodą in situ;
7) udostępnienia, na żądanie organów nadzoru rynku, o których mowa w art. 62zc, informacji i dokumentów,
w postaci papierowej lub elektronicznej, w języku polskim, koniecznych do wykazania zgodności wytwarzanego materiału wybuchowego metodą in situ z wymaganiami ustawy.
2. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, producent wytwarzanego materiału wybuchowego metodą
in situ wykonuje przed wytworzeniem tego materiału.
Art. 62ve. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania w zakresie jednoznacznego oznaczenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz jego opakowania,
2) wzór wniosku o nadanie kodu oznaczenia obiektu produkcyjnego
– biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia możliwości pełnej identyfikacji oraz identyfikowalności każdego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego pozostającego w obrocie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu ograniczenia ryzyka wykorzystania tego materiału w działaniach przestępczych, w tym terrorystycznych.”;
20) w art. 62w w ust. 2 w pkt 2 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) sporządzenia dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 62v ust. 1 pkt 2 i art. 62vd ust. 1 pkt 2.”;
21) art. 62x i art. 62y otrzymują brzmienie:
„Art. 62x. 1. Importer materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego jest obowiązany do:
1) wprowadzania do obrotu wyłącznie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego zgodnych z wymaganiami bezpieczeństwa;
2) w przypadku stwierdzenia niezgodności z wymaganiami ustawy materiału wybuchowego przeznaczonego do
użytku cywilnego albo powzięcia wątpliwości w tym zakresie – wprowadzenia do obrotu takiego materiału po
zapewnieniu jego zgodności;
3) zapewnienia, że producent materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego:
a) przeprowadził procedurę oceny zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa i umieścił na tym materiale
oznakowanie CE w sposób widoczny, czytelny i trwały,
b) sporządził dokumentację techniczną, o której mowa w art. 62v ust. 1 pkt 2,
c) dołączył do materiału wymagane dokumenty;
4) zapewnienia, że producent materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego umieścił na tym
materiale, na najmniejszej jednostce jego opakowania lub dokumentach towarzyszących oznaczenia zgodnie
z art. 62va;
5) umieszczenia na materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego swojej nazwy, adresu siedziby
albo miejsca zamieszkania, a w przypadku, o którym mowa w art. 62z, zarejestrowanej nazwy handlowej lub
zarejestrowanego znaku towarowego, o ile taki posiada, w języku polskim; w przypadku gdy umieszczenie na
materiale wybuchowym tych danych nie jest możliwe, umieszcza się je na opakowaniu jednostkowym lub na
dokumentach towarzyszących;
6) zapewnienia dołączenia do materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego instrukcji obsługi
oraz informacji dotyczących bezpieczeństwa, w języku polskim;
7) prowadzenia rejestru jednoznacznych oznaczeń wprowadzonych do obrotu materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 62vc;
8) przechowywania danych zamieszczonych w rejestrze jednoznacznych oznaczeń, o którym mowa w pkt 7, przez okres 10 lat, licząc od dnia dostarczenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego lub do momentu zużycia lub unieszkodliwienia tego materiału, o ile jest znany. Obowiązek przechowywania danych nie wygasa mimo zaprzestania wykonywania działalności w zakresie sprzedaży materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, których jednoznaczne oznaczenie jest przechowywane w rejestrze jednoznacznych oznaczeń;
9) w przypadku stwierdzenia, przed wprowadzeniem do obrotu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, że materiał ten jest niezgodny z wymaganiami bezpieczeństwa i stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa, albo powzięcia wątpliwości w tym zakresie – poinformowania o takim materiale producenta oraz organów nadzoru rynku, o których mowa w art. 62zc ust. 4;
10) zapewnienia, że w okresie, gdy ponosi odpowiedzialność za materiał wybuchowy przeznaczony do użytku
cywilnego, warunki przechowywania i transportu tego materiału nie wpływają ujemnie na zgodność materiału
z wymaganiami bezpieczeństwa;
11) przechowywania kopii deklaracji zgodności oraz zapewnienia dostępności dokumentacji technicznej przez
okres 10 lat od dnia wprowadzenia do obrotu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego,
w celu udostępnienia tych dokumentów na żądanie organów nadzoru rynku;
12) w przypadku uznania, że wprowadzony do obrotu materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego jest niezgodny z wymaganiami ustawy, lub powzięcia wątpliwości w tym zakresie – podjęcia niezwłocznie koniecznych środków naprawczych w celu zapewnienia zgodności tego materiału lub jego wycofania z obrotu, lub odzyskania, stosownie do okoliczności;
13) niezwłocznego informowania organów nadzoru rynku, o których mowa w art. 62zc ust. 4, a także organów nadzoru rynku w pozostałych państwach członkowskich Unii Europejskiej, państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
i Konfederacji Szwajcarskiej, w których materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego został udostępniony, o materiałach stwarzających zagrożenie dla bezpieczeństwa, przez podawanie szczegółowych informacji, w szczególności o niezgodności tych materiałów z wymaganiami ustawy oraz o środkach naprawczych podjętych w celu zapewnienia tej zgodności;
14) udostępnienia, na żądanie organów nadzoru rynku, o których mowa w art. 62zc, informacji i dokumentów,
w postaci papierowej lub elektronicznej, w języku polskim, koniecznych do wykazania zgodności materiału
wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z wymaganiami bezpieczeństwa, a w przypadku stwierdzenia, że wprowadzony do obrotu materiał stwarza zagrożenie, współpracy z tymi organami we wszelkich działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza ten materiał;
15) przekazywania, na żądanie uprawnionych organów i służb państwowych, danych zamieszczonych w rejestrze jednoznacznych oznaczeń, o którym mowa w pkt 8, w trybie określonym w art. 62vc ust. 9–12.
2. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 pkt 3–9, importer materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku
cywilnego wykonuje przed wprowadzeniem tego materiału do obrotu.
Art. 62y. 1. Dystrybutor materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego działa z należytą starannością w odniesieniu do wymagań ustawy i jest obowiązany do:
1) sprawdzenia, że:
a) na materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego albo na najmniejszej jednostce opakowania lub dołączonych dokumentach zostało umieszczone oznakowanie CE, w sposób widoczny, czytelny
i trwały, oraz numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej,
b) do materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego zostały dołączone wymagane dokumenty,
c) do materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego została dołączona instrukcja obsługi oraz
informacje dotyczące bezpieczeństwa, w języku polskim,
d) na materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego oraz na najmniejszej jednostce jego opakowania zostało umieszczone jednoznaczne oznaczenie zgodnie z art. 62va, a w przypadku, o którym mowa w art. 62z, na materiale zostały umieszczone informacje, o których mowa w art. 62x ust. 1 pkt 5;
2) w przypadku wystąpienia niezgodności materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego
z wymaganiami bezpieczeństwa albo powzięcia wątpliwości w tym zakresie – nieudostępniania na rynku materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego do czasu zapewnienia zgodności tego materiału;
3) prowadzenia rejestru jednoznacznych oznaczeń udostępnionych materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 62vc;
4) przechowywania danych zamieszczonych w rejestrze jednoznacznych oznaczeń, o którym mowa w pkt 3, przez okres 10 lat, licząc od dnia dostarczenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego lub do momentu zużycia lub unieszkodliwienia tego materiału, o ile jest znany. Obowiązek przechowywania danych nie wygasa mimo zaprzestania wykonywania działalności w zakresie sprzedaży materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, których jednoznaczne oznaczenie jest przechowywane w rejestrze jednoznacznych oznaczeń;
5) zapewnienia, że w okresie, gdy ponosi odpowiedzialność za materiał wybuchowy przeznaczony do użytku
cywilnego, warunki przechowywania i transportu tego materiału nie wpływają ujemnie na zgodność materiału
z wymaganiami bezpieczeństwa;
6) w przypadku uznania, że udostępniony na rynku materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego jest
niezgodny z wymaganiami ustawy, lub powzięcia wątpliwości w tym zakresie – podjęcia niezwłocznie koniecznych środków naprawczych w celu zapewnienia zgodności tego materiału lub jego wycofania z obrotu, lub odzyskania, stosownie do okoliczności;
7) niezwłocznego informowania producenta lub importera oraz organów nadzoru rynku, o których mowa
w art. 62zc ust. 4, a także organów nadzoru rynku w pozostałych państwach członkowskich Unii Europejskiej,
państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i Konfederacji Szwajcarskiej, w których materiał wybuchowy przeznaczony do
użytku cywilnego został przez niego udostępniony, o materiałach stwarzających zagrożenie dla bezpieczeństwa,
przez podawanie szczegółowych informacji, w szczególności o niezgodności tych materiałów z wymaganiami
bezpieczeństwa oraz o środkach naprawczych podjętych w celu zapewnienia tej zgodności;
8) udostępniania, na żądanie organów nadzoru rynku, o których mowa w art. 62zc, informacji i dokumentów,
w postaci papierowej lub elektronicznej, w języku polskim, koniecznych do wykazania zgodności materiału
wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z wymaganiami ustawy oraz współpracy z tymi organami
we wszelkich działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarzają materiały wprowadzone do
obrotu niespełniające wymagań;
9) przekazywania, na żądanie uprawnionych organów i służb państwowych, danych zamieszczonych w rejestrze
jednoznacznych oznaczeń, o którym mowa w pkt 3, w trybie określonym w art. 62vc ust. 9–12.
2. Obowiązki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, dystrybutor materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku
cywilnego wykonuje przed udostępnieniem tego materiału na rynku.”;
22) art. 62za otrzymuje brzmienie:
„Art. 62za. Na żądanie organów nadzoru rynku, o których mowa w art. 62zc, podmioty gospodarcze muszą
udostępniać dane pozwalające zidentyfikować każdy podmiot gospodarczy, który im dostarczył, lub każdy podmiot, któremu dostarczyły materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego, w przypadku, o którym mowa w art. 62v ust. 1 pkt 6 i art. 62va ust. 9. Informacje, o których mowa w zdaniu pierwszym, podmioty gospodarcze są
obowiązane udostępniać w okresie 10 lat od dnia dostarczenia im lub dostarczenia przez te podmioty tego materiału.”;
23) w art. 62zc ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Kontrolę i postępowania, o których mowa w ust. 1 i 4, prowadzi się zgodnie z przepisami ustawy z dnia
13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, z tym że za niezgodności formalne uważa się niezgodności polegające na naruszeniu przez podmiot gospodarczy obowiązków, o których mowa w art. 62v ust. 1 pkt 2,
4–9 i 14, art. 62x ust. 1 pkt 3–6 i 11 oraz art. 62y ust. 1 pkt 1.”;
24) w art. 63 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto dokonuje przemieszczenia materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego bez wymaganej zgody, o której mowa w art. 24, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 3.”;
25) po art. 65c dodaje się art. 65ca i art. 65cb w brzmieniu:
„Art. 65ca. Producent albo importer, który wprowadza do obrotu materiał wybuchowy przeznaczony do użytku
cywilnego, zgodny z wymaganiami bezpieczeństwa, bez jednoznacznego oznaczenia, o którym mowa w art. 62va ust. 1, 5 lub 7, albo dystrybutor, który udostępnia na rynku ten materiał, zgodny z wymaganiami bezpieczeństwa, bez jednoznacznego oznaczenia, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.
Art. 65cb. Producent albo importer, który wprowadza do obrotu materiał wybuchowy przeznaczony do użytku
cywilnego, zgodny z wymaganiami bezpieczeństwa, bez umieszczenia na nim informacji zgodnie z art. 62va ust. 9, albo dystrybutor, który udostępnia na rynku ten materiał, zgodny z wymaganiami bezpieczeństwa, bez umieszczenia na nim informacji zgodnie z art. 62va ust. 9, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.”;
26) po art. 65d dodaje się art. 65da i art. 65db w brzmieniu:
„Art. 65da. 1. Producent materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, który nie dopełnia
obowiązków w zakresie prowadzenia rejestru jednoznacznych oznaczeń tego materiału, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.
2. Importer wprowadzanego do obrotu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, który nie dopełnia obowiązków w zakresie prowadzenia rejestru jednoznacznych oznaczeń tego materiału, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.
3. Dystrybutor udostępnionego na rynku materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, który
nie dopełnia obowiązków w zakresie prowadzenia rejestru jednoznacznych oznaczeń tego materiału, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.
Art. 65db. Producent wprowadzanego do obrotu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, który nie dopełnia obowiązków w zakresie oznaczenia obiektu produkcyjnego, w którym są wytwarzane te materiały, trzycyfrowym kodem, podlega karze pieniężnej w wysokości do 20 000 zł.”.

Ustawa o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym art. 145

DODAJ