Art. 143. 1. Żołnierza zawodowego i żołnierza pełniącego służbę kandydacką
wyznacza się w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie
wojny na stanowisko służbowe stosownie do potrzeb Sił Zbrojnych, w zależności od
kwalifikacji, predyspozycji i opinii służbowej.
2. Organami właściwymi do wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska
służbowe w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu wojennego i w czasie
wojny i zwalniania z tych stanowisk są:
1) Minister Obrony Narodowej – na wszystkie stanowiska służbowe do stopnia
etatowego generała (admirała) włącznie oraz których wyznaczenie wynika
z postanowień odrębnych ustaw, z wyjątkiem stanowisk służbowych, na które
wyznacza i z których zwalnia Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych;
2) Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych – na wszystkie stanowiska służbowe do
stopnia etatowego generała (admirała) włącznie w podległych mu jednostkach
wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 3–7;
3) Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Dowódca Generalny Rodzajów Sił
Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódca Wojsk
Obrony Terytorialnej, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Szef Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego i Komendant
Główny Żandarmerii Wojskowej – w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego pułkownika (komandora) włącznie w podległych jednostkach
wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 4–7;
4) dowódca korpusu, Dowódca Garnizonu Warszawa i rektor-komendant
wojskowej uczelni akademickiej – w odniesieniu do stanowisk służbowych do
stopnia etatowego podpułkownika (komandora porucznika) włącznie w podległych jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 5–7;
5) dowódca dywizji, dowódca flotylli i dowódca brygady niewchodzącej w skład
dywizji, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego i rektor-komendant wojskowej
uczelni zawodowej – w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia
etatowego majora (komandora podporucznika) włącznie w podległych
jednostkach wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 6 i 7;
6) dowódca brygady wchodzącej w skład dywizji i dowódca pułku oraz wojskowy
komendant uzupełnień – w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia
etatowego kapitana (kapitana marynarki) włącznie w podległych jednostkach
wojskowych, z zastrzeżeniem pkt 7;
7) pozostali niewymienieni w pkt 2–6 dowódcy jednostek wojskowych –
w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego starszego
chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) włącznie
w podległych jednostkach wojskowych;
8) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw
kadr – w odniesieniu do stanowisk służbowych do stopnia etatowego pułkownika
(komandora) włącznie w pozostałych niewymienionych w pkt 2–7 jednostkach organizacyjnych.
3. Do przenoszenia żołnierza zawodowego z jednostki wojskowej, w której
zajmował stanowisko służbowe, do innej jednostki wojskowej jest uprawniony organ,
któremu podlegają obie te jednostki, przy zachowaniu posiadanych uprawnień do
wyznaczania na stanowiska.
4. Jeżeli właściwy organ nie ma możliwości wyznaczenia żołnierza zawodowego
lub żołnierza pełniącego służbę kandydacką na stanowisko służbowe, kieruje tego
żołnierza do stanu zmiennego pododdziału uzupełnienia kadrowego bezpośredniego przełożonego.
5. Dowódcy jednostek wojskowych wykonujący na podstawie przepisów ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa zadania poza granicami państwa posiadają uprawnienia do wyznaczania żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 2, na stanowiska służbowe w razie ogłoszenia mobilizacji, ogłoszenia stanu
wojennego i w czasie wojny, przysługujące ich bezpośrednim przełożonym.
6. Warunkiem objęcia stanowiska służbowego jest posiadanie lub mianowanie
na stopień wojskowy odpowiadający stopniowi etatowemu stanowiska, na jakie
żołnierz zawodowy ma być wyznaczony.

Ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych art. 143

DODAJ