Art. 142. 1. Prezes właściwego sądu apelacyjnego zawiesza asesora
w czynnościach, jeżeli:
1) przeciwko asesorowi wszczęto postępowanie o umyślne przestępstwo ścigane
z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe, z wyjątkiem
przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3;
2) przy wszczęciu lub w toku postępowania o częściowe albo całkowite
ubezwłasnowolnienie asesora ustanowiono doradcę tymczasowego.
2. Prezes właściwego sądu apelacyjnego, mając na względzie interes
publiczny i dobro wymiaru sprawiedliwości, może zawiesić asesora
w czynnościach, jeżeli:
1) wniósł o to sam asesor z powodu długotrwałej choroby lub innych ważnych
przyczyn;
2) przeciwko asesorowi wszczęto postępowanie o nieumyślne przestępstwo
ścigane z oskarżenia publicznego lub nieumyślne przestępstwo skarbowe;
3) przeciwko asesorowi wniesiono akt oskarżenia w trybie art. 55 § 1 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, w którym
zarzucono mu popełnienie przestępstwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;
4) wszczęto postępowanie w przedmiocie odwołania asesora z zajmowanego
stanowiska;
5) przeciwko asesorowi wszczęto postępowanie dyscyplinarne, w którym
zażądano orzeczenia kary skreślenia z wykazu asesorów komorniczych albo
mimo braku wniosku orzeczono wobec niego taką karę.
3. Uprawnienie do zawieszenia asesora w czynnościach, w przypadkach,
o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje również Ministrowi Sprawiedliwości.

Ustawa o komornikach sądowych art. 142

DODAJ