Art. 140. 1. Środek zaskarżenia może zostać cofnięty przez wnoszącego ten
środek do czasu jego rozpoznania przez organ drugiej instancji.
2. Odwołanie od orzeczenia komisji orzekającej może być cofnięte przez
wnoszącego ten środek do czasu zamknięcia rozprawy w drugiej instancji.
3. Odwołanie od orzeczenia komisji orzekającej wniesione przez rzecznika
dyscypliny może być cofnięte także przez Głównego Rzecznika. Cofnięcie odwołania
poza rozprawą następuje w drodze zarządzenia, które wymaga uzasadnienia.
Zarządzenie wraz z uzasadnieniem doręcza się rzecznikowi dyscypliny, który wniósł
odwołanie, i Głównej Komisji Orzekającej. O cofnięciu odwołania na rozprawie
powiadamia się rzecznika dyscypliny.
4. Środka zaskarżenia wniesionego na korzyść obwinionego nie można cofnąć
bez jego zgody.
5. Cofnięty środek zaskarżenia pozostawia się bez rozpoznania, chyba że
zachodzi jedna z okoliczności powodujących nieważność postanowienia lub
orzeczenia z mocy prawa.
6. W razie cofnięcia środka zaskarżenia po jego przekazaniu do rozpoznania w
drugiej instancji niezwłocznie powiadamia się o tym odpowiednio Głównego
Rzecznika lub Przewodniczącego Głównej Komisji Orzekającej.

Art. 140a. W wyniku rozpoznania zażalenia organ odwoławczy utrzymuje w
mocy zaskarżone rozstrzygnięcie lub uchyla je, w całości lub w części, z zastrzeżeniem
art. 101 ust. 2, art. 108 ust. 2, art. 112 ust. 4, art. 116 ust. 6 i art. 178 ust. 2.

Ustawa o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych art. 140

DODAJ