Art. 13. 1. Zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub
licencji nie można odstępować osobom trzecim ani przenosić uprawnień z nich
wynikających na osobę trzecią.
2. Organ, który udzielił zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika
drogowego, licencji wspólnotowej lub licencji, o której mowa w art. 5b ust. 1 lub 2,
przenosi, w drodze decyzji administracyjnej, uprawnienia z nich wynikające w razie:
1) (uchylony)
2) połączenia, podziału lub przekształcenia, zgodnie z przepisami ustawy z dnia
15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, nabycia przedsiębiorstwa,
o którym mowa w art. 45b ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym
przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją
przedsiębiorstw (Dz. U. poz. 1629 oraz z 2019 r. poz. 1495), albo sprzedaży
przedsiębiorstwa, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo
upadłościowe, przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na wykonywanie
zawodu przewoźnika drogowego lub licencję
– pod warunkiem spełnienia przez przedsiębiorcę przejmującego uprawnienia
wynikające z zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego wymagań
określonych w art. 5 ust. 2 lub pod warunkiem spełnienia przez przedsiębiorcę
przejmującego uprawnienia wynikające z licencji wymagań odpowiednio określonych
w art. 5a lub art. 5c ust. 1 lub 2, lub art. 6 ust. 1.
3. Postępowanie, o którym mowa w ust. 2, wszczyna się na wniosek
przedsiębiorcy przejmującego uprawnienia.

Art. 13a. Do licencji wspólnotowej oraz zezwolenia na wykonywanie zawodu
przewoźnika drogowego, w przypadku złożenia wniosku, o którym mowa
w art. 42 ust. 1 albo 5 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym
przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją
przedsiębiorstw, nie stosuje się przepisów art. 43 ust. 2 i 3 oraz art. 45d ust. 2 i 3 tej
ustawy. Decyzję w sprawie przeniesienia licencji wspólnotowej albo zezwolenia na
wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego wydaje się nie później niż w terminie
14 dni od dnia złożenia wniosku.

Art. 13b. 1. Rozliczenie opłaty za przewóz osób samochodem osobowym,
w tym taksówką, z wyjątkiem przewozu okazjonalnego, o którym mowa
w art. 18 ust. 4b pkt 2, może się odbywać przy użyciu aplikacji mobilnej spełniającej
wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 oraz wymagania
dla kas rejestrujących mających postać oprogramowania określone w przepisach
o podatku od towarów i usług.
2. Aplikacja mobilna może działać przy udziale systemu teleinformatycznego.
Wymiana danych pomiędzy aplikacją mobilną a systemem teleinformatycznym
zapewnia bezpieczeństwo przesyłania danych.
3. Aplikacja mobilna zapewnia rozliczalność operacji związanych z przewozem
osób oraz integralność i bezpieczeństwo gromadzonych danych. W przypadku
aplikacji mobilnej działającej przy udziale systemu teleinformatycznego zdanie
pierwsze stosuje się.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu oraz ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) minimalne wymagania funkcjonalne dla aplikacji mobilnej oraz aplikacji
mobilnej działającej przy udziale systemu teleinformatycznego,
2) sposób zabezpieczenia danych gromadzonych przez aplikację mobilną oraz
system teleinformatyczny
– mając na uwadze potrzebę prawidłowego naliczania opłat za przewóz osób oraz
zabezpieczenia danych gromadzonych przez aplikację mobilną.

Ustawa o transporcie drogowym art. 13

DODAJ