Art. 13. 1. Podatnikom podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna
z tytułu wydatków poniesionych na:
1) budowę lub modernizację budynków inwentarskich służących do chowu,
hodowli i utrzymywania zwierząt gospodarskich oraz obiektów służących
ochronie środowiska,
2) zakup i zainstalowanie:
a) deszczowni,
b) urządzeń melioracyjnych i urządzeń zaopatrzenia gospodarstwa w wodę,
c) urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł
energii (wiatru, biogazu, słońca, spadku wód)
– jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane w całości lub w części z udziałem
środków publicznych.
2. Ulga inwestycyjna przyznawana jest po zakończeniu inwestycji i polega na
odliczeniu od należnego podatku rolnego od gruntów położonych na terenie gminy,
w której została dokonana inwestycja – w wysokości 25% udokumentowanych
rachunkami nakładów inwestycyjnych.
3. Ulga z tytułu tej samej inwestycji nie może być stosowana dłużej niż przez 15 lat.
3a. Kwota ulgi inwestycyjnej jest odliczana z urzędu w decyzji ustalającej
wysokość zobowiązania podatkowego.
Podatnicy obowiązani do składania deklaracji na podatek rolny odliczają, określoną
w decyzji w sprawie ulgi inwestycyjnej, kwotę przyznanej ulgi od należnego podatku rolnego.
4. Podatnik traci prawo do odliczenia od podatku rolnego niewykorzystanej
kwoty ulgi inwestycyjnej w przypadku sprzedaży obiektów i urządzeń, od których
przyznana została ta ulga, lub przeznaczenia ich na inne cele niż określone w ust. 1.
5. (uchylony)

Art. 13a. (uchylony).

Art. 13b. 1. Podatek rolny od gruntów położonych na terenach podgórskich
i górskich obniża się o 30% dla gruntów klas I, II, IIIa, III i IIIb, a o 60% dla
gruntów klas IVa, IV i IVb.
2. Za miejscowości położone na terenach podgórskich i górskich uważa się
miejscowości, w których co najmniej 50% użytków rolnych jest położonych
powyżej 350 m nad poziomem morza. Wykaz tych miejscowości w danym
województwie ustala sejmik województwa.

Art. 13c. 1. W przypadku wprowadzenia stanu klęski żywiołowej, o którym
mowa w ustawie z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz. U.
z 2017 r. poz. 1897), organ podatkowy może przyznać podatnikowi ulgę w podatku
rolnym przez zaniechanie jego ustalenia albo poboru w całości lub w części,
w wysokości zależnej od rozmiarów strat spowodowanych klęską w gospodarstwie rolnym.
2. Przy przyznawaniu ulg i ustalaniu ich wysokości uwzględnia się wysokość
otrzymanego odszkodowania z tytułu ubezpieczenia ustawowego.
3. Ulgę przyznaje się za ten rok podatkowy, w którym został wprowadzony
stan klęski żywiołowej. Jeżeli stan klęski żywiołowej wprowadzony został po
zapłaceniu podatku za dany rok, ulgę stosuje się w następnym roku podatkowym.

Art. 13d. 1. Zwolnienia i ulgi podatkowe określone w art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2
oraz pkt 8–13, a także w art. 13b stosuje się z urzędu, a pozostałe zwolnienia i ulgi
podatkowe na podstawie decyzji wydanej na wniosek podatnika.
2. Do wniosku o przyznanie ulgi, o której mowa w art. 13, należy dołączyć
zestawienie poniesionych wydatków inwestycyjnych wraz z rachunkami lub ich
uwierzytelnionymi odpisami, stwierdzającymi wysokość tych wydatków.
3. Zwolnienia i ulgi podatkowe udzielone na wniosek podatnika stosuje się od
pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek.
4. W przypadku zbiegu prawa do zwolnień i ulg z różnych tytułów, przy
ustalaniu zobowiązania podatkowego w zakresie podatku rolnego za dany rok
podatkowy w pierwszej kolejności stosuje się ulgi określone w art. 13b, następnie
w art. 12 i w art. 13. Podstawę obliczenia ulgi z danego tytułu stanowi należny
podatek po zastosowaniu ulgi z tytułu poprzedzającego.
5. Kwota ulgi inwestycyjnej niewykorzystana przez podatnika przechodzi na
jego następców, jeżeli gospodarstwo rolne zostało nabyte stosownie do przepisów
o ubezpieczeniu społecznym rolników lub w drodze dziedziczenia.

Art. 13e. Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia
i ulgi przedmiotowe niż określone w ustawie, z uwzględnieniem przepisów
dotyczących pomocy publicznej.

Art. 13f. 1. Ulga, o której mowa w art. 13, stanowi:
1) pomoc na inwestycje w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne
i prawne w gospodarstwach rolnych powiązane z produkcją podstawową
produktów rolnych zgodnie z warunkami ustanowionymi w rozporządzeniu
Komisji (UE) nr 702/2014 z dnia 25 czerwca 2014 r. uznającym niektóre
kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich
za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 193 z 01.07.2014, str. 1) lub
2) pomoc w ramach programu pomocowego notyfikowanego Komisji Europejskiej.
2. Ulgi, o których mowa w art. 13c i art. 13e, stanowią pomoc de minimis
w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia
18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym.

Ustawa o podatku rolnym art. 13

DODAJ