Art. 13. 1. Wartość świadczeń powtarzających się przyjmuje się do podstawy
opodatkowania w wysokości rocznego świadczenia pomnożonego:
1) w razie ustanowienia świadczeń na czas określony co do liczby lat lub ich
części – przez liczbę lat lub ich części;
2) w pozostałych przypadkach, w tym w razie ustanowienia świadczeń na czas
nieokreślony – przez 10 lat.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do obliczenia wartości prawa
użytkowania i służebności.
3. Roczną wartość użytkowania i służebności ustala się w wysokości 4%
wartości rzeczy oddanej w użytkowanie lub obciążonej służebnością.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn art. 13

Poprzedni

Art. 12. Jeżeli przedmiotem nabycia jest prawo majątkowe polegające na obowiązku świadczeń powtarzających się na rzecz nabywcy, a wartość tego prawa nie może być ustalona w chwili powstania obowiązk...

Nastepny

Art. 14. 1. Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. 2. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, ...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn
  • Wejscie w życie 11 sierpnia 1983
  • Ost. zmiana ustawy 27 października 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 30 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka