Art. 138. 1. W ramach asesury komorniczej asesor, na zlecenie komornika,
może:
1) wykonywać czynności, o których mowa w art. 98 ust. 1–3;
2) przeprowadzać egzekucję w sprawach o:
a) świadczenie pieniężne,
b) zabezpieczenie roszczenia pieniężnego
– jeżeli w dniu zlecenia wartość egzekwowanego lub podlegającego
zabezpieczeniu roszczenia nie przekracza kwoty 100 000 złotych,
z wyłączeniem egzekucji z nieruchomości;
3) w obecności i za zgodą komornika uczestniczyć w czynnościach
odbywających się poza kancelarią, w tym również podejmowanych w toku
egzekucji świadczeń niepieniężnych.
2. W ramach czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, asesorowi nie wolno:
1) dokonywać sprzedaży ruchomości, z wyjątkiem licytacji elektronicznej;
2) wydawać lub wykonywać orzeczeń o zastosowaniu środków przymusu;
3) sporządzać planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji, o ile suma ta
przekracza kwotę 25 000 złotych;
4) wydawać decyzji i podpisywać dokumentów dotyczących depozytu;
5) dokonywać czynności odbywających się poza kancelarią;
6) wydawać postanowień kończących postępowanie oraz w przedmiocie opłat
egzekucyjnych;
7) dokonywać czynności związanych z nadaniem biegu skardze na czynność
komornika, o których mowa w art. 767 § 5 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r.
– Kodeks postępowania cywilnego, oraz w sprawach, w których przepisy
o skardze na czynność komornika stosuje się odpowiednio.
3. Zakaz dokonywania czynności poza kancelarią nie wyklucza możliwości
pisemnego upoważnienia asesora w konkretnej sprawie do:
1) samodzielnego ustalenia, czy dłużnik faktycznie zamieszkuje lub prowadzi
działalność pod wskazanym adresem albo czy we wskazanym miejscu
znajduje się majątek dłużnika,
2) wysłuchania dłużnika, żądania od dłużnika złożenia wykazu majątku oraz
żądania wyjaśnień i informacji w trybie art. 761 ustawy z dnia 17 listopada
1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego,
3) zajęcia ruchomości – z zastrzeżeniem, że asesorowi nie wolno odebrać dozoru
nad zajętymi ruchomościami, a oznaczenia wartości zajętych ruchomości
dokonuje komornik
– przy czym wymienione czynności nie mogą się wiązać z zastosowaniem środków
przymusu oraz działaniami, o których mowa w art. 814 § 1 ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.
4. Komornik może zlecić asesorowi przeprowadzenie czynności, o których
mowa w art. 3 ust. 3 pkt 3 i ust. 4.
5. Przepis art. 28 stosuje się odpowiednio do asesora, któremu udzielono
zlecenia.

Ustawa o komornikach sądowych art. 138

DODAJ