Art. 137. 1. Okresem rozliczeniowym z tytułu opłaty eksploatacyjnej jest
półrocze liczone odpowiednio od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca i od dnia 1 lipca
do dnia 31 grudnia.
2. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wydobywanie kopaliny ze złoża,
z wyłączeniem złoża węglowodorów, samodzielnie ustala wysokość opłaty
eksploatacyjnej należnej za okres rozliczeniowy i przed upływem miesiąca
następującego po tym okresie wnosi ją na rachunki bankowe gminy, na terenie której
jest prowadzona działalność, oraz NFOŚiGW, bez wezwania.
2a. Przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na wydobywanie węglowodorów ze
złoża, a w przypadku koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węglowodorów
oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża – uzyskał decyzję inwestycyjną,
samodzielnie ustala wysokość opłaty eksploatacyjnej należnej za okres rozliczeniowy
i przed upływem miesiąca następującego po tym okresie wnosi ją na rachunki bankowe gminy, powiatu i województwa, na terenie których jest prowadzona
działalność, oraz NFOŚiGW, bez wezwania.
3. W terminie określonym w ust. 2 przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na
wydobywanie kopaliny ze złoża, przedstawia organowi koncesyjnemu, gminie, na
terenie której jest prowadzona działalność, oraz NFOŚiGW kopie dowodów
dokonanych wpłat, a także informację zawierającą dane identyfikujące przedsiębiorcę,
nazwę złoża, numer koncesji na wydobywanie kopaliny z tego złoża, rodzaj i ilość
kopaliny wydobytej w okresie rozliczeniowym, przyjętą stawkę oraz wysokość
ustalonej opłaty, w tym przypadającej gminie, na terenie której jest prowadzona
działalność, oraz NFOŚiGW. Jeżeli wydobycie prowadzi się na terenie więcej niż
jednej gminy – w informacji określa się również ilość kopaliny wydobytej z terenów
poszczególnych gmin, a także wysokość przypadającej na nie opłaty eksploatacyjnej.
3a. W terminie określonym w ust. 2a przedsiębiorca, który uzyskał koncesję na
wydobywanie kopaliny ze złoża, a w przypadku koncesji na poszukiwanie
i rozpoznawanie złoża węglowodorów oraz wydobywanie węglowodorów ze złoża −
uzyskał decyzję inwestycyjną, przedstawia organowi koncesyjnemu, gminie,
powiatowi i województwu, na terenie których jest prowadzona działalność, oraz
NFOŚiGW kopie dowodów dokonanych wpłat, a także informację zawierającą dane
identyfikujące przedsiębiorcę, nazwę złoża, numer koncesji, rodzaj i ilość kopaliny
wydobytej w okresie rozliczeniowym, przyjętą stawkę oraz wysokość ustalonej
opłaty, w tym przypadającej gminie, powiatowi i województwu, na terenie których
jest prowadzona działalność, oraz NFOŚiGW. Jeżeli wydobycie prowadzi się na
terenie więcej niż jednej gminy, jednego powiatu lub jednego województwa –
w informacji określa się również ilość kopaliny wydobytej z terenów odpowiednio
poszczególnych gmin, powiatów i województw, a także wysokość przypadającej na
nie opłaty eksploatacyjnej.
4. Jeżeli wysokość opłaty należnej za okres rozliczeniowy nie przekracza 300 zł,
obowiązek jej zapłaty nie powstaje. Nie zwalnia to z obowiązku przedłożenia
informacji, o której mowa w ust. 3 i 3a.
5. Jeżeli ostatni dzień terminu określonego w ust. 2 i 2a przypada na sobotę lub
dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień tego terminu uważa się następny
dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.
6. Wymagania określone w ust. 1, 2, 3 i 5 stosuje się odpowiednio do
przedsiębiorców, którzy uzyskali koncesję na podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, koncesję na podziemne składowanie odpadów albo
koncesję na podziemne składowanie dwutlenku węgla.
7. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia,
wzory druków służących przedstawieniu informacji dotyczącej opłaty za wydobytą
kopalinę, podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, podziemne
składowanie odpadów oraz podziemne składowanie dwutlenku węgla, kierując się
potrzebą zapewnienia przejrzystości oraz wiarygodności przedkładanych informacji.

Prawo geologiczne i górnicze art. 137

DODAJ