Art. 130. 1. Sędzia-komisarz na wniosek syndyka uzna za bezskuteczne
w stosunku do masy upadłości obciążenie majątku upadłego hipoteką, zastawem,
zastawem rejestrowym lub hipoteką morską, jeżeli upadły nie był dłużnikiem
osobistym zabezpieczonego wierzyciela, a obciążenie to zostało ustanowione
w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości i w związku
z jego ustanowieniem upadły nie otrzymał żadnego świadczenia.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli obciążenie rzeczowe
ustanowione zostało w zamian za świadczenie, które jest niewspółmiernie niskie
do wartości udzielanego zabezpieczenia.
3. Bez względu na wysokość świadczenia otrzymanego przez upadłego
sędzia-komisarz uzna za bezskuteczne obciążenia, o których mowa w ust. 1 i 2,
jeżeli obciążenia te zabezpieczają długi osób, o których mowa w art. 128, chyba że
druga strona wykaże, że nie doszło do pokrzywdzenia wierzycieli.
4. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie.

Art. 130a. Sędzia-komisarz na wniosek syndyka uzna za bezskuteczne
w stosunku do masy upadłości w całości lub części kary umowne zastrzeżone na
wypadek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, jeżeli
zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane przez upadłego lub jeżeli kara
umowna jest rażąco wygórowana. Na postanowienie sędziego-komisarza
przysługuje zażalenie.

Prawo upadłościowe art. 130

DODAJ