Art. 130. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór znaku, o którym mowa w art. 127 ust. 4 pkt 3;
2) wzór stempla, o którym mowa w art. 128 ust. 2;
3) niezbędne dane, które powinien zawierać dokument, o którym mowa w art. 128
ust. 2.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 1, uwzględnia:
1) prawidłową identyfikację towarów;
2) możliwość potwierdzania wywozu towarów przez organy celne;
3) formę, w której ma być dokonany zwrot podatku;
4) konieczność prawidłowego określenia kwoty podatku, o której zwrot może
ubiegać się podróżny;
5) prawidłową identyfikację sprzedawcy i nabywcy;
6) konieczność zapewnienia prawidłowego oznaczania punktów sprzedaży znakiem
informującym podróżnych o możliwości zakupu w tych punktach towarów, od
których przysługuje zwrot podatku.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) inne towary niż wymienione w art. 126 ust. 3, przy których wywozie nie stosuje
się art. 126 ust. 1,
2) minimalną łączną wartość zakupów wynikającą z dokumentu, o którym mowa
w art. 128 ust. 2, przy której można żądać zwrotu podatku,
3) maksymalną wysokość prowizji, o której mowa w art. 128 ust. 6
– uwzględniając sytuację gospodarczą państwa, sytuację w zakresie obrotu
towarowego z zagranicą poszczególnymi grupami towarów, sytuację rynkową
w obrocie towarami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem oraz przepisy Unii Europejskiej.
4. (uchylony)

Art. 130a. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) VAT – rozumie się przez to podatek i podatek od wartości dodanej;
2) podatnikach – rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne
niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które posiadają siedzibę
działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności
gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;
3) procedurze szczególnej rozliczania VAT – rozumie się przez to rozliczenie VAT
należnego z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych
lub usług elektronicznych państwu członkowskiemu konsumpcji, w którym
podatnik nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca
prowadzenia działalności gospodarczej.

Art. 130b. 1. Podatnik świadczący usługi telekomunikacyjne, usługi nadawcze
lub usługi elektroniczne, dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone
zgodnie z art. 28k ust. 1, na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa
w art. 28a, mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu
w państwie członkowskim konsumpcji, może złożyć zgłoszenie informujące
o zamiarze skorzystania z procedury szczególnej rozliczania VAT w państwie
członkowskim, w którym posiada:
1) siedzibę działalności gospodarczej albo
2) stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby
działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo
3) stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej i które wybiera w celu
złożenia zgłoszenia, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na
terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce
prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej.
2. Państwo członkowskie, w którym podatnik złożył zgłoszenie, uznaje się za
państwo członkowskie identyfikacji.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, podatnik nie może zmienić
państwa członkowskiego identyfikacji wcześniej niż po upływie dwóch kolejnych lat, licząc od końca roku, w którym rozpoczął korzystanie z procedury szczególnej rozliczania VAT.
4. W przypadku gdy państwem członkowskim identyfikacji jest Rzeczpospolita
Polska, zgłoszenia dokonuje się za pomocą środków komunikacji elektronicznej do
naczelnika drugiego urzędu skarbowego.
5. Naczelnik drugiego urzędu skarbowego dokonuje identyfikacji podatnika na
potrzeby procedury szczególnej rozliczania VAT i potwierdza zgłoszenie,
wykorzystując numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.
6. W przypadku gdy podatnik nie spełnia warunków do korzystania z procedury
szczególnej rozliczania VAT, naczelnik drugiego urzędu skarbowego wydaje
postanowienie o odmowie przyjęcia zgłoszenia, na które służy zażalenie. Podatnik jest
powiadamiany o wydaniu postanowienia również za pomocą środków komunikacji
elektronicznej.
7. Podatnik zidentyfikowany na potrzeby procedury szczególnej rozliczania
VAT jest obowiązany do zawiadomienia naczelnika drugiego urzędu skarbowego za
pomocą środków komunikacji elektronicznej o:
1) zmianach danych objętych zgłoszeniem, z wyjątkiem tych, których aktualizacji
dokonał na podstawie art. 96 ust. 12 lub ustawy z dnia 13 października 1995 r.
o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników,
2) zmianach działalności objętej procedurą szczególną rozliczania VAT, w wyniku
których przestał spełniać warunki do jej stosowania,
3) zaprzestaniu świadczenia usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych
– nie później niż 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpiła
okoliczność wymagająca zawiadomienia.
8. W przypadku gdy podatnik zidentyfikowany na potrzeby procedury
szczególnej rozliczania VAT:
1) zawiadomi naczelnika drugiego urzędu skarbowego o zaprzestaniu świadczenia
usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych i usług elektronicznych lub
2) nie istnieje lub mimo udokumentowanych prób nie ma możliwości
skontaktowania się z nim albo jego pełnomocnikiem, albo przez okres ośmiu kolejnych kwartałów kalendarzowych nie świadczy usług objętych procedurą
szczególną rozliczania VAT, lub
3) nie spełnia warunków do korzystania z procedury szczególnej rozliczania VAT, lub
4) systematycznie nie przestrzega zasad dotyczących procedury szczególnej
rozliczania VAT
– naczelnik drugiego urzędu skarbowego wydaje postanowienie o wygaśnięciu
identyfikacji tego podatnika na potrzeby procedury szczególnej rozliczania VAT, na
które służy zażalenie. Podatnik jest powiadamiany o wydaniu postanowienia również
za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Art. 130c. 1. Podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury szczególnej
rozliczania VAT są obowiązani składać za pomocą środków komunikacji
elektronicznej deklaracje na potrzeby rozliczenia VAT, zwane dalej „deklaracjami
VAT”, do Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, zwanego dalej
„drugim urzędem skarbowym”.
2. Deklaracje VAT składa się za okresy kwartalne w terminie do 20. dnia
miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2, upływa również, gdy ostatni dzień terminu
przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy.
4. Deklaracja VAT powinna zawierać:
1) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku;
2) dla każdego państwa członkowskiego konsumpcji, w którym VAT jest należny:
a) całkowitą wartość usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych oraz
usług elektronicznych pomniejszoną o kwotę VAT,
b) całkowitą kwotę podatku należnego przypadającą na usługi, o których
mowa w lit. a, wraz z jej podziałem na kwoty odpowiadające
poszczególnym stawkom VAT,
c) stawki VAT;
3) kwotę podatku należnego ogółem.
5. W przypadku gdy poza stałym miejscem prowadzenia działalności
gospodarczej w państwie członkowskim identyfikacji podatnik ma również inne stałe
miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajdujące się w innym państwie
członkowskim, z którego świadczone są usługi telekomunikacyjne, usługi nadawcze lub usługi elektroniczne, deklaracja VAT oprócz informacji, o których mowa w ust. 4, powinna zawierać:
1) całkowitą wartość tych usług dla państwa członkowskiego, w którym ten
podatnik ma takie miejsce, wraz z jej podziałem na państwa członkowskie
konsumpcji, oraz
2) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku
od wartości dodanej, a w przypadku jego braku – jakikolwiek numer, za pomocą
którego ten podatnik jest identyfikowany w państwie członkowskim, w którym
ma takie miejsce.
6. Kwoty w deklaracji VAT wyrażane są w euro.
7. W przypadku gdy płatności z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych,
usług nadawczych lub usług elektronicznych dokonywano w innych walutach niż
euro, do ich przeliczenia na euro stosuje się kurs wymiany opublikowany przez
Europejski Bank Centralny w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego, a jeżeli
nie zostanie opublikowany w tym dniu – kurs wymiany opublikowany następnego dnia.
8. Podatnicy są obowiązani do wpłacania kwot VAT w euro, wskazując
deklarację VAT, której dotyczy wpłata, w terminie, o którym mowa w ust. 2, na
rachunek bankowy drugiego urzędu skarbowego.

Art. 130d. 1. Podatnicy zidentyfikowani na potrzeby procedury szczególnej
rozliczania VAT są obowiązani prowadzić w postaci elektronicznej ewidencję
transakcji objętych procedurą szczególną rozliczania VAT, zgodnie z wymogami,
o których mowa w art. 63c rozporządzenia 282/2011.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna być udostępniona przez
podatnika za pomocą środków komunikacji elektronicznej na każde żądanie państwa
członkowskiego identyfikacji oraz państwa członkowskiego konsumpcji.
3. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, należy przechowywać przez okres 10 lat
od zakończenia roku, w którym dokonano świadczenia usług telekomunikacyjnych,
usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Ustawa o podatku od towarów i usług art. 130

DODAJ