Art. 12. 1. Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na
terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby
prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od
podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o
podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym
od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość
tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w
przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.
2. W przypadku gdy przedsiębiorca posiada co najmniej dwa zezwolenia, o
których mowa w art. 16 ust. 1, przyjmuje się, że rozliczenie pomocy publicznej
następuje zgodnie z kolejnością wydawania zezwoleń.
3. Rozliczenie pomocy publicznej przyznanej przedsiębiorcy na podstawie
zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, ma zastosowanie wyłącznie do
zezwolenia, w ramach którego realizowana jest inwestycja i w oparciu o tę
inwestycję prowadzona jest działalność gospodarcza.

Art. 12a. 1. Przedsiębiorcy korzystający z pomocy publicznej, udzielanej
zgodnie z ustawą, obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych – przechowują
księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty, a przedsiębiorcy korzystający
z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, z tytułu tworzenia nowych
miejsc pracy – dodatkowo przechowują dokumenty związane z poborem podatków
oraz innych dochodów budżetu państwa, a także przychodów państwowych
funduszy celowych.
2. Księgi oraz dokumenty określone w ust. 1 są przechowywane do czasu
upływu okresu przedawnienia roszczeń związanych ze zwrotem pomocy publicznej.

Art. 12b. 1. W przypadku cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 16
ust. 1, przedsiębiorca jest obowiązany do zwrotu pomocy publicznej, udzielonej
zgodnie z ustawą. Do dnia zwrotu tej pomocy przedsiębiorcy nie może zostać
udzielone nowe zezwolenie.
2. W przypadku cofnięcia albo stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia,
o którym mowa w art. 16 ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje
naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla przedsiębiorcy w sprawach
podatku dochodowego kopię wydanej decyzji w terminie 14 dni, licząc od dnia,
w którym decyzja ta stała się prawomocna.
3. W przypadku cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1,
naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2, określa w drodze decyzji
kwotę pomocy publicznej podlegającą zwrotowi pomniejszoną odpowiednio
o kwotę podatku należnego, o którym mowa w art. 21 ust. 5c ustawy z dnia 26 lipca
1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426,
1291, 1428, 1492 i 1565) albo art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o
podatku dochodowym od osób prawnych.
4. W kwocie pomocy publicznej podlegającej zwrotowi, o której mowa w ust.
3, uwzględnia się odsetki liczone jak dla zaległości podatkowych. W odniesieniu
do pomocy publicznej wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 5c
pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i
art. 17 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych, odsetki liczone są za okres od dnia udzielenia pomocy publicznej do
dnia wydania decyzji o uchyleniu, a zakresie pozostałej pomocy publicznej
podlegającej zwrotowi do dnia jej zwrotu. W odniesieniu do pomocy publicznej
wynikającej ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 5c pkt 2 ustawy z dnia 26
lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 17 ust. 6 pkt 2
ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetek
nie nalicza się.

Art. 12c. Roszczenia związane ze zwrotem pomocy publicznej, udzielanej
zgodnie z ustawą, przedawniają się z upływem 10 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym przedsiębiorca skorzystał z tej pomocy.

Ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych art. 12

DODAJ