Art. 12. § 1. W sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek postępowanie
z chwilą złożenia wniosku toczy się z urzędu. Organ ścigania poucza osobę
uprawnioną do złożenia wniosku o przysługującym jej uprawnieniu.
§ 1a. Uzyskanie wniosku o ściganie należy do oskarżyciela. Jeżeli powodem
uzyskania wniosku jest wyłącznie uprzedzenie przez sąd stron o możliwości
zakwalifikowania czynu według innego przepisu prawnego, przewidującego ściganie
na wniosek, uzyskanie wniosku o ściganie należy do sądu.
§ 2. W razie złożenia wniosku o ściganie niektórych tylko sprawców obowiązek
ścigania obejmuje również inne osoby, których czyny pozostają w ścisłym związku
z czynem osoby wskazanej we wniosku, o czym należy uprzedzić składającego
wniosek. Przepisu tego nie stosuje się do najbliższych osoby składającej wniosek.
§ 3. Wniosek może być cofnięty w postępowaniu przygotowawczym za zgodą
prokuratora, a w postępowaniu sądowym za zgodą sądu – aż do zamknięcia przewodu
sądowego na pierwszej rozprawie głównej. W sprawach, w których akt oskarżenia
wniósł oskarżyciel publiczny, cofnięcie wniosku po rozpoczęciu przewodu sądowego
jest skuteczne, jeżeli nie sprzeciwi się temu oskarżyciel publiczny obecny na
rozprawie lub posiedzeniu. Ponowne złożenie wniosku jest niedopuszczalne.
Art. 11. § 1. Postępowanie w sprawie o występek, zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 5, można umorzyć, jeżeli orzeczenie wobec oskarżonego kary byłoby oczywiście niecelowe ze względu na rodzaj...
Art. 13. Uzyskanie zezwolenia władzy, od którego ustawa uzależnia ściganie, należy do oskarżyciela.
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców