Art. 128. 1. Bank jest obowiązany utrzymywać sumę funduszy własnych na
poziomie nie niższym niż wyższa z następujących wartości:
1) wartość wynikająca ze spełnienia wymogów w zakresie funduszy własnych,
o których mowa w art. 92 rozporządzenia nr 575/2013;
2) oszacowana przez bank kwota, niezbędna do pokrycia wszystkich
zidentyfikowanych, istotnych rodzajów ryzyka występujących w działalności
banku oraz zmian otoczenia gospodarczego, uwzględniająca przewidywany
poziom ryzyka (kapitał wewnętrzny).
1a. Bank opracowuje i wdraża strategie i procedury szacowania i stałego
utrzymywania kapitału wewnętrznego.
1b. Strategie i procedury, o których mowa w ust. 1a, powinny być skuteczne,
kompleksowe i adekwatne do charakteru, skali i złożoności działalności banku.
2. Bank dokonuje regularnych przeglądów strategii i procedur, o których mowa
w ust. 1a.
2a. Bank przeciwdziała ryzyku nadmiernej dźwigni w rozumieniu art. 4 ust. 1
pkt 94 rozporządzenia nr 575/2013, uwzględniając potencjalny wzrost tego ryzyka
spowodowany obniżeniem funduszy własnych w związku z oczekiwanymi lub
zrealizowanymi stratami.
3. (uchylony)
3a. Komisja Nadzoru Finansowego, uwzględniając charakter, skalę i złożoność
działalności banku, monitoruje spełnianie przez bank wymogów w zakresie
wykorzystania ratingów kredytowych przy przeprowadzaniu oceny wiarygodności
kredytowej podmiotu lub instrumentu finansowego, o których mowa w art. 5a
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1060/2009 z dnia
16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Dz. Urz. UE L 302 z 17.11.2009,
str. 1, z późn. zm.).
3b. Bank, który uzyskał zezwolenie na stosowanie metody wewnętrznej,
przekazuje Komisji Nadzoru Finansowego i Europejskiemu Urzędowi Nadzoru
Bankowego, co najmniej raz w roku, wyniki obliczeń wymogów w zakresie funduszy
własnych na podstawie stosowanej metody wewnętrznej, wraz z objaśnieniem tej
metody.
3c. Komisja Nadzoru Finansowego może, w drodze konsultacji z Europejskim
Urzędem Nadzoru Bankowego, opracować portfele odniesienia, dla których bank
będzie obowiązany obliczać hipotetyczne wymogi w zakresie funduszy własnych,
stosując metodę wewnętrzną, na którą uzyskał zezwolenie. W odniesieniu do
wyników obliczeń przepis ust. 3b stosuje się odpowiednio.
3d. Bank przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3b i 3c, zgodnie
z wzorem opracowanym przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, przyjętym
przez Komisję Europejską w drodze wykonawczego standardu technicznego na
podstawie art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego
Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji
nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz. Urz. UE L 331
z 15.12.2010, str. 12, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1093/2010”. Jeżeli Komisja Nadzoru Finansowego opracuje portfele, o których mowa w ust. 3c,
bank przekazuje jednocześnie wyniki obliczeń, o których mowa w ust. 3b i 3c.
3e. Na podstawie informacji, o których mowa w ust. 3b i 3c, Komisja Nadzoru
Finansowego monitoruje wartości wymogów w zakresie funduszy własnych,
obliczonych przez banki z zastosowaniem metod wewnętrznych. Co najmniej raz
w roku Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje oceny jakości tych metod
z uwzględnieniem metod:
1) których zastosowanie skutkuje znaczącymi różnicami w wymogach w zakresie
funduszy własnych w odniesieniu do takiej samej ekspozycji;
2) w przypadku których rozbieżność jest wyjątkowo duża lub mała, a także
w przypadku których obserwuje się znaczące i systematyczne niedoszacowanie
wymogów w zakresie funduszy własnych.
3f. Jeżeli z oceny, o której mowa w ust. 3e, wynikają znaczące różnice pomiędzy
wynikami obliczeń wymogów w zakresie funduszy własnych, przekazanymi przez
dany bank zgodnie z ust. 3b i 3c, a wynikami grupy banków charakteryzujących się
podobnym profilem ryzyka portfela w zakresie ryzyka kredytowego lub grupy banków
charakteryzujących się podobnym poziomem ryzyka bazowego portfela w zakresie
ryzyka rynkowego lub gdy metody wewnętrzne stosowane przez ten bank wykazują
niewiele cech wspólnych z metodami wewnętrznymi stosowanymi przez grupę
banków charakteryzujących się podobnym profilem ryzyka portfela w zakresie ryzyka
kredytowego lub grupę banków charakteryzujących się podobnym poziomem ryzyka
bazowego portfela w zakresie ryzyka rynkowego, co prowadzi do znacznej
rozbieżności wyników, Komisja Nadzoru Finansowego bada przyczyny takiej
sytuacji, a jeżeli jest możliwe jednoznaczne stwierdzenie, że metoda stosowana przez
bank prowadzi do niedoszacowania wymogów w zakresie funduszy własnych,
niewynikającego z różnic w ryzyku związanym z ekspozycjami lub transakcjami
w portfelu odniesienia, Komisja może zastosować środek, o którym mowa w art. 138d
ust. 1, oraz zalecić bankowi weryfikację stosowanej metody wewnętrznej
i wprowadzenie w niej zmian.
3g. Przepisów ust. 3b–3f nie stosuje się do metody zaawansowanego pomiaru,
o której mowa w art. 312 ust. 2 rozporządzenia nr 575/2013.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób szacowania kapitału wewnętrznego
i dokonywania przez bank przeglądów strategii i procedur, o których mowa w ust. 1a,
uwzględniając potrzebę zapewnienia należytego podejścia do podejmowanego ryzyka
w zakresie prowadzonej działalności, adekwatności strategii i procedur szacowania
kapitału wewnętrznego do charakteru, skali i złożoności działalności banku, w tym
dostosowania do nowych rodzajów ryzyka, znaczących zmian w strategii i planach
działania oraz środowisku zewnętrznym, w którym działa bank.
6a. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Komisji Nadzoru Finansowego, może określić, w drodze rozporządzenia:
1) sposób traktowania przez banki znacznych pakietów akcji podmiotów spoza
sektora finansowego, o których mowa w art. 89 ust. 3 rozporządzenia
nr 575/2013,
1a) kryteria surowsze niż wymienione w art. 125 ust. 2
i art. 126 ust. 2 rozporządzenia nr 575/2013, ustanowione na potrzeby określania
wag ryzyka ekspozycji zabezpieczonych hipotekami, zgodnie z art. 124 ust. 2
rozporządzenia nr 575/2013,
2) wyższą wagę ryzyka dla ekspozycji zabezpieczonych hipotekami na
nieruchomościach, o której mowa w art. 124 ust. 2 rozporządzenia nr 575/2013,
2a) wyższą wartość minimalną wskazanej w art. 164 ust. 4 rozporządzenia
nr 575/2013 średniej wartości straty z tytułu niewykonania zobowiązania
ważonej ekspozycją,
2b) poziom istotności przeterminowanego zobowiązania kredytowego, o którym
mowa w art. 178 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 575/2013,
2c) dłuższy okres wskazany na potrzeby określania zwłoki w wykonaniu
zobowiązań kredytowych przez dłużnika, zgodnie z art. 178 ust. 1 lit. b
rozporządzenia nr 575/2013,
2d) wyższy poziom współczynnika alfa określonego na potrzeby stosowania modelu
wewnętrznego w zakresie obliczania ekwiwalentu bilansowego transakcji
pozabilansowych, o którym mowa w art. 284 ust. 4 rozporządzenia nr 575/2013,
3) podejścia lub wymogi w zakresie funduszy własnych, o których mowa w art. 327
ust. 2 rozporządzenia nr 575/2013,
4) limit wartości ekspozycji wobec klienta lub grupy powiązanych klientów niższy
niż 150 000 000 euro, o którym mowa w art. 395 ust. 1 rozporządzenia
nr 575/2013,
5) wyższy wymóg dotyczący pokrycia płynności, o którym mowa w art. 412 ust. 5
zdanie drugie rozporządzenia nr 575/2013
– w zakresie odnoszącym się do działalności banków, uwzględniając konieczność
utrzymywania przez banki odpowiedniego poziomu funduszy własnych i płynności
oraz potrzebę zapewnienia stabilności, bezpieczeństwa i prawidłowego
funkcjonowania rynku finansowego.
7. W przypadku niespełnienia wymogów, o których mowa w ust. 1, bank jest
obowiązany niezwłocznie powiadomić Komisję Nadzoru Finansowego.
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. (uchylony)

Art. 128a. Bank jest obowiązany udzielić na żądanie Komisji Nadzoru
Finansowego informacji dotyczących struktury funduszy własnych, o których mowa
w art. 126, oraz spełnienia wymogów i norm określonych w art. 128 i przepisach
rozporządzenia nr 575/2013.

Art. 128b. 1. W przypadku gdy koszty obsługi i ryzyko wypłat gwarancji lub
poręczeń nie będą obciążały wyniku finansowego banku państwowego, może on
powierzyć innej instytucji finansowej, w drodze umowy, dokonywanie oceny
zdolności do spłaty zobowiązania i analizy ryzyka wypłaty zobowiązania
w przypadku udzielania poręczeń lub gwarancji na podstawie przepisów ustawy z dnia
8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz
niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2020 r. poz. 122, 568 i 1086) lub innych ustaw określających zasady udzielania poręczeń i gwarancji przez bank państwowy.
2. W przypadku gdy koszty obsługi i ryzyko wypłat gwarancji lub poręczeń będą
obciążały wynik finansowy banku państwowego, Komisja Nadzoru Finansowego
może, na jego wniosek, wydać zezwolenie na powierzenie innemu bankowi
dokonywania oceny zdolności do spłaty zobowiązania i analizy ryzyka wypłaty
zobowiązania w razie:
1) udzielenia bankowi przez bank państwowy gwarancji lub poręczeń portfela
kredytów rozumianego jako zbiór pojedynczych kredytów, udzielonych przez
ten bank, dla którego łączną kwotę limitu gwarancji lub poręczeń na określony
czas ustala umowa między tym bankiem a bankiem państwowym;
2) udzielenia poręczenia lub gwarancji portfela innych zobowiązań rozumianego
jako zbiór pojedynczych umów cywilnoprawnych, dla którego łączną kwotę
limitu poręczeń lub gwarancji określa umowa między tym bankiem a bankiem
państwowym.

Art. 128c. Bank jest obowiązany zgłosić do Komisji Nadzoru Finansowego
z 30-dniowym wyprzedzeniem zamiar nabycia pakietu akcji lub udziałów, którego
wartość będzie przekraczała 5% funduszy własnych banku.

Art. 128d. (uchylony).

Prawo bankowe art. 128

DODAJ