Art. 128. 1. Na żądanie organu rentowego emeryt lub rencista jest zobowiązany
do potwierdzania własnoręcznym podpisem istnienia dalszego prawa do pobierania
świadczeń określonych ustawą.
2. W razie zaistnienia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających
emerytowi lub renciście złożenie tego podpisu, istnienie dalszego prawa do pobierania
świadczeń przez tego emeryta lub rencistę może potwierdzić własnoręcznym
podpisem upoważniona osoba sprawująca faktyczną opiekę nad emerytem lub
rencistą.
3. Własnoręczność podpisu osób, o których mowa w ust. 1 i 2, potwierdzają
nieodpłatnie właściwe organy administracji rządowej lub jednostek samorządu
terytorialnego.
4. Przepis ust. 3 nie narusza przepisów art. 96 ustawy – Prawo o notariacie.
5. W razie niespełnienia wymogu, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 101
i 134 stosuje się odpowiednio.
6. Organ rentowy wypłacający świadczenia, o których mowa w art. 132, osobom
zamieszkałym za granicą może potwierdzić istnienie dalszego prawa do pobierania
świadczeń, o którym mowa w ust. 1, również poprzez wymianę informacji z właściwą
zagraniczną instytucją administracji zabezpieczenia społecznego, w szczególności
w formie elektronicznej.

Art. 128a. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi,
w drodze rozporządzenia:
1) zakres obowiązków informacyjnych organów rentowych,
2) warunki i tryb wszczęcia postępowania w sprawach świadczeń,
3) sposób ustalania daty zgłoszenia wniosku o świadczenie lub o ustalenie jego
wysokości, jeżeli wniosek nie został złożony w organie rentowym,
4) rodzaje dowodów uzasadniających prawo do świadczeń lub ich wysokość,
w przypadku gdy konto ubezpieczonego nie zawiera tych danych,
5) zakres danych, które mogą być udowodnione w drodze zeznań świadków lub
oświadczeń ubezpieczonych, wraz ze wskazaniem formy tych zeznań lub
oświadczeń,
6) sposób obliczania świadczeń i okresów uwzględnianych przy ustalaniu
świadczeń,
7) elementy, jakie powinna zawierać decyzja organu rentowego oraz jej
uzasadnienie, a także zakres informacji, które powinny być zawarte w pouczeniu
do tej decyzji,
8) formę prowadzenia akt sprawy i ich przechowywania oraz okres
przechowywania akt sprawy prowadzonych w formie elektronicznej,
9) tryb postępowania oraz rodzaje dowodów niezbędnych do przyznania przez
Prezesa Zakładu świadczeń w drodze wyjątku
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawnego i terminowego ustalania prawa
i wysokości świadczeń przewidzianych w ustawie.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 128

Poprzedni

Art. 127. 1. Emeryt lub rencista jest zobowiązany zawiadomić organ rentowy o podjęciu działalności, o której mowa w art. 104 ust. 1–4, i o wysokości osiąganego z tego tytułu przychodu, a po upływie ...

Nastepny

Art. 129. 1. Świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu, z uwzględnien...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1999
  • Ost. zmiana ustawy 15 października 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka