Art. 125. 1. Pracodawcy obowiązani są do:
1) współdziałania z pracownikiem w gromadzeniu dokumentacji niezbędnej do
przyznania świadczenia;
2) wydawania pracownikowi lub organowi rentowemu zaświadczeń niezbędnych
do ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości;
3) przygotowania wniosku o emeryturę i przedłożenia go za zgodą pracownika
organowi rentowemu nie później niż na 30 dni przed zamierzonym terminem
przejścia pracownika na emeryturę, z uwzględnieniem art. 182;
4) przygotowania, za zgodą pracownika, wniosku o rentę z tytułu niezdolności do
pracy i przedłożenia go organowi rentowemu na 30 dni przed ustaniem prawa do
zasiłków chorobowych;
5) poinformowania bezzwłocznie, po śmierci pracownika, pozostałej po nim
rodziny o warunkach uzyskania renty rodzinnej, przygotowania wniosku o rentę
i przedłożenia go organowi rentowemu.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do innych płatników składek,
z wyjątkiem zleceniodawców, osób fizycznych zatrudniających pracowników,
niewypłacających świadczeń z ubezpieczenia chorobowego oraz płatników składek,
którzy opłacają składkę za siebie i osoby współpracujące.

Art. 125a. 1. Płatnik składek jest zobowiązany, na żądanie organu rentowego, do
wystawienia dokumentów (zaświadczeń) w celu udowodnienia okresów
składkowych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, oraz okresów nieskładkowych,
o których mowa w art. 7 pkt 1, z uwzględnieniem ust. 2 i 5.
2. Płatnik składek jest zobowiązany do wystawienia dokumentów (zaświadczeń)
w celu udowodnienia okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym
charakterze, okresów pracy górniczej oraz okresów pracy na kolei.
3. Płatnik składek jest zobowiązany do wystawienia zaświadczenia o wysokości
przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne,
wypłaconego za okresy, za które przychód ten przysługuje, a także o wysokości
wypłaconych wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, świadczeń i zasiłków oraz
innych należności, o których mowa w art. 15 ust. 3.
4. Płatnik składek jest zobowiązany przechowywać listy płac, karty
wynagrodzeń albo inne dowody, na podstawie których następuje ustalenie podstawy
wymiaru emerytury lub renty, przez okres 50 lat od dnia zakończenia przez
ubezpieczonego pracy u danego płatnika, z zastrzeżeniem ust. 4a.
4a. Płatnik składek jest zobowiązany przechowywać listy płac, karty
wynagrodzeń albo inne dowody, na podstawie których następuje ustalenie podstawy
wymiaru emerytury lub renty ubezpieczonego, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1
i 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, przez
okres 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym:
1) ubezpieczony zakończył pracę u danego płatnika składek, w przypadku
ubezpieczonego zgłoszonego u danego płatnika składek do ubezpieczeń po dniu
31 grudnia 2018 r.;
2) został złożony raport informacyjny, o którym mowa w art. 4 pkt 6a ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
4b. Płatnik składek, który nie przekazał raportu informacyjnego za
ubezpieczonego, o którym mowa w ust. 4a, z wyjątkiem ubezpieczonego zgłoszonego
do ubezpieczeń po dniu 31 grudnia 2018 r., jest zobowiązany przechowywać listy
płac, karty wynagrodzeń albo inne dowody, na podstawie których następuje ustalenie
podstawy wymiaru emerytury lub renty, przez okres, o którym mowa w ust. 4.
5. Od osoby opłacającej składki na własne ubezpieczenia społeczne organ
rentowy może żądać przedłożenia dowodów potwierdzających opłacanie składek oraz
wysokości podstawy wymiaru składek za okres przypadający po dniu 31 grudnia
1998 r.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 125

DODAJ