Art. 123. 1. Prace profilaktyczne wykonuje się na zasadach określonych dla
ruchu zakładu górniczego, zgodnie z dokumentacją prac profilaktycznych,
zatwierdzoną przez kierownika ruchu zakładu górniczego.
2. Decyzję o podjęciu prac profilaktycznych i ich zakończeniu podejmuje
kierownik ruchu zakładu górniczego.
3. W przypadku wystąpienia zagrożenia życia i zdrowia pracowników zakładu
górniczego, bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego lub bezpieczeństwa
powszechnego, w związku z ruchem zakładu górniczego, niezwłocznie podejmuje się
i prowadzi akcję ratowniczą.
4. Akcję ratowniczą prowadzi kierownik akcji ratowniczej zgodnie z planem
ratownictwa górniczego oraz wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na
podstawie art. 124.
5. Kierownikiem akcji ratowniczej, podejmującym jednoosobowo decyzje
dotyczące jej prowadzenia, jest kierownik ruchu zakładu górniczego.
6. Podczas prowadzenia akcji ratowniczej, w przypadkach szczególnych, ze
względu na bezpieczeństwo załogi lub zakładu górniczego, kierownik akcji może
odstąpić od wymagań określonych w przepisach prawa, pod warunkiem zapewnienia
postępowania zgodnego z zasadami techniki górniczej.
7. Nadzór nad prowadzeniem akcji ratowniczej sprawuje właściwy organ
nadzoru górniczego. W przypadku uznania, że jest ona prowadzona nienależycie,
organ ten może żądać zmiany jej kierownika lub objąć kierownictwo akcji.
8. Jeżeli wymaga tego waga lub zawiłość sprawy, w szczególności w przypadku
zaistnienia wypadku zbiorowego, katastrofy albo niebezpiecznego zdarzenia,
czynności określone w ust. 7 może podejmować Prezes Wyższego Urzędu
Górniczego.
9. Czynności określone w ust. 7 są wykonywane przez pracowników organów
nadzoru górniczego na podstawie legitymacji służbowej upoważniającej do
wykonywania takich czynności.

Art. 123a. 1. W przypadku wystąpienia zagrożenia życia lub zdrowia osób
przebywających w zakładzie górniczym, bezpieczeństwa ruchu tego zakładu
górniczego, bezpieczeństwa powszechnego lub środowiska przedsiębiorca
wykonujący działalność polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub
wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach obszarów morskich
Rzeczypospolitej Polskiej powiadamia niezwłocznie, nie później niż w terminie 24
godzin od wdrożenia działania zgodnego z planem ratownictwa górniczego, właściwy
organ nadzoru górniczego, Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa, dyrektora
właściwego urzędu morskiego oraz Straż Graniczną o wystąpieniu takiego zagrożenia
oraz wdraża działania zgodnie z planem ratownictwa górniczego w celu ograniczenia
lub usunięcia tego zagrożenia, w tym zanieczyszczenia środowiska i zapewnienia
bezpieczeństwa osób.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) opis okoliczności powstania zagrożenia;
2) dostępne informacje dotyczące określenia przyczyn powstania zagrożenia;
3) opis możliwych skutków wynikających z zagrożenia, w tym skutków dla
środowiska.

Art. 123b. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność polegającą na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej sporządza i przekazuje właściwemu organowi nadzoru górniczego, Morskiej Służbie Poszukiwania i Ratownictwa,
dyrektorowi właściwego urzędu morskiego oraz Straży Granicznej sprawozdanie
dotyczące wystąpienia zagrożenia, o którym mowa w art. 123a ust. 1, w terminie
10 dni roboczych od dnia wystąpienia tego zagrożenia.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, sporządza się zgodnie z wytycznymi
określonymi w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr
1112/2014 z dnia 13 października 2014 r. określającego wspólny format sprawozdań
do celu wymiany informacji dotyczących wskaźników odnoszących się do poważnych
zagrożeń przez operatorów i właścicieli instalacji do wydobywania ropy naftowej i
gazu na obszarach morskich oraz wspólny format sprawozdań do celów publikacji
przez państwa członkowskie informacji dotyczących wskaźników odnoszących się do
poważnych zagrożeń (Dz. Urz. UE L 302 z 22.10.2014, str. 1).

Prawo geologiczne i górnicze art. 123

DODAJ