Art. 120. 1. Były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej
służby wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności
do pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego
w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku
ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej albo który pełnił
zawodową służbę wojskową co najmniej cztery lata, z wyjątkiem zwolnionego ze
służby wojskowej z powodu, o którym mowa w art. 111 pkt 1 i 12–15, w okresie
dwóch lat od dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, może korzystać, na
terenie kraju, z pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, przekwalifikowania
i pośrednictwa pracy, udzielanej przez właściwe organy.
2. Były żołnierz zawodowy, który został zwolniony z zawodowej służby
wojskowej wskutek ustalenia przez wojskową komisję lekarską niezdolności do
pełnienia zawodowej służby wojskowej wskutek wypadku pozostającego w związku
z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze
szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej pełnionej poza
granicami państwa, związanej z realizacją celów, o których mowa w art. 2 pkt 1
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, korzysta z pomocy, o której mowa
w ust. 1, bezterminowo.
3. Żołnierz zawodowy, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej, może korzystać,
na terenie kraju, z pomocy w zakresie:
1) doradztwa zawodowego, o ile pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej trzy lata,
2) przekwalifikowania zawodowego i pośrednictwa pracy na dwa lata przed
zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, o ile pełnił tę służbę co najmniej
cztery lata,
3) praktyk zawodowych na sześć miesięcy przed zwolnieniem z zawodowej służby
wojskowej, o ile pełnił zawodową służbę wojskową co najmniej dziewięć lat
– udzielanej przez właściwe organy.
3a. Do zgody, o której mowa w ust. 3, nie stosuje się art. 106 § 2–6 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
4. W ramach pomocy, o której mowa w ust. 1 i 3, do wysokości limitów, mogą
być pokrywane koszty:
1) przekwalifikowania zawodowego;
2) przejazdów z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia, w którym następuje
przekwalifikowanie zawodowe, lub do miejsca odbywania praktyki;
3) zakwaterowania w okresie przekwalifikowania zawodowego lub odbywania
praktyki zawodowej.
4) (uchylony)
4a. Wysokość limitów, o których mowa w ust. 4, wynosi za:
1) przekwalifikowanie zawodowe – 75% najniższego uposażenia zasadniczego
żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu 1 stycznia roku kalendarzowego,
w którym zainteresowany wystąpił z wnioskiem o udzielenie pomocy w przekwalifikowaniu zawodowym;
2) przejazdy z miejsca zamieszkania do ośrodka szkolenia lub miejsca odbywania
praktyki zawodowej i z powrotem – do wysokości równowartości dwudziestu
przejazdów, których koszt jednostkowy nie przekracza ceny biletu jednorazowego w 2 klasie pociągu według taryfy pośpiesznej z uwzględnieniem
przysługujących ulg, za wyjątkiem biletów na miejsca rezerwowane, sypialne lub
miejsca do leżenia;
3) zakwaterowanie w miejscu szkolenia lub w miejscu odbywania praktyki
zawodowej – do wysokości równowartości trzydziestu noclegów, których koszt
jednostkowy nie przekracza 300% ryczałtu za noclegi określonego w przepisach
w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących
pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery
budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
4b. Żołnierzowi zawodowemu i byłemu żołnierzowi zawodowemu pokrywa się
koszty, o których mowa w ust. 4 pkt 1, w wysokości:
1) po 4 latach służby wojskowej – 100%,
2) po 9 latach służby wojskowej – 200%,
3) po 15 latach służby wojskowej – 300%
– limitu określonego w ust 4a pkt 1.
4c. Małżonkom oraz dzieciom, o których mowa w ust. 6, oraz byłym żołnierzom
zawodowym zwolnionym z zawodowej służby wojskowej wskutek ustalenia przez
wojskową komisję lekarską niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej
z przyczyn, o których mowa w ust. 1 i 2, pokrywa się koszty, o których mowa w ust. 4
pkt 1 w wysokości 300% limitu określonego w ust. 4a pkt 1.
4d. Koszty, o których mowa w ust. 4 pkt 2 i 3, pokrywa się, jeżeli przejazd
odbywa się na odległość powyżej 50 kilometrów w jedną stronę.
4e. W przypadku nieukończenia przekwalifikowania zawodowego z winy
uprawnionego, koszty, o których mowa w ust. 4, podlegają zwrotowi.
5. Pomoc w zakresie doradztwa zawodowego i pośrednictwa pracy realizowana
jest bezpłatnie przez właściwe organy wojskowe.
6. Z pomocy, o której mowa w ust. 1, mogą korzystać bezterminowo również
małżonek oraz dzieci pozostające na utrzymaniu żołnierza zawodowego, który:
a) zaginął lub poniósł śmierć w związku z wykonywaniem zadań służbowych,
b) zmarł w okresie 3 lat po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej
w następstwie wypadku lub choroby pozostającej w związku
z wykonywaniem zadań służbowych.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb
korzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1–6, tryb dokonywania zwrotu
kosztów, o których mowa w ust. 4, oraz właściwość organów w sprawach
przyznawania pomocy. Rozporządzenie powinno zagwarantować odpowiednie
przygotowanie uprawnionych do funkcjonowania na rynku pracy oraz prawidłowe
wykorzystanie środków finansowych przeznaczanych na ten cel.

Ustawa o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych art. 120

DODAJ