Art. 11. 1. Podatnik uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, 1a i 1d,
opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, może odliczyć od
przychodów stratę, o której mowa w art. 9 ust. 3–3b ustawy o podatku dochodowym,
oraz wydatki określone w art. 26 ust. 1 i art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym,
jeżeli nie zostały odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania
przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym.
2. W przypadku dokonywania odliczeń od przychodów, o których mowa w ust.
1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 ust. 3–3b, art. 26 ust. 5–7h, 13b, 13c i 15
oraz art. 26h ust. 2–9 ustawy o podatku dochodowym, a także przepisy wydane na
podstawie art. 26h ust. 10 tej ustawy.
3. Jeżeli podatnik uzyskuje przychody wymienione w art. 6 ust. 1, 1a lub 1d,
opodatkowane różnymi stawkami, i dokonuje odliczeń od przychodów, odliczeń tych
dokonuje od każdego rodzaju przychodu w takim stosunku, w jakim w roku
podatkowym pozostają poszczególne przychody opodatkowane różnymi stawkami
w ogólnej kwocie przychodów.
4. Przychody wymienione w art. 6 ust. 1, pomniejszone o dokonane na
podstawie ust. 1 i 2 odliczenia:
1) mogą być zmniejszone o zaliczaną do przychodów należnych wartość
wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a
ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została
uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu
podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia
upływu terminu zapłaty określonego na fakturze lub rachunku lub w umowie;
2) podlegają zwiększeniu o związaną z prowadzoną działalnością wartość
zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało
uregulowane, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym
składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu
zapłaty określonego na fakturze lub rachunku lub w umowie.
5. Jeżeli wartość zmniejszenia przychodów, przysługującego na podstawie
ust. 4 pkt 1, jest wyższa od tych przychodów, zmniejszenia przychodów
o nieodliczoną wartość dokonuje się w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej
jednak niż przez okres trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało
prawo do zmniejszenia. Zmniejszenia przychodów w kolejnych latach dokonuje się,
jeżeli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.
6. Zmniejszenia na podstawie ust. 4 pkt 1 dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia
zeznania podatkowego wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.
7. Zwiększenia na podstawie ust. 4 pkt 2 dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia
zeznania podatkowego zobowiązanie nie zostało uregulowane.
8. W przypadku gdy po roku podatkowym, za który dokonano zmniejszenia na
podstawie ust. 4 pkt 1 i ust. 5, wierzytelność zostanie uregulowana lub zbyta, podatnik
obowiązany jest do zwiększenia przychodów w zeznaniu podatkowym składanym za
rok podatkowy, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, odpowiednio
o wartość kwot uprzednio odliczonych.
9. W przypadku gdy po roku podatkowym, za który dokonano zwiększenia na
podstawie ust. 4 pkt 2, zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik zmniejsza
przychody w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym
zobowiązanie zostało uregulowane. Jeżeli wartość zmniejszenia przychodów jest
wyższa od tych przychodów, zmniejszenia przychodów o nieodliczoną wartość
dokonuje się w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat,
licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia.
10. Przepis ust. 4 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:
1) dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania
podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego
w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U.
z 2020 r. poz. 814 i 1298), postępowania upadłościowego lub w trakcie
likwidacji;
2) od daty wystawienia faktury lub rachunku lub zawarcia umowy dokumentującej
wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego,
w którym wystawiono fakturę lub rachunek lub w którym zawarto umowę,
a w przypadku gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę, jest inny
niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę – gdy nie upłynęły 2 lata, licząc
od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności;
3) transakcja handlowa w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym
opóźnieniom zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz działalności
dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
11. Okres 90 dni, o którym mowa w ust. 4, liczy się począwszy od pierwszego
dnia następującego po określonym na fakturze lub rachunku lub w umowie upływie
terminu do uregulowania zobowiązania.
12. Wierzytelności, o których mowa w ust. 4, nie podlegają odliczeniu od
przychodów, jeżeli zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie
przepisów ustawy o podatku dochodowym.
13. Jeżeli uprawnienie albo obowiązek odpowiednio zwiększenia lub
zmniejszenia, o którym mowa w ust. 4, 8 i 9, powstaje po likwidacji działalności albo
po zmianie formy opodatkowania, zmniejszenia albo zwiększenia przychodów
dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym
nastąpiła likwidacja tej działalności, albo za rok podatkowy poprzedzający rok,
w którym nastąpiła zmiana formy opodatkowania.
14. Przepisy ust. 4–13 stosuje się odpowiednio do wspólników spółki niebędącej
osobą prawną, z tym że warunek, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, stosuje się do spółki
niebędącej osobą prawną.
15. Jeżeli termin zapłaty określono na fakturze lub rachunku lub w umowie
z naruszeniem przepisów ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, przez
termin zapłaty, o którym mowa w ust. 4, rozumie się termin określony zgodnie
z przepisami tej ustawy.
16. Przepisy ust. 4–15 stosuje się odpowiednio w przypadku uregulowania lub
zbycia części wierzytelności.
17. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do transakcji handlowych w rozumieniu ustawy
o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom dokonywanych między podmiotami
powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym.
18. Podatnicy dokonujący zwiększenia lub zmniejszenia, o których mowa
w ust. 4, 5, 8 i 9, obowiązani są wykazać w zeznaniu podatkowym wierzytelności lub
zobowiązania, z którymi związane są te zwiększenia lub zmniejszenia.
19. Przepisy ust. 4–18 stosuje się odpowiednio do przychodów określonych
w art. 6 ust. 1d.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne art. 11

DODAJ