Art. 11. (utracił moc).

Art. 11a. (utracił moc).

Art. 11b. (utracił moc).

Art. 11c. (utracił moc).

Art. 11d. 1. W celu zapewnienia prawidłowego wykonania obowiązków,
o których mowa w art. 34 ust. 1–3 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu
oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, Policja może wykonywać
czynności wynikające z ustawowych uprawnień, z wyłączeniem czynności, o których
mowa w art. 19–19b ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.
2. Wszystkie informacje, w tym dane osobowe, uzyskane w toku realizacji
czynności, o których mowa w ust. 1, usuwa się lub niszczy w terminie jednego
miesiąca po upływie obowiązywania niniejszej ustawy.
3. Komendant Główny Policji może w okresie obowiązywania niniejszej ustawy
wprowadzić pełnienie służby w systemie skoszarowanym.
4. Pełnienie służby w systemie, o którym mowa w ust. 3, może obowiązywać
w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz
w okresie do 30 dni następujących po ich odwołaniu.

Art. 11e. 1. Właściciel infrastruktury krytycznej, w tym urządzeń służących do
świadczenia usług telekomunikacyjnych, dostarczania energii elektrycznej, wody,
ciepła, ropy naftowej, paliw lub gazu oraz odprowadzania ścieków, lub jego
upoważniony przedstawiciel, którego infrastruktura lub urządzenia są zlokalizowane
na terenie nieruchomości należących do osób trzecich lub znajdujących się
w posiadaniu osób trzecich, może w okresie obowiązywania stanu zagrożenia
epidemicznego, stanu epidemii albo stanu wyjątkowego, wnioskować do właściwego
miejscowo komendanta Policji o asystę funkcjonariuszy Policji, w celu umożliwienia
wejścia lub wjazdu na teren nieruchomości, w tym do budynku, również z użyciem
środków przełamujących istniejące zabezpieczenia, w celu przeprowadzenia
czynności niezbędnych dla ciągłości świadczenia usług, w tym w zakresie prac
budowlanych. Asysta funkcjonariusza Policji jest udzielana niezwłocznie.
2. Asysta funkcjonariusza Policji jest udzielana po przedstawieniu przez
właściciela infrastruktury lub urządzeń, o którym mowa w ust. 1, lub jego
upoważnionego przedstawiciela, właściwemu miejscowo komendantowi Policji
dowodów potwierdzających odmowę przez właściciela, użytkownika lub zarządcę
nieruchomości wejścia lub wjazdu na teren nieruchomości, w tym budynku.
3. Funkcjonariusz Policji, asystując przy wykonywaniu czynności, o których
mowa w ust. 1, zapewnia bezpieczeństwo uczestnikom czynności, mając
w szczególności na względzie poszanowanie godności osób biorących udział w tych
czynnościach oraz zapewnia zachowanie porządku.
4. Przepis ust. 2 obejmuje także sytuację braku możliwości kontaktu
z właścicielem, użytkownikiem lub zarządcą nieruchomości, w tym budynku.
5. Z czynności, o których mowa w ust. 1, jest sporządzany protokół,
w szczególności uwzględniający zakres czynności wykonanych w celu wejścia lub
wjazdu na teren nieruchomości lub do budynku. Protokół sporządza się w trzech egzemplarzach, ze wskazaniem dokładnego terminu i czasu zdarzenia, opisem
przeprowadzonych czynności oraz podpisami przedstawiciela właściciela
infrastruktury lub urządzeń, o którym mowa w ust. 1, oraz funkcjonariusza Policji.
6. Właściciel infrastruktury lub urządzeń, po zakończeniu czynności, o których
mowa w ust. 1, jest obowiązany do zabezpieczenia nieruchomości, w tym budynku
przed dostępem osób niepowołanych, niezwłocznego poinformowania jego
właściciela, użytkownika lub zarządcy o zaistniałym stanie faktycznym oraz do
naprawienia szkód, o ile powstały w związku z prowadzonymi czynnościami.
7. W przypadkach, gdy nieruchomość lub budynek są objęte ograniczeniem
dostępu osób z uwagi na działania podejmowane w związku z przeciwdziałaniem
COVID-19 ust. 1–4 stosuje się odpowiednio, przy czym wejście lub wjazd na teren tej
nieruchomości lub tego budynku jest możliwy po uzgodnieniu niezbędnych środków
bezpieczeństwa z właściwym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym.

Art. 11f. 1. W związku z przeciwdziałaniem COVID-19, podczas stanu
zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo stanu klęski żywiołowej, operator
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne
(Dz. U. z 2019 r. poz. 2460 oraz z 2020 r. poz. 374, 695 i 875) jest obowiązany do
udostępniania ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji danych
lokalizacyjnych, obejmujących okres ostatnich 14 dni, telekomunikacyjnego
urządzenia użytkownika końcowego chorego na chorobę zakaźną COVID-19 lub
objętego kwarantanną, na żądanie oraz w sposób i w formie ustalonej przez ministra
właściwego do spraw informatyzacji.
2. Operator w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo
telekomunikacyjne na żądanie ministra właściwego do spraw informatyzacji jest
obowiązany do przekazania w sposób i w formie ustalonej przez tego ministra, w celu
przeciwdziałania COVID-19, podczas stanu zagrożenia epidemicznego, stanu
epidemii albo stanu klęski żywiołowej zanonimizowanych danych lokalizacyjnych
urządzeń końcowych użytkowników końcowych.
3. Zgoda użytkownika końcowego na przetwarzanie i udostępnianie danych,
o których mowa w ust. 1 i 2, nie jest wymagana.

Art. 11g. Podczas stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo stanu
klęski żywiołowej anonimizacja danych lokalizacyjnych w celu przeciwdziałania
COVID-19 nie stanowi czynności przetwarzania, o której mowa w art. 161 ust. 1
ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.

Art. 11h. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich
odwołaniu wojewoda może wydawać polecenia obowiązujące wszystkie organy
administracji rządowej działające w województwie, państwowe osoby prawne, organy
samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki
organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. O wydanych poleceniach
wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra.
2. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii,
ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu
minister właściwy do spraw zdrowia może, z własnej inicjatywy lub na wniosek
wojewody, wydawać polecenia obowiązujące:
1) podmioty inne niż wymienione w ust. 1, w szczególności osoby prawne
i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz przedsiębiorców;
2) państwowe jednostki organizacyjne posiadające osobowość prawną.
3. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich
odwołaniu Prezes Rady Ministrów może, z własnej inicjatywy, wydawać polecenia
obowiązujące podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2. Wydając polecenie wobec
przedsiębiorcy, Prezes Rady Ministrów może wyznaczyć organ odpowiedzialny za
zawarcie umowy.
4. Polecenia, o których mowa w ust. 1–3, są wydawane w związku
z przeciwdziałaniem COVID-19, w drodze decyzji administracyjnej i podlegają
natychmiastowemu wykonaniu z chwilą ich doręczenia lub ogłoszenia oraz nie
wymagają uzasadnienia.
5. Polecenia, o których mowa w ust. 1–3, mogą być uchylane lub zmieniane,
jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Ich uchylenie
lub zmiana nie wymaga zgody stron.
6. Zadania Prezesa Rady Ministrów wynikające z ust. 3 wykonuje Szef
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z jego upoważnienia.
7. Wykonywanie zadań objętych poleceniami wydanymi w stosunku do
przedsiębiorców następuje na podstawie umowy zawartej z przedsiębiorcą, przez
wskazanego w decyzji:
1) Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministra albo wojewodę –
w przypadku decyzji wydawanych przez Prezesa Rady Ministrów lub
2) ministra albo wojewodę – w przypadku decyzji wydawanych przez ministra
właściwego do spraw zdrowia
– i jest finansowane ze środków budżetu państwa z części budżetowej, której
dysponentem jest, odpowiednio, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, minister
albo wojewoda; finansowanie może odbywać się także ze środków Funduszu
Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 65 ustawy z dnia 31 marca
2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych
z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób
zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych
ustaw, na zasadach określonych w ustawie.
8. Prace związane z prowadzeniem przygotowań do realizacji zadań objętych
poleceniami, o których mowa w ust. 7, mające charakter planistyczny, są finansowane
ze środków własnych przedsiębiorcy.
9. W przypadku niezawarcia umowy, o której mowa w ust. 7, zadania objęte
poleceniami są wykonywane na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 4. W takim
przypadku decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.
10. Polecenia, o których mowa w ust. 1–3, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co
do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej, a także nie mogą
dotyczyć czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych oraz
czynności z zakresu ścigania wykroczeń.
11. Polecenia, o których mowa w ust. 1–3, mogą być wydawane także ustnie,
pisemnie w formie adnotacji, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji
elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu
usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344) lub za pomocą innych środków
łączności. Istotne okoliczności takiego załatwienia sprawy powinny być utrwalone
w formie protokołu.
12. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa
w ust. 1, i wystąpić z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu,
przedstawiając jednocześnie stanowisko w sprawie.
13. Zadania nałożone w trybie, o którym mowa w ust. 1, są realizowane przez
jednostki samorządu terytorialnego jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

Art. 11i. 1. W przypadku braku na obszarze województwa technicznych
i organizacyjnych możliwości unieszkodliwiania, zgodnie z obowiązującymi przepisami, odpadów medycznych o właściwościach zakaźnych wytworzonych
w związku z przeciwdziałaniem COVID-19, wojewoda może wydać, w drodze
decyzji administracyjnej, polecenie dotyczące gospodarowania tymi odpadami
podmiotom, o których mowa w art. 11h ust. 1 i 2. Polecenie podlega
natychmiastowemu wykonaniu z chwilą jego doręczenia lub ogłoszenia oraz nie
wymaga uzasadnienia. Przepisy art. 11h ust. 4, 5, 7–10 i 12 stosuje się odpowiednio.
2. Unieszkodliwianie odpadów medycznych o właściwościach zakaźnych,
o których mowa w ust. 1, odbywa się przez termiczne przekształcanie rozumiane jako:
1) spalanie odpadów przez ich utlenianie w temperaturze nie niższej niż 850ºC;
2) inne, niż wskazany w pkt 1, procesy termicznego przekształcania odpadów,
w tym pirolizę, zgazowanie i proces plazmowy, o ile substancje powstające
podczas tych procesów są następnie spalane.
3. Do gospodarowania odpadami medycznymi o właściwościach zakaźnych,
o których mowa w ust. 1, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797 i 875) w zakresie warunków transportu
odpadów, zbierania odpadów lub ich unieszkodliwiania oraz przepisów ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219, 1378,
1565 i 2127) w zakresie warunków korzystania ze środowiska. Polecenie, o którym
mowa w ust. 1, można również wydać w odniesieniu do podmiotu, który nie posiada
decyzji z zakresu gospodarowania odpadami.
4. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, określa:
1) podmiot lub podmioty zobowiązane do gospodarowania odpadami;
2) miejsce, dopuszczoną metodę i warunki unieszkodliwiania, w tym
transportowania i magazynowania odpadów przed ich przetworzeniem;
3) obowiązek prowadzenia ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów w postaci
papierowej, o ile nie ma możliwości prowadzenia tej ewidencji za
pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce
odpadami, o której mowa w art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
4) okres obowiązywania polecenia.
5. Wydanie polecenia, o którym mowa w ust. 1, jest możliwe, jeżeli podmiot
zobowiązany do gospodarowania odpadami posiada stosowne możliwości techniczne
i organizacyjne do jego realizacji.
6. Do prowadzenia ewidencji odpadów w przypadku wydania przez wojewodę
polecenia, o którym mowa w ust. 1, podmiotowi, który nie ma możliwości prowadzenia tej ewidencji za pośrednictwem Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, stosuje się odpowiednio art. 67 ust. 7, 9, 12 i 14 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach. Podmiot, który nie ma
możliwości prowadzenia ewidencji odpadów za pośrednictwem Bazy danych
o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, a który dokonał
unieszkodliwienia odpadów na podstawie polecenia wojewody, o którym mowa
w ust. 1, przekazuje kopię karty ewidencji odpadów właściwemu ze względu na
miejsce unieszkodliwienia odpadów wojewódzkiemu inspektorowi ochrony
środowiska w terminie 14 dni od dnia unieszkodliwienia odpadów.
7. Nadzór nad prawidłowym gospodarowaniem odpadami dokonywanym na
podstawie polecenia wojewody, o którym mowa w ust. 1, sprawuje właściwy
wojewódzki inspektor ochrony środowiska.
8. Wojewoda przesyła kopię polecenia, o którym mowa w ust. 1, ministrowi
właściwemu do spraw klimatu w terminie 7 dni od dnia jego wydania.
9. Polecenie, o którym mowa w ust. 1, może także dotyczyć magazynowania
odpadów medycznych przez ich wytwórcę.

Art. 11j. 1. W przypadku braku na obszarze województwa technicznych
i organizacyjnych możliwości unieszkodliwiania, zgodnie z obowiązującymi
przepisami, odpadów wytwarzanych w związku z przeciwdziałaniem
COVID-19 innych niż odpady medyczne o właściwościach zakaźnych, wojewoda
może wydać, w drodze decyzji administracyjnej, polecenie dotyczące gospodarowania
tymi odpadami podmiotom, o których mowa w art. 11h ust. 1 i 2. Polecenie podlega
natychmiastowemu wykonaniu z chwilą jego doręczenia lub ogłoszenia oraz nie
wymaga uzasadnienia. Przepisy art. 11h ust. 4, 5, 7–10 i 12 oraz art. 11i ust. 3–8 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadku odpadów komunalnych polecenie wojewody może także dotyczyć:
1) przekazywania niesegregowanych (zmieszanych) odpadów komunalnych do
innych instalacji niż instalacje komunalne zapewniające przetwarzanie, o którym
mowa w art. 35 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
2) składowania lub termicznego przekształcania odpadów komunalnych bez
(jakichkolwiek lub określonych) wstępnych procesów przetwarzania.

Art. 11k. 1. Wojewoda może, w drodze zarządzenia, zmienić lub wyłączyć
wymagania dotyczące selektywnego zbierania odpadów komunalnych, określone w regulaminie utrzymania czystości i porządku w gminie oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2020 r. poz. 1439).
2. W zarządzeniu, o którym mowa w ust. 1, wojewoda może także, na wniosek
wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, zmienić częstotliwość odbierania odpadów
komunalnych oraz sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania
odpadów komunalnych, określone w uchwałach rady gminy wydanych na podstawie
przepisów ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminie.
3. W przypadku wydania zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, na obszarze
województwa lub jego części, których zarządzenie dotyczy, nie stosuje się wymagań
dotyczących selektywnego zbierania odpadów komunalnych, określonych w ustawie
z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych art. 11

DODAJ