Art. 11. 1. Osoba niepełnosprawna zarejestrowana w powiatowym urzędzie
pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu ma
prawo korzystać z usług lub instrumentów rynku pracy na zasadach określonych
w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku
pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1482, 1622, 1818 i 2473), zwanej dalej „ustawą o promocji”.
2. Osoba niepełnosprawna zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako
poszukująca pracy niepozostająca w zatrudnieniu może również korzystać na
zasadach takich jak bezrobotni z następujących usług lub instrumentów określonych
w ustawie o promocji:
1) szkoleń;
2) stażu;
3) prac interwencyjnych;
4) przygotowania zawodowego dorosłych;
5) badań lekarskich lub psychologicznych, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o promocji;
6) zwrotu kosztów, o których mowa w art. 45 ust. 1, 2 i 4 ustawy o promocji;
7) finansowania kosztów, o których mowa w art. 45 ust. 3 ustawy o promocji;
8) studiów podyplomowych;
9) szkoleń na podstawie trójstronnych umów szkoleniowych zawieranych
pomiędzy starostą, pracodawcą i instytucją szkoleniową;
10) bonu na zasiedlenie;
11) bonu szkoleniowego;
12) bonu stażowego.
3. Wydatki na instrumenty lub usługi rynku pracy, o których mowa w ust. 1 i 2,
są finansowane w odniesieniu do osób niepełnosprawnych zarejestrowanych jako:
1) bezrobotne – ze środków Funduszu Pracy;
2) poszukujące pracy niepozostające w zatrudnieniu – ze środków Funduszu.

Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych art. 11

DODAJ