Art. 11. 1. Tworzy się Fundusz Modernizacji Sił Zbrojnych, zwany dalej
„Funduszem”, którego dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.
2. Fundusz jest państwowym funduszem celowym.
3. Przychodami Funduszu są:
1) wpływy za:
a) wsparcie udzielone wojskom obcym oraz udostępnianie im poligonów,
b) specjalistyczne usługi wojskowe;
2) przychód, o którym mowa w art. 30 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 lipca 2015 r.
o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2308 oraz z 2019 r. poz.
492 i 1214);
3) środki uzyskane ze sprzedaży mienia, o którym mowa w art. 93 ustawy
wymienionej w pkt 2;
4) przychody, o których mowa w art. 61 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 2;
5) przychody uzyskane na podstawie art. 98 ust. 3 i art. 99 ust. 2 ustawy
wymienionej w pkt 2;
6) przychody, o których mowa w art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 10 lipca 2008 r.
o zmianie ustawy o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu
Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego oraz o zmianie niektórych innych
ustaw (Dz. U. poz. 901);
7) odszkodowania lub kary umowne otrzymane w toku realizacji umów, dla których
źródłem finansowania są wydatki budżetowe w części budżetu państwa „obrona
narodowa”, dotyczących:
a) zakupu uzbrojenia i sprzętu wojskowego,
b) usług związanych z modernizacją, modyfikacją, naprawą lub remontem
uzbrojenia i sprzętu wojskowego,
c) badań naukowych i prac rozwojowych w zakresie uzbrojenia i sprzętu
wojskowego;
8) darowizny, spadki i zapisy;
9) środki wnoszone przez inne państwa członkowskie Organizacji Traktatu
Północnoatlantyckiego w ramach refundacji wydatków poniesionych przez
Rzeczpospolitą Polską na zadania realizowane w ramach Programu Inwestycji
Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Dziedzinie Bezpieczeństwa
(NSIP), zwanego dalej „Programem NSIP”.
4. Wydatki Funduszu przeznacza się na realizację celów określonych w programie.

Art. 11a. 1. Specjalistyczne usługi wojskowe mogą być świadczone przez
jednostki wojskowe wyłącznie zgodnie z ich przygotowaniem specjalistycznym,
w szczególności w zakresie inżynierii wojskowej i szkolenia.
2. Specjalistyczne usługi wojskowe mogą być świadczone na uzasadniony wniosek:
1) jednostek organizacyjnych sektora finansów publicznych;
2) podmiotów innych, niż jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych,
w tym podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jeżeli świadczenie
specjalistycznych usług wojskowych jest uzasadnione interesem publicznym lub
interesem Sił Zbrojnych.
3. Specjalistyczne usługi wojskowe są świadczone na podstawie umowy za pełną
odpłatnością obejmującą koszty bezpośrednie i pośrednie.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach specjalistyczne usługi wojskowe
mogą być świadczone za częściową odpłatnością obejmującą tylko koszty bezpośrednie.
5. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania
i rozpatrywania wniosków oraz zawierania umów o świadczenie specjalistycznych
usług wojskowych, uwzględniając potrzebę ujednolicenia sposobu postępowania
podmiotów właściwych w tym zakresie oraz potrzebę zapewnienia sprawności
zawierania tych umów.

Ustawa o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej art. 11

Poprzedni

Art. 10. Do dnia 31 grudnia 2006 r. mienie pozostałe po jednostkach organizacyjnych podporządkowanych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej w likwidowanych garnizonach, przekazane Agencji ...

Nastepny

Art. 12. Na finansowanie programu, niezależnie od wysokości określonych w art. 7 ust. 1, przeznacza się co najmniej 35% całości kwoty, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1999...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
  • Wejscie w życie 9 sierpnia 2001
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 07 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka