Art. 11. Notariuszem może być powołany ten, kto:
1) posiada obywatelstwo polskie, obywatelstwo innego państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, albo obywatelstwo innego
państwa, jeżeli na podstawie przepisów prawa Unii Europejskiej przysługuje mu prawo podjęcia zatrudnienia lub samozatrudnienia na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w tych przepisach;
1a) korzysta w pełni z praw publicznych i ma pełną zdolność do czynności
prawnych;
2) jest nieskazitelnego charakteru i daje rękojmię prawidłowego wykonywania
zawodu notariusza;
3) ukończył wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskał tytuł
magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej;
4) odbył aplikację notarialną w Rzeczypospolitej Polskiej;
5) złożył egzamin notarialny w Rzeczypospolitej Polskiej;
6) (uchylony)
7) ukończył 26 lat.

Prawo o notariacie art. 11

Poprzedni

Art. 10. § 1. Notariusza powołuje i wyznacza siedzibę jego kancelarii Minister Sprawiedliwości, na wniosek osoby zainteresowanej, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby notarialnej. § 2. Niewyr...

Nastepny

Art. 12. § 1. Wymagania, o których mowa w art. 11 pkt 4 i 5, nie dotyczą osób, które w Rzeczypospolitej Polskiej: 1) uzyskały tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego nauk...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie
  • Wejscie w życie 22 kwietnia 1991
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 14 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka