Art. 118. 1. W ramach czynności operacyjno-rozpoznawczych, podejmowanych
przez funkcjonariuszy wykonujących czynności operacyjno-rozpoznawcze, w celu
wykrycia, ustalenia sprawców oraz uzyskania i utrwalenia dowodów przestępstw:
1) skarbowych, jeżeli wartość przedmiotu czynu lub uszczuplenie należności
publicznoprawnej przekracza w dniu popełnienia czynu zabronionego
pięćdziesięciokrotną wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę,
2) skarbowych, o których mowa w art. 107 § 1 Kodeksu karnego skarbowego,
3) przeciwko obrotowi gospodarczemu, powodujących szkodę majątkową, jeżeli
wysokość szkody przekracza w dniu popełnienia czynu zabronionego
pięćdziesięciokrotną wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę,
3a) określonych w art. 270a § 1 i 2, art. 271a § 1 i 2 oraz art. 277a § 1 Kodeksu
karnego,
4) przeciwko mieniu, jeżeli wartość mienia przekracza w dacie popełnienia czynu
zabronionego pięćdziesięciokrotną wysokość minimalnego wynagrodzenia za
pracę,
5) określonych w przepisach art. 258, art. 270, art. 271 lub art. 273 Kodeksu
karnego, w związku z którymi nastąpiło uszczuplenie lub narażenie na
uszczuplenie należności publicznoprawnej przekraczające pięćdziesięciokrotną
wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę,
6) określonych w art. 228–231 Kodeksu karnego, popełnionych przez osoby
zatrudnione w jednostkach organizacyjnych KAS albo funkcjonariuszy,
w związku z wykonywaniem czynności służbowych,
7) określonych w art. 229 Kodeksu karnego, popełnionych przez osoby
niezatrudnione w jednostkach organizacyjnych KAS albo niebędące
funkcjonariuszami, w związku z wykonywaniem czynności służbowych przez
osoby, o których mowa w pkt 6,
8) ściganych na mocy umów międzynarodowych ratyfikowanych za uprzednią
zgodą wyrażoną w ustawie, określonych w polskiej ustawie karnej,
9) określonych w pkt 1–8 lub art. 33 § 2 Kodeksu karnego skarbowego – w celu
ujawnienia mienia zagrożonego przepadkiem
– jeżeli inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne, Sąd Okręgowy
w Warszawie, zwany dalej „Sądem”, na pisemny wniosek Szefa Krajowej
Administracji Skarbowej, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora
Generalnego, może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się wraz z materiałami
uzasadniającymi potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej.
3. W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy zachodzi obawa utraty informacji
lub zatarcia albo zniszczenia dowodów przestępstwa, Szef Krajowej Administracji
Skarbowej może zarządzić, po uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego,
kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie do Sądu z pisemnym wnioskiem
o wydanie postanowienia w tej sprawie. W razie nieudzielenia przez Sąd zgody
w terminie 5 dni od dnia zarządzenia kontroli operacyjnej, Szef Krajowej
Administracji Skarbowej wstrzymuje kontrolę operacyjną oraz zarządza niezwłoczne
protokolarne, komisyjne zniszczenie materiałów zgromadzonych podczas jej
stosowania.
4. Kontrola operacyjna prowadzona jest niejawnie i polega na:
1) uzyskiwaniu i utrwalaniu treści rozmów prowadzonych przy użyciu środków
technicznych, w tym za pomocą sieci telekomunikacyjnych;
2) uzyskiwaniu i utrwalaniu obrazu lub dźwięku osób z pomieszczeń, środków
przewozowych lub miejsc innych niż miejsca publiczne;
3) uzyskiwaniu i utrwalaniu treści korespondencji, w tym korespondencji
prowadzonej za pomocą środków komunikacji elektronicznej;
4) uzyskiwaniu i utrwalaniu danych zawartych w informatycznych nośnikach
danych, telekomunikacyjnych urządzeniach końcowych, systemach
informatycznych i teleinformatycznych;
5) uzyskiwaniu dostępu i kontroli zawartości przesyłek.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności:
1) numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany;
2) opis przestępstwa z podaniem, w miarę możliwości, jego kwalifikacji prawnej;
3) okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej, w tym
stwierdzonej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków;
4) dane osoby lub inne dane, pozwalające na jednoznaczne określenie podmiotu lub
przedmiotu, wobec którego stosowana będzie kontrola operacyjna, ze
wskazaniem miejsca lub sposobu jej stosowania;
5) cel, czas i zakres kontroli operacyjnej.
6. Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Sąd
może, na pisemny wniosek Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, złożony po
uzyskaniu pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, wydać postanowienie
o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, na okres nie dłuższy niż kolejne
3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli.
7. W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej
pojawią się nowe okoliczności istotne dla wykrycia przestępstwa lub przestępstwa
skarbowego albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów takich przestępstw, Sąd,
na pisemny wniosek Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, złożony po uzyskaniu
pisemnej zgody Prokuratora Generalnego, może, również po upływie okresów,
o których mowa w ust. 6, wydawać kolejne postanowienia o przedłużeniu kontroli
operacyjnej na następujące po sobie okresy, których łączna długość nie może
przekraczać 12 miesięcy.
8. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, 6 i 7, stosuje się odpowiednio
przepisy ust. 2 i 5. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 1, 3, 6
lub 7, zapoznaje się z materiałami uzasadniającymi wniosek, w szczególności
zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie.
9. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 3, 6 i 7, Sąd rozpoznaje na posiedzeniu,
jednoosobowo, przy czym czynności Sądu związane z rozpoznawaniem tych
wniosków są wykonywane w warunkach przewidzianych dla przekazywania,
przechowywania i udostępniania informacji niejawnych. W posiedzeniu Sądu może
wziąć udział wyłącznie Prokurator Generalny lub upoważniony przez niego prokurator
oraz przedstawiciel Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.
10. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy oraz usługodawca
świadczący usługi drogą elektroniczną są obowiązani do zapewnienia na własny koszt
warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie kontroli
operacyjnej.
11. Usługodawca świadczący usługi drogą elektroniczną będący
mikroprzedsiębiorcą lub małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców jest obowiązany do zapewnienia na
własny koszt warunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających
prowadzenie kontroli operacyjnej stosownie do posiadanej infrastruktury.
12. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu
przyczyn jej zarządzenia, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została
wprowadzona.
13. Szef Krajowej Administracji Skarbowej informuje Prokuratora Generalnego
o wynikach kontroli operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie – również
o przebiegu tej kontroli, przedstawiając zebrane w jej toku materiały.
14. Osobie, w stosunku do której była stosowana kontrola operacyjna, nie
udostępnia się materiałów zgromadzonych podczas stosowania kontroli operacyjnej.
Przepis nie narusza uprawnień wynikających z art. 321 Kodeksu postępowania
karnego.
15. Sąd, Prokurator Generalny oraz Szef Krajowej Administracji Skarbowej
prowadzą odpowiednio rejestry postanowień, pisemnych zgód, zarządzeń i wniosków
dotyczących kontroli operacyjnej. Rejestry prowadzi się w formie elektronicznej. Do
rejestrów stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie informacji niejawnych.
16. Na postanowienia Sądu, o których mowa w:
1) ust. 1, 3, 6 i 7 – zażalenie przysługuje Szefowi Krajowej Administracji
Skarbowej;
2) ust. 3 – zażalenie przysługuje Prokuratorowi Generalnemu.
17. Do czynności Sądu związanych z rozpoznaniem wniosków Szefa Krajowej
Administracji Skarbowej w trybie określonym w ust. 9, a także do zażaleń, o których
mowa w ust. 16, przepisy Kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
18. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu
z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw informatyzacji
określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania kontroli operacyjnej oraz
przechowywania i przekazywania wniosków i postanowień, a także przechowywania,
przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów uzyskanych podczas
stosowania tej kontroli oraz wzory stosowanych druków i rejestrów, uwzględniając
potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych
materiałów.

Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej art. 118

DODAJ