Art. 117. 1. Do postępowania naprawczego oraz likwidacji krajowej instytucji
płatniczej i oddziałów instytucji płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 142
oraz art. 145–157e ustawy – Prawo bankowe.
2. Uprawnienie do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości krajowej instytucji
płatniczej przysługuje także KNF.

Art. 117a. 1. Działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do
informacji o rachunku jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
2. Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku
może prowadzić działalność gospodarczą inną niż świadczenie usług płatniczych.
3. Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest
obowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody
powstałe w związku z wykonywaną przez niego działalnością lub posiadania
gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego zabezpieczenia roszczeń
użytkownika.
4. Zakres oraz wysokość ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, gwarancji
bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego zabezpieczenia dostosowuje się do
odpowiedzialności, jaką ponosi dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do
informacji o rachunku w przypadku nieuprawnionego dostępu do informacji
o rachunku płatniczym lub nieuprawnionego użycia takich informacji oraz do
terytorium, na którym ten dostawca wykonuje usługi.
5. Umowa gwarancji bankowej albo umowa gwarancji ubezpieczeniowej
powinna obejmować upoważnienie dla KNF do wydawania dyspozycji wypłaty przez
gwaranta środków pieniężnych z gwarancji.
6. KNF jest uprawniony do występowania na rzecz użytkowników w sprawach
wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji bankowej albo umowy gwarancji
ubezpieczeniowej na zasadach określonych w treści tych umów.
7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, minimalną sumę gwarancyjną ubezpieczenia, sumę gwarancji
bankowej, sumę gwarancji ubezpieczeniowej lub wartość innego zabezpieczenia
roszczeń użytkownika, mając na uwadze konieczność zapewnienia interesów
użytkowników oraz uwzględniając wytyczne wydane w tym zakresie przez EUNB.

Art. 117b. 1. Działalność w zakresie świadczenia wyłącznie usługi dostępu do
informacji o rachunku może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru
dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.
2. Rejestr dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji
o rachunku jest rejestrem działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, dla działalności, o której mowa
w art. 117a ust. 1.
3. Wpis do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do
informacji o rachunku następuje na pisemny wniosek przedsiębiorcy zawierający
dane, o których mowa w art. 136c pkt 2–5.
4. Wniosek o dokonanie wpisu do rejestru dostawców świadczących wyłącznie
usługę dostępu do informacji o rachunku zawiera także:
1) informacje i dokumenty, o których mowa w art. 61 ust. 1 pkt 2, 4, 6a i 8;
2) opis:
a) struktury organizacyjnej, o której mowa w art. 64a ust. 1 pkt 1 lit. a,
b) zasad zarządzania ryzykiem, o którym mowa w art. 64a ust. 1 pkt 2,
c) zasad przeprowadzania audytu wewnętrznego, o którym mowa w art. 64a
ust. 1 pkt 3 lit. a,
d) o którym mowa w art. 64a ust. 1 pkt 4 lit. a–e i g;
3) dokument potwierdzający posiadanie przez wnioskodawcę ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia odpowiedniej działalności
gospodarczej, gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub innego
zabezpieczenia roszczeń użytkownika;
4) oświadczenie wnioskodawcy o następującej treści: „Oświadczam, że dane
zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są i spełniam
warunki wykonywania działalności gospodarczej w charakterze dostawcy
świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku określone
w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 000).”, a także klauzulę o następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”, która
zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia
o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
5. KNF dokonuje wpisu dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do
informacji o rachunku w terminie 3 miesięcy od dnia wpływu do KNF wniosku o wpis
lub jego uzupełnienia, wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 4 pkt 4.
6. Za dzień rozpoczęcia działalności w charakterze dostawcy świadczącego
wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku uważa się dzień dokonania wpisu
do rejestru dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.
7. KNF wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru
dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.
8. Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku
zawiadamia KNF o zamiarze zakończenia działalności gospodarczej lub działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji
o rachunku, wskazując termin zakończenia działalności.
9. Dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest
obowiązany do informowania KNF o liczbie użytkowników, dla których świadczył
usługę dostępu do informacji o rachunku, oraz liczbie rachunków, do których zapewnił
dostęp w okresie poprzedniego roku kalendarzowego, w terminie do dnia 31 stycznia
roku następnego.

Art. 117c. 1. Dostawcy świadczący wyłącznie usługę dostępu do informacji
o rachunku są obowiązani do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru w kwocie
stanowiącej iloczyn liczby użytkowników, dla których dany dostawca świadczył
usługę dostępu do informacji o rachunku w okresie poprzedniego roku
kalendarzowego, kwoty 1 zł i stawki nieprzekraczającej 15%.
2. Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji
w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w ust. 1,
2) sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1
– uwzględniając konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru oraz
mając na uwadze, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nie wpływała
w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do
ich uiszczenia.

Art. 117d. 1. Działalność w zakresie usług płatniczych prowadzona przez
dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku podlega
nadzorowi sprawowanemu przez KNF w zakresie i na zasadach określonych
w ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym.
2. Celem nadzoru nad dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do
informacji o rachunku jest zapewnienie zgodności ich działalności z przepisami
ustawy, a także ochrona interesów użytkowników.
3. Do nadzoru nad dostawcami świadczącymi wyłącznie usługę dostępu do
informacji o rachunku przepisy art. 100, art. 101, art. 102 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2,
art. 103, art. 106 ust. 1 i art. 112 stosuje się odpowiednio.
4. W ramach nadzoru KNF może wydawać dostawcom świadczącym wyłącznie
usługę dostępu do informacji o rachunku zalecenia w zakresie:
1) zapewnienia zgodności ich działalności z przepisami ustawy;
2) podjęcia środków koniecznych do zapobieżenia naruszeniom interesów
użytkowników.
5. W razie stwierdzenia, że dostawca świadczący wyłącznie usługę dostępu do
informacji o rachunku nie wykonuje obowiązku udzielenia informacji, o którym
mowa w art. 102 ust. 1 pkt 1, albo wykonuje ten obowiązek nieprawidłowo, nie
wykonał w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa w ust. 4, utrudnia albo
uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103, a także gdy
działalność dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku jest wykonywana z naruszeniem przepisów prawa albo stwarza zagrożenie dla
interesów użytkowników, KNF może zastosować środki określone
w art. 105 ust. 1 pkt 1–3.
6. W przypadkach, o których mowa w ust. 5, KNF może także:
1) nałożyć na osobę zarządzającą bezpośrednio odpowiedzialną za stwierdzone
nieprawidłowości karę pieniężną do wysokości trzykrotności miesięcznego
wynagrodzenia brutto tej osoby, wyliczonego na podstawie średniego
wynagrodzenia brutto za 3 miesiące poprzedzające miesiąc, w którym nałożono
karę;
2) nałożyć na dostawcę świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji
o rachunku karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł.
7. KNF może wydać decyzję o zakazie wykonywania działalności w charakterze
dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku,
w przypadku gdy:
1) oświadczenie, o którym mowa w art. 117b ust. 4 pkt 4, zostało złożone
niezgodnie ze stanem faktycznym;
2) stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych prawem do prowadzenia
działalności w charakterze dostawcy świadczącego wyłącznie usługę dostępu do
informacji o rachunku lub wynikających z przepisów ustawy obowiązków
związanych z prowadzeniem działalności w charakterze dostawcy świadczącego
wyłącznie usługę dostępu do informacji o rachunku.
8. W przypadku niewykonania zalecenia lub nakazu, o których mowa
w art. 106 ust. 1, KNF może:
1) nałożyć kary pieniężne, o których mowa w ust. 6;
2) wydać decyzję, o której mowa w ust. 7.
9. Decyzja, o której mowa w ust. 7, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
10. Do nakładania kar, o których mowa w ust. 6 i 8 pkt 1, przepisy
art. 105 ust. 2, 4 i 5 oraz art. 116 stosuje się odpowiednio.

Art. 117e. Do dostawców świadczących wyłącznie usługę dostępu do informacji
o rachunku stosuje się odpowiednio przepisy art. 18, art. 23, art. 27, art. 42, art. 59s,
art. 64a ust. 2, 3 i 3a, art. 94, art. 98a, art. 98b, art. 99, art. 104, art. 105 ust. 1 pkt 1–4
i 6, art. 106 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, art. 107–111, art. 116 i art. 117 oraz przepisy
wykonawcze wydane na podstawie art. 64a ust. 5.

Art. 117f. 1. Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze małej
instytucji płatniczej jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
2. Działalność, o której mowa w ust. 1, może być wykonywana wyłącznie na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Średnia całkowitej kwoty transakcji płatniczych z poprzednich 12 miesięcy
wykonanych przez małą instytucję płatniczą, w tym przez agentów, za pośrednictwem
których świadczy ona usługi płatnicze, nie może przekraczać kwoty stanowiącej
równowartość 1 500 000 euro miesięcznie.
4. Przy ustalaniu średniej, o której mowa w ust. 3, całkowitą kwotę transakcji
płatniczych za dany miesiąc oblicza się przy zastosowaniu kursu średniego
ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego ten miesiąc.
5. Mała instytucja płatnicza może prowadzić działalność gospodarczą inną niż
świadczenie usług płatniczych oraz działalność, o której mowa w art. 74 ust. 1 pkt 1 i ust. 3.
6. Do świadczenia przez małą instytucję płatniczą usługi przeliczenia waluty
w ramach wykonania transakcji płatniczej przepis art. 74 ust. 2 stosuje się
odpowiednio.

Art. 117g. 1. Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze małej
instytucji płatniczej może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru małych
instytucji płatniczych.
2. Rejestr małych instytucji płatniczych jest rejestrem działalności regulowanej
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców,
dla działalności, o której mowa w art. 117f ust. 1.

Art. 117h. 1. Działalność w charakterze małej instytucji płatniczej może być
wykonywana, jeżeli:
1) mała instytucja płatnicza posiada rozwiązania organizacyjne pozwalające na:
a) wyliczenie całkowitej miesięcznej kwoty transakcji płatniczych,
b) wykonanie obowiązków związanych z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy
i finansowaniu terroryzmu zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy;
2) osoba zarządzająca małą instytucją płatniczą nie została prawomocnie skazana
za przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, przestępstwo przeciwko
obrotowi gospodarczemu, przestępstwo przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, przestępstwo, o którym mowa w art. 165a Kodeksu
karnego, przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub
osobistej lub przestępstwo skarbowe.
2. Mała instytucja płatnicza jest obowiązana posiadać:
1) program działalności i plan finansowy na okres pierwszych 12 miesięcy
działalności, uwzględniający wymóg określony w art. 117f ust. 3;
2) aktualną procedurę zarządzania ryzykiem, na które może być narażona.
3. Mała instytucja płatnicza świadcząca usługę, o której mowa
w art. 3 ust. 1 pkt 1, może przechowywać środki pieniężne użytkowników na
rachunkach płatniczych użytkowników, przy czym łączna wysokość środków
przyjętych dla jednego użytkownika w każdym czasie nie może przekroczyć
równowartości w walucie polskiej 2000 euro.
4. Do małych instytucji płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 73 i art. 75.
5. Do obliczania limitu, o którym mowa w ust. 3, przepis art. 117f ust. 4 stosuje
się odpowiednio.

Art. 117i. Mała instytucja płatnicza może świadczyć usługi płatnicze za
pośrednictwem agenta oraz powierzyć innemu przedsiębiorcy wykonywanie
określonych czynności operacyjnych związanych ze świadczeniem usług płatniczych.
Przepisy art. 84–90 stosuje się odpowiednio.

Art. 117j. 1. Wpis do rejestru małych instytucji płatniczych następuje na
pisemny wniosek przedsiębiorcy zawierający dane, o których mowa w art. 136d pkt 2–4.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) wykaz usług płatniczych, które mała instytucja płatnicza zamierza świadczyć,
wraz z przedstawieniem tych usług w formie schematu graficznego z opisem
tych usług oraz wskazaniem, do którego z rodzajów usług określonych w art. 3
ust. 1 pkt 1–6 należą te usługi;
2) oświadczenie wnioskodawcy o następującej treści: „Oświadczam, że dane
zawarte we wniosku są kompletne i zgodne z prawdą. Znane mi są i spełniam
warunki wykonywania działalności gospodarczej w charakterze małej instytucji
płatniczej, określone w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 000).”, a także klauzulę o następującej treści: „Jestem
świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”,
która zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia
o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

Art. 117k. 1. KNF dokonuje wpisu małej instytucji płatniczej w terminie
3 miesięcy od dnia wpływu do KNF wniosku o wpis lub jego uzupełnienia, wraz
z oświadczeniem, o którym mowa w art. 117j ust. 2 pkt 2.
2. Za dzień rozpoczęcia działalności w charakterze małej instytucji płatniczej
uważa się dzień dokonania wpisu do rejestru małych instytucji płatniczych.
3. KNF wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru małych
instytucji płatniczych.

Art. 117l. Mała instytucja płatnicza przechowuje dokumenty niezbędne do
wykazania spełniania warunków wymaganych do wykonywania działalności przez
okres co najmniej 5 lat od dnia ich wytworzenia lub otrzymania.

Art. 117m. Mała instytucja płatnicza zawiadamia KNF o zamiarze zakończenia
działalności gospodarczej lub działalności w charakterze małej instytucji płatniczej,
wskazując termin zakończenia działalności.

Art. 117n. KNF wykreśla wpis małej instytucji płatniczej z rejestru małych
instytucji płatniczych w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa
w art. 117m, a także po uzyskaniu informacji o zgonie przedsiębiorcy. Wykreślenie
następuje także po uzyskaniu informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu przedsiębiorcy.

Art. 117o. Mała instytucja płatnicza chroni środki pieniężne otrzymane od
użytkowników, w tym środki otrzymane za pośrednictwem agentów lub innego
dostawcy w celu wykonania transakcji płatniczych. Przepisy art. 78 i art. 80 oraz
przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 79 stosuje się odpowiednio.

Art. 117p. 1. Mała instytucja płatnicza zgłasza KNF:
1) przekroczenie poziomu 1 500 000 euro:
a) całkowitej kwoty transakcji płatniczych w danym miesiącu, w tym
wykonanych przez agentów, za pośrednictwem których mała instytucja
płatnicza świadczy usługi płatnicze,
b) średniej miesięcznej kwoty transakcji płatniczych za każdy okres ostatnich
3 miesięcy i ostatnich 12 miesięcy, w tym wykonywanych przez agentów,
za pośrednictwem których mała instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze;
2) wszczęcie postępowania karnego w sprawie o przestępstwo, o którym mowa
w art. 117h ust. 1 pkt 2, lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe
przeciwko osobie zarządzającej.
2. Do obliczania kwoty transakcji płatniczych, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
przepis art. 117f ust. 4 stosuje się odpowiednio.
3. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w terminie 14 dni od dnia:
1) upływu okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2) powzięcia przez małą instytucję płatniczą wiadomości o wszczęciu
postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
4. W przypadku naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, KNF może,
w drodze decyzji, nałożyć na małą instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości
nieprzekraczającej 1000 zł za każdy dzień opóźnienia, nie większej jednak niż
250 000 zł. Przepisy art. 105 ust. 2, 4 i 5 oraz art. 116 stosuje się odpowiednio.

Art. 117q. 1. W przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji
płatniczych, o której mowa w art. 117f ust. 3, mała instytucja płatnicza, niezależnie od
obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 117p ust. 1 pkt 1 lit. b:
1) dostosowuje rozmiar prowadzonej działalności w zakresie usług płatniczych do
wymogu, o którym mowa w art. 117f ust. 3, albo
2) składa wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1
– w terminie 30 dni od końca okresu, w którym nastąpiło przekroczenie.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, do czasu rozpoznania wniosku
przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się. W przypadku odmowy wydania zezwolenia albo
umorzenia postępowania termin określony w tym przepisie biegnie od dnia, w którym
decyzja stała się ostateczna.

Art. 117r. 1. Mała instytucja płatnicza przekazuje KNF:
1) informacje o łącznej wartości i liczbie transakcji płatniczych wykonanych,
w tym przez jej agentów, w danym:
a) kwartale – w terminie do ostatniego dnia miesiąca następującego po
miesiącu kończącym dany kwartał,
b) roku – w terminie do dnia 31 stycznia roku następującego po danym roku,
c) miesiącu w okresie, o którym mowa w art. 117q ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2
zdanie drugie – w terminie do piętnastego dnia miesiąca następującego po
danym miesiącu;
2) roczne sprawozdanie finansowe wraz z odpisem uchwały albo postanowienia
organu zatwierdzającego o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego –
w terminie 15 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego
przez organ zatwierdzający, jeżeli takie sprawozdanie sporządza.
2. Przepisy ust. 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2 stosuje się także w przypadku, gdy
mała instytucja płatnicza, w tym także przez swoich agentów, w danym okresie nie
wykonała żadnej transakcji płatniczej, z wyjątkiem przypadku, gdy osoba prowadząca
działalność gospodarczą w charakterze małej instytucji płatniczej w danym okresie
miała zawieszoną działalność gospodarczą.
3. KNF informuje Komisję Europejską o liczbie małych instytucji płatniczych
oraz całkowitej kwocie transakcji płatniczych wykonanych w danym roku przez małe
instytucje płatnicze, w tym przez ich agentów.

Art. 117s. 1. Działalność w zakresie usług płatniczych prowadzona przez małe
instytucje płatnicze podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF w zakresie i na
zasadach określonych w ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem finansowym.
2. Celem nadzoru nad małymi instytucjami płatniczymi jest zapewnienie
zgodności działalności małych instytucji płatniczych z przepisami ustawy
i rozporządzenia (UE) 2015/751, a także ochrona interesów użytkowników.
3. Do nadzoru nad małymi instytucjami płatniczymi przepisy art. 100, art. 101,
art. 102 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 oraz ust. 2, art. 103, art. 106 ust. 1 i art. 112 stosuje się odpowiednio.
4. W ramach nadzoru KNF może wydawać małym instytucjom płatniczym
zalecenia w zakresie:
1) zapewnienia zgodności działalności małej instytucji płatniczej z przepisami
ustawy, rozporządzenia (UE) 2015/751 oraz rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r.
ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń
przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009;
2) zastosowania środków koniecznych do zapobieżenia naruszeniom interesów użytkowników.
5. W razie stwierdzenia, że mała instytucja płatnicza nie wykonuje obowiązku
udzielenia informacji, o którym mowa w art. 102 ust. 1 pkt 1, lub obowiązku
przekazywania danych, o którym mowa w art. 102 ust. 1 pkt 2, albo wykonuje je
nieprawidłowo, nie wykonała w wyznaczonym terminie zaleceń, o których mowa
w ust. 4, lub nakazu, o którym mowa w art. 102 ust. 1 pkt 5, utrudnia albo
uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 103, a także gdy
działalność małej instytucji płatniczej jest wykonywana z naruszeniem prawa albo
stwarza zagrożenie dla interesów użytkowników, KNF może zastosować środki
określone w art. 105 ust. 1 pkt 1–3.
6. W przypadkach, o których mowa w ust. 5, KNF może także:
1) nałożyć na osobę zarządzającą bezpośrednio odpowiedzialną za stwierdzone
nieprawidłowości karę pieniężną do wysokości trzykrotności miesięcznego
wynagrodzenia brutto tej osoby, wyliczonego na podstawie średniego
wynagrodzenia brutto za 3 miesiące poprzedzające miesiąc, w którym nałożono karę;
2) nałożyć na małą instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości do 500 000 zł.
7. KNF może wydać decyzję o zakazie wykonywania działalności w charakterze
małej instytucji płatniczej, w przypadku gdy:
1) oświadczenie, o którym mowa w art. 117j ust. 2 pkt 2, zostało złożone
niezgodnie ze stanem faktycznym;
2) stwierdzi rażące naruszenie warunków wymaganych prawem do prowadzenia
działalności w charakterze małej instytucji płatniczej lub wynikających
z przepisów ustawy obowiązków związanych z prowadzeniem działalności
w charakterze małej instytucji płatniczej.
8. W przypadku niewykonania zalecenia lub nakazu, o których mowa
w art. 106 ust. 1, KNF może:
1) nałożyć kary pieniężne, o których mowa w ust. 6;
2) wydać decyzję, o której mowa w ust. 7.
9. Decyzja, o której mowa w ust. 7, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
10. Do nakładania kar, o których mowa w ust. 6 i 8 pkt 1, przepisy
art. 105 ust. 2, 4 i 5 oraz art. 116 stosuje się odpowiednio.

Art. 117t. Jeżeli działalność hybrydowej małej instytucji płatniczej w zakresie
niepolegającym na świadczeniu usług płatniczych narusza lub może naruszać
stabilność finansową tej instytucji lub mogłaby ograniczać możliwość sprawowania
nadzoru, KNF może, w drodze decyzji, nakazać hybrydowej małej instytucji płatniczej
prawne i organizacyjne wyodrębnienie działalności w zakresie usług płatniczych
przez utworzenie nowego podmiotu, który będzie prowadził tę działalność. Przepisy
art. 68 ust. 2–11 stosuje się odpowiednio.

Art. 117u. 1. Mała instytucja płatnicza jest obowiązana do wnoszenia wpłat na
pokrycie kosztów nadzoru w kwocie stanowiącej iloczyn całkowitej kwoty transakcji
płatniczych wykonanych przez małą instytucję płatniczą, w tym przez jej agentów,
i stawki nieprzekraczającej 0,025%.
2. Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji
w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa w ust. 1,
2) sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1
– uwzględniając konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru oraz
mając na uwadze, aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru nie wpływała
w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do
ich uiszczenia.

Ustawa o usługach płatniczych art. 117

DODAJ