Art. 114. 1. Przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego uwzględnia się tereny, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1.
2. Jeżeli teren może być zaliczony do kilku rodzajów terenów, o których
mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, uznaje się, że dopuszczalne poziomy hałasu powinny
być ustalone jak dla przeważającego rodzaju terenu.
3. Jeżeli na terenach zamkniętych oraz na terenach przeznaczonych do
działalności produkcyjnej, składowania i magazynowania znajduje się zabudowa
mieszkaniowa, szpitale, domy pomocy społecznej lub budynki związane ze stałym
albo czasowym pobytem dzieci i młodzieży, ochrona przed hałasem polega na
stosowaniu rozwiązań technicznych zapewniających właściwe warunki akustyczne
w budynkach.
4. W przypadku zabudowy mieszkaniowej, szpitali, domów pomocy
społecznej lub budynków związanych ze stałym albo czasowym pobytem dzieci
i młodzieży, zlokalizowanych na granicy pasa drogowego lub przyległego pasa
gruntu w rozumieniu ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 710, z późn. zm.7), ochrona przed hałasem polega na stosowaniu rozwiązań technicznych zapewniających właściwe warunki akustyczne
w budynkach.

Prawo ochrony środowiska art. 114

Poprzedni

Art. 113. 1. Minister właściwy do spraw klimatu, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku kierując się potrze...

Nastepny

Art. 115. W razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oceny, czy teren należy do rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, właściwe organy dokonują na podstawie f...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska
  • Wejscie w życie 1 października 2001
  • Ost. zmiana ustawy 18 kwietnia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 19 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka