Art. 111. 1. Prezes Urzędu, ustalając wysokość nakładanej kary pieniężnej,
uwzględnia w szczególności okoliczności naruszenia przepisów ustawy oraz
uprzednie naruszenie przepisów ustawy, a także, w przypadku kary pieniężnej,
o której mowa w:
1) art. 106 ust. 1 i w art. 108 ust. 1 pkt 2 – okres, stopień oraz skutki rynkowe
naruszenia przepisów ustawy, przy czym stopień naruszenia Prezes Urzędu
ocenia biorąc pod uwagę okoliczności dotyczące natury naruszenia, działalności
przedsiębiorcy, która stanowiła przedmiot naruszenia oraz – w przypadkach,
o których mowa w art. 106 ust. 1 pkt 1–3 i w art. 108 ust. 1 pkt 2 – specyfiki
rynku, na którym doszło do naruszenia;
2) art. 106a i art. 106b – stopień wpływu zachowania osoby zarządzającej na
naruszenie, którego dokonał przedsiębiorca, przychody uzyskane przez osobę
zarządzającą u danego przedsiębiorcy, z uwzględnieniem okresu trwania naruszenia, oraz okres i skutki rynkowe naruszenia lub skutki naruszenia dla
konsumentów;
3) art. 106 ust. 2 oraz w art. 108 ust. 2 i 3 – wpływ naruszenia na przebieg i termin
zakończenia postępowania;
4) art. 107 oraz w art. 108 ust. 1 pkt 1 – skutki rynkowe niewykonania decyzji,
postanowień lub wyroków, o których mowa w art. 107.
2. Ustalając wysokość kar pieniężnych zgodnie z ust. 1 Prezes Urzędu bierze pod
uwagę okoliczności łagodzące lub obciążające, które wystąpiły w sprawie.
3. Okolicznościami łagodzącymi, o których mowa w ust. 2, są w szczególności:
1) w przypadku naruszenia zakazu praktyk ograniczających konkurencję:
a) dobrowolne usunięcie skutków naruszenia,
b) zaniechanie stosowania zakazanej praktyki przed wszczęciem postępowania
lub niezwłocznie po jego wszczęciu,
c) podjęcie z własnej inicjatywy działań w celu zaprzestania naruszenia lub
usunięcia jego skutków,
d) współpraca z Prezesem Urzędu w toku postępowania, w szczególności
przyczynienie się do szybkiego i sprawnego przeprowadzenia
postępowania,
e) bierna rola przedsiębiorcy w naruszeniu zakazu porozumień
ograniczających konkurencję, w tym unikanie przez niego wprowadzenia
w życie postanowień porozumienia ograniczającego konkurencję,
f) działanie pod przymusem – w przypadku naruszenia zakazu porozumień
ograniczających konkurencję;
2) w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy
konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów –
okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. a–d;
2a) w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez
przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 23a lub art. 24:
a) działanie pod przymusem,
b) przyczynienie się do dobrowolnego usunięcia przez przedsiębiorcę skutków
naruszenia,
c) przyczynienie się do zaniechania przez przedsiębiorcę z własnej inicjatywy
stosowania niedozwolonej praktyki przed wszczęciem postępowania lub
niezwłocznie po jego wszczęciu,
d) okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
3) w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez
przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–6 ustawy lub
w art. 101 ust. 1 lit. a–e TFUE:
a) działanie pod przymusem,
b) przyczynienie się do dobrowolnego usunięcia przez przedsiębiorcę skutków
naruszenia,
c) przyczynienie się do zaniechania przez przedsiębiorcę z własnej inicjatywy
stosowania niedozwolonej praktyki przed wszczęciem postępowania lub
niezwłocznie po jego wszczęciu,
d) okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
4) w przypadku niezgłoszenia zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 13 –
poinformowanie Prezesa Urzędu o dokonaniu koncentracji oraz okoliczności,
o których mowa w pkt 1 lit. d.
4. Okolicznościami obciążającymi, o których mowa w ust. 2, są:
1) w przypadku naruszenia zakazu praktyk ograniczających konkurencję:
a) rola lidera lub inicjatora porozumienia ograniczającego konkurencję lub
nakłanianie innych przedsiębiorców do uczestnictwa w porozumieniu –
w przypadku naruszenia zakazu porozumień ograniczających konkurencję,
b) przymuszanie, wywieranie presji lub stosowanie środków odwetowych
w stosunku do innych przedsiębiorców lub osób w celu wprowadzenia
w życie lub kontynuowania naruszenia,
c) dokonanie uprzednio podobnego naruszenia,
d) umyślność naruszenia;
2) w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy
konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów:
a) znaczny zasięg terytorialny naruszenia lub jego skutków,
b) znaczne korzyści uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z dokonanym
naruszeniem,
c) okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
2a) w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez
przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 23a lub art. 24:
a) znaczne korzyści uzyskane przez osobę zarządzającą w związku z
dokonanym naruszeniem,
b) dokonanie uprzednio podobnego naruszenia;
3) w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez
przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–6 ustawy lub
w art. 101 ust. 1 lit. a–e TFUE:
a) rola organizatora, inicjatora porozumienia ograniczającego konkurencję lub
nakłanianie innych przedsiębiorców lub osób do uczestnictwa
w porozumieniu,
b) znaczne korzyści uzyskane przez osobę zarządzającą w związku
z dokonanym naruszeniem,
c) okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. b i c;
4) w przypadku niezgłoszenia zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 13 –
okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d.

Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów art. 111

Poprzedni

Art. 110. (uchylony).

Nastepny

Art. 112. 1. (uchylony) 2. Środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych, o których mowa w art. 106– 108, stanowią dochód budżetu państwa, a w przypadku gdy kara pieniężna została nałożona na podmi...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów
  • Wejscie w życie 21 kwietnia 2007
  • Ost. zmiana ustawy 24 kwietnia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 17 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka