Art. 110. 1. W przypadku gdy Komisja Europejska podejmuje kroki zmierzające
do likwidacji przeszkód w prowadzeniu w państwie niebędącym państwem
członkowskim działalności maklerskiej przez firmę inwestycyjną z siedzibą
w państwie członkowskim, Komisja informuje Komisję Europejską, na jej wniosek,
o prowadzonych postępowaniach w związku z:
1) wnioskami o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej
złożonymi przez podmioty będące bezpośrednio lub pośrednio podmiotem
zależnym od podmiotu podlegającego prawu państwa niebędącego państwem
członkowskim;
2) zawiadomieniami o zamiarze nabycia akcji domu maklerskiego, jeżeli nabywcą
jest podmiot podlegający prawu państwa niebędącego państwem członkowskim
i w wyniku tej transakcji może stać się on podmiotem dominującym wobec domu
maklerskiego.
2. Do zawiadomień, o których mowa w ust. 1, Komisja dołącza opis struktury
grupy kapitałowej, z tym że w przypadku zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1
pkt 2, opis powinien być sporządzony według stanu uwzględniającego nabycie akcji
podmiotu prowadzącego działalność maklerską.
3. Komisja zawiadamia Komisję Europejską oraz Europejski Urząd Nadzoru
Giełd i Papierów Wartościowych o znanych Komisji przeszkodach prawnych
i faktycznych, jakie napotykają domy maklerskie lub banki prowadzące działalność
maklerską w związku z prowadzeniem takiej działalności na terytorium państw
niebędących państwami członkowskimi.
Art. 110a. 1. Ilekroć w niniejszym oddziale jest mowa o:
1) dominującej finansowej spółce holdingowej o działalności mieszanej z państwa
członkowskiego – rozumie się przez to dominującą finansową spółkę holdingową
o działalności mieszanej z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4
ust. 1 pkt 32 rozporządzenia 575/2013;
2) dominującej finansowej spółce holdingowej z państwa członkowskiego –
rozumie się przez to dominującą finansową spółkę holdingową z państwa
członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 30 rozporządzenia 575/2013;
3) dominującej instytucji z państwa członkowskiego – rozumie się przez to
dominującą instytucję z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1
pkt 28 rozporządzenia 575/2013;
4) domu maklerskim – rozumie się przez to dom maklerski, którego zezwolenie na
działalność maklerską obejmuje co najmniej jedną z czynności, o których mowa
w art. 69 ust. 2 pkt 3, 6–9 lub ust. 4 pkt 1;
5) finansowej spółce holdingowej – rozumie się przez to finansową spółkę
holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia 575/2013;
6) finansowej spółce holdingowej o działalności mieszanej – rozumie się przez to
finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4
ust. 1 pkt 21 rozporządzenia 575/2013;
7) instytucji – rozumie się przez to instytucję, o której mowa w art. 4 ust. 1
pkt 3 rozporządzenia 575/2013;
8) instytucji finansowej – rozumie się przez to instytucję finansową, o której mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia 575/2013;
9) instytucji kredytowej – rozumie się przez to instytucję, o której mowa w art. 4
ust. 1 pkt 1 rozporządzenia 575/2013, do której stosuje się przepisy rozporządzenia 575/2013 zgodnie z art. 1 akapit pierwszy zdanie wstępne rozporządzenia 575/2013;
10) podmiocie dominującym – rozumie się przez to jednostkę dominującą, o której
mowa w art. 4 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia 575/2013, jak również podmiot
uznany przez Komisję za dominujący zgodnie z ust. 2;
11) podmiocie zależnym – rozumie się przez to jednostkę zależną, o której mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia 575/2013;
12) spółce holdingowej o działalności mieszanej – rozumie się przez to holding
mieszany, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia 575/2013;
13) udziale kapitałowym – rozumie się przez to posiadany bezpośrednio lub
pośrednio udział dający prawo do co najmniej 20% kapitału innego podmiotu lub
prawo do wykonywania co najmniej 20% głosów w organach innego podmiotu;
14) unijnej dominującej finansowej spółce holdingowej – rozumie się przez to unijną
dominującą finansową spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1
pkt 31 rozporządzenia 575/2013;
15) unijnej dominującej finansowej spółce holdingowej o działalności mieszanej –
rozumie się przez to unijną dominującą finansową spółkę holdingową
o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 33 rozporządzenia
575/2013;
16) unijnej instytucji dominującej – rozumie się przez to unijną instytucję
dominującą, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia 575/2013;
17) zagranicznej firmie inwestycyjnej – rozumie się przez to firmę inwestycyjną,
o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia 575/2013, z siedzibą w innym
państwie członkowskim.
2. Komisja może, w drodze decyzji, uznać za podmiot dominujący wobec domu
maklerskiego osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę nieposiadającą osobowości
prawnej, jeżeli wywiera ona znaczący wpływ na ten dom maklerski zgodnie z art. 96 ust. 3.
Art. 110b. 1. Dom maklerski opracowuje i wdraża odpowiedni i kompleksowy
system zarządzania ryzykiem, w zakresie którego określa:
1) dokładny, przejrzysty i spójny podział zadań, obowiązków i odpowiedzialności
w ramach struktury organizacyjnej;
2) skuteczne procedury w celu identyfikacji ryzyka, na które jest lub może być
narażony, jego szacowania i monitorowania, a także zarządzania tym ryzykiem;
3) zasady i procedury sporządzania raportów w zakresie ryzyka, o którym mowa
w pkt 2.
2. Dom maklerski wdraża system zarządzania ryzykiem, z zachowaniem
proporcjonalności w stosunku do charakteru, skali i złożoności rodzajów ryzyka
związanych z modelem biznesowym i działalnością prowadzoną przez dom
maklerski.
3. W przypadku gdy uzasadnia to wielkość, struktura organizacyjna, charakter,
zakres i złożoność działalności prowadzonej przez dom maklerski, ustanawia on
komitet do spraw ryzyka. Zadaniem komitetu jest wspieranie zarządu domu
maklerskiego w zakresie zarządzania ryzykiem.
Art. 110c. 1. Zarząd domu maklerskiego zapewnia skuteczne i ostrożne
zarządzanie domem maklerskim, w tym właściwy i przejrzysty podział zadań,
obowiązków i odpowiedzialności, a także prawidłowe funkcjonowanie systemu
zarządzania ryzykiem w domu maklerskim.
2. Zarząd domu maklerskiego w szczególności:
1) określa cele strategiczne domu maklerskiego;
2) określa strategię domu maklerskiego w zakresie zarządzania ryzykiem
i zapewnia jej wykonanie;
3) zapewnia integralność systemów rachunkowości i sprawozdawczości finansowej
oraz ich zgodność z prawem i stosowanymi standardami.
3. Rada nadzorcza domu maklerskiego sprawuje nadzór nad wypełnianiem przez
zarząd obowiązków, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz ocenia adekwatność
i skuteczność przyjętych rozwiązań, w tym zatwierdza system zarządzania ryzykiem.
4. Rada nadzorcza domu maklerskiego ma prawo dostępu do informacji
dotyczących ryzyka związanego z działalnością domu maklerskiego, w szczególności
ma prawo żądać informacji od osób wykonujących w domu maklerskim funkcje
w zakresie zarządzania ryzykiem oraz żądać wyjaśnień od ekspertów zewnętrznych
świadczących usługi w zakresie zarządzania ryzykiem na rzecz domu maklerskiego.
Art. 110ca. 1. W przypadku gdy uzasadniają to wielkość, struktura
organizacyjna, charakter, zakres i złożoność działalności prowadzonej przez dom maklerski, ustanawia on komitet do spraw nominacji, którego członkowie są powoływani przez radę nadzorczą spośród jej członków.
2. Komitet do spraw nominacji przy realizacji powierzonych mu zadań
uwzględnia, w miarę możliwości, potrzebę zapewnienia, aby proces decyzyjny
w zarządzie domu maklerskiego nie został zdominowany przez jedną osobę, co
mogłoby wpłynąć w sposób niekorzystny na interes domu maklerskiego.
3. W celu realizacji zadań komitet do spraw nominacji może korzystać
z wszelkich niezbędnych zasobów, w tym z usług doradztwa zewnętrznego.
4. Dom maklerski zapewnia odpowiednie finansowanie realizacji zadań przez
komitet do spraw nominacji.
5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres zadań komitetu do spraw nominacji,
uwzględniając potrzebę zapewnienia skutecznego, prawidłowego i ostrożnego
zarządzania domem maklerskim.
Art. 110cb. Komitet do spraw nominacji albo rada nadzorcza, jeżeli nie
powołano tego komitetu, przyjmuje politykę różnorodności w składzie zarządu domu
maklerskiego, uwzględniającą szeroki zestaw cech i kompetencji wymaganych
w przypadku osób pełniących funkcję członków zarządu.
Art. 110d. Na potrzeby stosowania rozporządzenia 575/2013 zarząd domu
maklerskiego uznaje się za organ zarządzający w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 9 tego
rozporządzenia, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
Art. 110e. 1. Dom maklerski dokonuje oszacowania kapitału wewnętrznego.
Kapitał wewnętrzny powinien zostać oszacowany w wysokości zapewniającej
pokrycie istotnych zidentyfikowanych rodzajów i skali ryzyka występujących
w ramach prowadzonej przez ten dom działalności oraz innych istotnych rodzajów
ryzyka mogących wystąpić w przyszłości. Dom maklerski opracowuje i wdraża
odpowiednie, skuteczne i kompletne strategie i procedury służące do oszacowania
i utrzymywania kapitału wewnętrznego.
2. Dom maklerski utrzymuje w każdym czasie poziom funduszy własnych,
o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 118 rozporządzenia 575/2013, na poziomie nie
niższym niż poziom kapitału wewnętrznego.
3. Dom maklerski dokonuje oszacowania kapitału wewnętrznego na poziomie
jednostkowym. W przypadku gdy dom maklerski jest dominującą instytucją z państwa
członkowskiego, dokonuje oszacowania kapitału wewnętrznego na zasadzie
skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia 575/2013 zgodnie
z art. 18–24 tego rozporządzenia.
4. Dom maklerski będący podmiotem zależnym od dominującej finansowej
spółki holdingowej z państwa członkowskiego lub dominującej finansowej spółki
holdingowej o działalności mieszanej z państwa członkowskiego szacuje kapitał
wewnętrzny na podstawie skonsolidowanej sytuacji finansowej tej spółki zgodnie
z art. 18–24 rozporządzenia 575/2013.
5. W przypadku gdy dom maklerski będący podmiotem zależnym od finansowej
spółki holdingowej lub finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej lub
dominująca wobec domu maklerskiego finansowa spółka holdingowa, lub dominująca
wobec domu maklerskiego finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej
posiada w państwie niebędącym państwem członkowskim:
1) podmiot zależny będący instytucją, instytucją finansową albo spółką zarządzania
aktywami w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia 575/2013 lub
2) udział kapitałowy w podmiocie, o którym mowa w pkt 1
– dom maklerski szacuje kapitał wewnętrzny na zasadzie subskonsolidowanej
w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 49 rozporządzenia 575/2013.
Art. 110f. 1. W przypadku gdy zagraniczna firma inwestycyjna prowadzi na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność w formie oddziału, Komisja może
zwrócić się do właściwego organu nadzoru w innym państwie członkowskim, który
udzielił tej firmie zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, lub do
właściwego organu nadzoru sprawującego nadzór skonsolidowany nad podmiotem
dominującym, którego podmiotem zależnym jest ta zagraniczna firma inwestycyjna,
z wnioskiem o uznanie oddziału tej firmy za istotny.
2. Jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania przez właściwy organ
nadzoru wniosku, o którym mowa w ust. 1, Komisja i właściwy organ nadzoru nie
osiągną wspólnego stanowiska w sprawie uznania oddziału zagranicznej firmy
inwestycyjnej za istotny, Komisja, w terminie 2 miesięcy od dnia upływu tego
terminu, wydaje decyzję w przedmiocie uznania oddziału zagranicznej firmy inwestycyjnej za istotny, jeżeli jego działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spełnia co najmniej jedną z następujących przesłanek:
1) udział w ogólnej wartości wkładów pieniężnych klientów na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej jest wyższy niż 2%;
2) liczba klientów oddziału jest znacząca w skali działalności wykonywanej przez
ten oddział na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) zawieszenie albo zakończenie działalności zagranicznej firmy inwestycyjnej
może stanowić zagrożenie dla stabilności systemu finansowego lub dla
bezpieczeństwa funkcjonowania systemów płatności, rozliczeń i rozrachunku na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Komisja, wydając decyzję, o której mowa w ust. 2, uwzględnia znane jej
opinie i zastrzeżenia właściwego organu nadzoru.
4. Informację o decyzji, o której mowa w ust. 2, Komisja przekazuje
właściwemu organowi nadzoru.
5. Na wniosek organu nadzoru z państwa członkowskiego, na którego terytorium
dom maklerski prowadzi działalność w formie oddziału lub na którego terytorium
działalność prowadzi oddział instytucji będącej podmiotem zależnym od domu
maklerskiego, nad którym Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany, Komisja oraz
organ nadzoru z państwa członkowskiego mogą osiągnąć wspólne stanowisko
w sprawie uznania oddziału domu maklerskiego lub instytucji za istotny w terminie
dwóch miesięcy od dnia otrzymania wniosku przez Komisję.
6. W przypadku osiągnięcia wspólnego stanowiska albo wydania decyzji,
Komisja podejmuje współpracę z właściwym organem nadzoru. W ramach
współpracy Komisja:
1) udostępnia właściwemu organowi nadzoru informacje dotyczące nadzoru
płynnościowego, sprawowanego nad działalnością prowadzoną przez dom
maklerski w formie oddziału;
2) informuje właściwy organ nadzoru o wystąpieniu zaburzenia płynności oraz
działaniach podjętych w związku z tym zaburzeniem;
3) w przypadku zaistnienia sytuacji, która zagraża płynności na rynku i stabilności
systemu finansowego w którymkolwiek z państw członkowskich (sytuacja
nadzwyczajna), koordynuje i planuje działania nadzorcze wobec domu
maklerskiego, prowadzącego działalność w innym państwie członkowskim w formie oddziału, we współpracy z właściwym organem nadzoru oraz przekazuje Europejskiej Radzie do spraw Ryzyka Systemowego i Komitetowi
Stabilności Finansowej, o którym mowa w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r.
o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu
kryzysowym w systemie finansowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 483), informacje
istotne dla wykonywania ich zadań;
4) konsultuje działania nadzorcze nad domem maklerskim z właściwym organem nadzoru;
5) przekazuje właściwemu organowi nadzoru informacje o zmianach sytuacji
finansowej domu maklerskiego, które mogą zagrozić jego działalności, oraz
o sankcjach administracyjnych i środkach nadzorczych nałożonych przez
Komisję na dom maklerski w zakresie funduszy własnych domu maklerskiego,
a także o wynikach badania i oceny nadzorczej.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, Komisja może również ustanowić
kolegium, w skład którego wchodzi właściwy organ nadzoru, o którym mowa w ust. 5.
Przepis art. 110j stosuje się odpowiednio.
Art. 110g. 1. Dom maklerski wypełnia obowiązki określone w art. 110b,
art. 110c, art. 110p, art. 110q i art. 110v oraz sporządza i realizuje program
postępowania naprawczego na zasadzie indywidualnej, o której mowa w art. 6–10
rozporządzenia 575/2013, chyba że zgodnie z art. 7 rozporządzenia 575/2013 podlega
wyłącznie nadzorowi skonsolidowanemu.
2. W przypadku gdy dom maklerski jest podmiotem dominującym lub
podmiotem zależnym, wypełnia obowiązki określone w art. 110b, art. 110c, art. 110p,
art. 110q, art. 110v oraz sporządza i realizuje program postępowania naprawczego na
zasadzie skonsolidowanej lub subskonsolidowanej w rozumieniu odpowiednio art. 4
ust. 1 pkt 48 lub 49 rozporządzenia 575/2013. Mechanizmy i procedury stosowane
przez dom maklerski zapewniają spójność i integralność przyjętych rozwiązań oraz
dostarczenie informacji i danych niezbędnych Komisji do wykonywania nadzoru,
także w stosunku do podmiotów zależnych, które nie podlegają nadzorowi na
podstawie niniejszego oddziału i rozporządzenia 575/2013.
3. W przypadku gdy dom maklerski jest dominującą instytucją z państwa
członkowskiego lub unijną instytucją dominującą, nadzór skonsolidowany jest
sprawowany przez Komisję.
4. W przypadku gdy podmiotem dominującym wobec domu maklerskiego jest
dominująca finansowa spółka holdingowa z państwa członkowskiego, dominująca
finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej z państwa członkowskiego,
unijna dominująca finansowa spółka holdingowa lub unijna dominująca finansowa
spółka holdingowa o działalności mieszanej, nadzór skonsolidowany jest sprawowany
przez Komisję, z zastrzeżeniem ust. 5–7.
5. W przypadku gdy podmiotem dominującym wobec domu maklerskiego oraz
instytucji, której udzielono zezwolenia w innym państwie członkowskim, jest ta sama:
dominująca finansowa spółka holdingowa z państwa członkowskiego, dominująca
finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej z państwa członkowskiego,
unijna dominująca finansowa spółka holdingowa lub unijna dominująca finansowa
spółka holdingowa o działalności mieszanej, nadzór skonsolidowany jest sprawowany
przez Komisję, jeżeli podmiot dominujący ma siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
6. W przypadku gdy podmioty dominujące wobec domu maklerskiego oraz
instytucji, której udzielono zezwolenia w innym państwie członkowskim, obejmują co
najmniej dwie finansowe spółki holdingowe lub finansowe spółki holdingowe
o działalności mieszanej, których siedziby znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej oraz w innym państwie członkowskim, a w każdym z tych państw
członkowskich znajduje się instytucja kredytowa, nadzór skonsolidowany jest
sprawowany przez Komisję, jeżeli instytucja kredytowa, która ma największą sumę
bilansową, uzyskała zezwolenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, gdy finansowa spółka holdingowa lub
finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej mają siedzibę w państwie
członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska albo państwo członkowskie,
w którym instytucja uzyskała zezwolenie, nadzór skonsolidowany jest sprawowany
przez Komisję, jeżeli dom maklerski ma największą sumę bilansową. W takim
przypadku dom maklerski jest uznawany za instytucję zależną od unijnej dominującej
finansowej spółki holdingowej lub od unijnej dominującej finansowej spółki
holdingowej o działalności mieszanej.
8. Komisja i właściwy organ nadzoru nad instytucją mogą uzgodnić, w drodze
porozumienia, odstąpienie od kryteriów określonych w ust. 5–7, gdyby zastosowanie
tych kryteriów okazało się niewłaściwe ze względu na specyfikę domu maklerskiego lub instytucji i istotność ich działalności w poszczególnych państwach członkowskich
oraz ustalić, że Komisja albo właściwy organ nadzoru będzie sprawować nadzór
skonsolidowany. W takim przypadku Komisja przed zawarciem porozumienia
umożliwia wyrażenie opinii odpowiedniej unijnej instytucji dominującej, unijnej
dominującej finansowej spółce holdingowej, unijnej dominującej finansowej spółce
holdingowej o działalności mieszanej lub domowi maklerskiemu albo instytucji
o większej sumie bilansowej, chyba że opinia została wyrażona wobec właściwego
organu nadzoru z innego państwa członkowskiego.
9. O zawarciu porozumienia, o którym mowa w ust. 8, Komisja powiadamia
Komisję Europejską i Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
10. Komisja, sprawując nadzór skonsolidowany:
1) koordynuje gromadzenie i wymianę informacji niezbędnych do sprawowania
nadzoru;
2) planuje i koordynuje działania nadzorcze we współpracy z właściwymi organami
nadzoru, których to dotyczy, a także, w uzasadnionych przypadkach,
z Narodowym Bankiem Polskim.
11. W przypadku gdy właściwe organy nadzoru nie współpracują z Komisją
sprawującą nadzór skonsolidowany w stopniu wymaganym do wykonania działań,
o których mowa w ust. 10, Komisja może skierować sprawę do Europejskiego Urzędu
Nadzoru Bankowego, zgodnie z art. 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia
Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego),
zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE
(Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 12, z późn. zm.), zwanego dalej
„rozporządzeniem 1093/2010”.
12. Działania nadzorcze, o których mowa w ust. 10 pkt 2, obejmują również
nałożenie sankcji zgodnie z art. 167, w związku z naruszeniem przepisów niniejszego
oddziału lub rozporządzenia 575/2013, nałożenie środka nadzorczego, o którym mowa
w art. 110y ust. 1 pkt 9, lub nałożenie ograniczeń w stosowaniu metody
zaawansowanego pomiaru do obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych
zgodnie z art. 312 ust. 2 rozporządzenia 575/2013, a także przygotowywanie
wspólnych ocen, realizację planów awaryjnych i przekazywanie informacji do
publicznej wiadomości.
Art. 110h. 1. Komisja, podejmując decyzję w ramach sprawowania nadzoru
skonsolidowanego, dąży do osiągnięcia wspólnego stanowiska z właściwymi
organami nadzoru w zakresie:
1) stosowania art. 110e i prowadzenia badania i oceny nadzorczej, o którym mowa
w art. 110r, w celu określenia adekwatności skonsolidowanego poziomu
funduszy własnych grupy kapitałowej do jej sytuacji finansowej i profilu ryzyka
oraz poziomu funduszy własnych wymaganego do stosowania na poziomie
jednostkowym w stosunku do każdego podmiotu w ramach grupy kapitałowej
oraz na zasadzie skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48
rozporządzenia 575/2013;
2) środków dotyczących istotnych kwestii i ustaleń w zakresie sprawowania
nadzoru nad spełnianiem wymogów dotyczących płynności, w tym związanych
z prawidłowością zarządzania ryzykiem płynności oraz potrzebą określenia
dostosowanych do domu maklerskiego wymogów dotyczących płynności.
2. Komisja wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, w terminie:
1) 4 miesięcy od dnia przekazania przez Komisję pozostałym zainteresowanym
właściwym organom nadzoru sprawozdania zawierającego ocenę ryzyka grupy
kapitałowej – w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1;
2) miesiąca od dnia sporządzenia oceny profilu ryzyka płynności grupy kapitałowej
– w zakresie określonym w ust. 1 pkt 2.
3. Komisja w decyzji, o której mowa w ust. 1, uwzględnia ocenę ryzyka
podmiotów zależnych przeprowadzoną przez właściwe organy nadzoru.
4. W przypadku braku wspólnego stanowiska Komisja, sprawując nadzór
skonsolidowany, z własnej inicjatywy lub na wniosek każdego z zainteresowanych
właściwych organów nadzoru może skonsultować się z Europejskim Urzędem
Nadzoru Bankowego.
5. W przypadku gdy Komisja sprawuje nadzór nad domem maklerskim będącym
podmiotem zależnym od unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej
finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej
o działalności mieszanej, dąży do osiągnięcia wspólnego stanowiska z organem
sprawującym nadzór skonsolidowany oraz z innymi właściwymi organami nadzoru.
Komisja przedstawia tym organom ocenę ryzyka domu maklerskiego. W przypadku
braku wspólnego stanowiska Komisja może zwrócić się do organu sprawującego nadzór skonsolidowany z wnioskiem o skonsultowanie się z Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego.
6. W przypadku gdy Komisja, sprawując nadzór skonsolidowany, oraz właściwe
organy nie osiągną wspólnego stanowiska w terminach, o których mowa w ust. 2,
Komisja może wydać decyzję w sprawie zastosowania środków nadzorczych zgodnie
z art. 110y ust. 1 lub 3 na zasadzie skonsolidowanej, w rozumieniu art. 4 ust. 1
pkt 48 rozporządzenia 575/2013, uwzględniając ocenę ryzyka jednostek zależnych
przeprowadzoną przez właściwe organy nadzoru.
7. W przypadku gdy Komisja, sprawując nadzór skonsolidowany lub nadzór nad
domem maklerskim będącym podmiotem zależnym od unijnej instytucji dominującej,
unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej
finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej, oraz właściwe organy nie
osiągną wspólnego stanowiska w terminach, o których mowa w ust. 2, Komisja może
wydać decyzję w sprawie zastosowania środków nadzorczych zgodnie z art. 110y
ust. 1 lub 3 na zasadzie indywidualnej w rozumieniu art. 6–10 rozporządzenia
575/2013 albo subskonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 49 rozporządzenia
575/2013, uwzględniając opinie i zastrzeżenia organu sprawującego nadzór
skonsolidowany.
8. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, którykolwiek
z zainteresowanych właściwych organów nadzoru skieruje sprawę do Europejskiego
Urzędu Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 rozporządzenia 1093/2010, Komisja,
sprawując nadzór skonsolidowany lub nadzór nad domem maklerskim będącym
podmiotem zależnym od unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej
finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej
o działalności mieszanej, wydaje decyzję po otrzymaniu decyzji wydanej przez
Europejski Urząd Nadzoru Bankowego na podstawie art. 19 ust. 3 tego
rozporządzenia, uwzględniając stanowisko przedstawione w decyzji tego Urzędu lub
uzasadniając istotne odstępstwa. Terminy, o których mowa w ust. 2, uznaje się za
terminy zakończenia postępowania pojednawczego w rozumieniu rozporządzenia 1093/2010.
9. W przypadku gdy Komisja, sprawując nadzór skonsolidowany, wydała
decyzję po osiągnięciu wspólnego stanowiska, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie
przekazuje informację o tej decyzji zainteresowanym właściwym organom nadzoru.
10. W przypadku gdy Komisja, sprawując nadzór skonsolidowany, przy braku
wspólnego stanowiska wydała decyzję, o której mowa w ust. 7, niezwłocznie
przekazuje zainteresowanym właściwym organom nadzoru informację o tej decyzji
wraz z informacją o decyzjach przekazanych Komisji przez inne właściwe organy
nadzoru.
11. W przypadku gdy Komisja, sprawując nadzór nad domem maklerskim
będącym podmiotem zależnym od unijnej instytucji dominującej, unijnej dominującej
finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej
o działalności mieszanej, wydała decyzję, o której mowa w ust. 8, niezwłocznie
przekazuje informację o tej decyzji organowi sprawującemu nadzór skonsolidowany
nad domem maklerskim.
12. Przesłanki wydania decyzji, o których mowa w ust. 1, 7 i 8, podlegają
weryfikacji co najmniej raz w roku. W przypadku gdy Komisja sprawuje nadzór
skonsolidowany, weryfikacja przesłanek wydania decyzji może zostać
przeprowadzona częściej na uzasadniony wniosek właściwego organu nadzoru dla
instytucji będącej podmiotem zależnym od domu maklerskiego. W przypadku gdy
dom maklerski jest podmiotem zależnym, Komisja może, w uzasadnionym
przypadku, wystąpić z wnioskiem o wcześniejszą weryfikację przesłanek wydania
decyzji do właściwego organu nadzoru, który sprawuje nadzór skonsolidowany nad
grupą kapitałową.
13. Przesłanki wydania decyzji, o których mowa w ust. 7 i 8, Komisja weryfikuje
raz w roku również na wniosek właściwego organu nadzoru, mając na względzie
konieczność dalszego stosowania środka nadzorczego. W przypadku zmiany
okoliczności Komisja może uchylić lub zmienić decyzję.
14. W przypadku gdy Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany i właściwy
organ nadzoru dla instytucji będącej podmiotem zależnym od domu maklerskiego
wystąpi do Komisji z wnioskiem o wcześniejszą weryfikację przesłanek wydania
decyzji w sprawie zastosowania środka nadzorczego, o którym mowa w art. 110y
ust. 1 pkt 9 lub ust. 3, Komisja może, w uzasadnionym przypadku, dokonać
wcześniejszej weryfikacji, o ile wnioskujący organ dokona tożsamej weryfikacji
w odniesieniu do instytucji będącej podmiotem zależnym od domu maklerskiego.
W przypadku gdy dom maklerski jest podmiotem zależnym, Komisja może,
w uzasadnionym przypadku, wystąpić z wnioskiem do właściwego organu nadzoru, który sprawuje nadzór skonsolidowany nad grupą kapitałową, o wcześniejszą weryfikację przesłanek wydania decyzji w sprawie zastosowania środka nadzorczego
w postaci nałożenia dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych.
Art. 110i. 1. W przypadku wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, w tym
określonej w art. 18 rozporządzenia 1093/2010, lub wystąpienia niekorzystnych
zmian na rynkach, potencjalnie zagrażających płynności na rynku i stabilności
systemu finansowego państwa członkowskiego, w którym podmioty należące do tej
samej grupy kapitałowej, co dom maklerski uzyskały zezwolenie na prowadzenie
działalności, lub państwa członkowskiego, w którym prowadzą działalność istotne
oddziały, o których mowa w art. 110f, Komisja, sprawując nadzór skonsolidowany,
zawiadamia o tym niezwłocznie Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, Europejską
Radę do spraw Ryzyka Systemowego, Komitet Stabilności Finansowej i Narodowy
Bank Polski oraz przekazuje im informacje niezbędne do realizacji ich zadań.
2. W przypadku gdy Narodowy Bank Polski uzyska informacje o wystąpieniu
sytuacji nadzwyczajnej, o której mowa w ust. 1, zawiadamia o tym niezwłocznie
Komisję i właściwe organy nadzoru, które sprawują nadzór nad podmiotami
należącymi do grupy kapitałowej, oraz Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
3. Jeżeli do prawidłowego wykonywania nadzoru skonsolidowanego przez
Komisję niezbędne są informacje będące w posiadaniu właściwego organu nadzoru,
Komisja zwraca się bezpośrednio do tego organu o ich udostępnienie.
4. W przypadku gdy dom maklerski podlega nadzorowi skonsolidowanemu,
Komisja może zawrzeć z właściwym organem nadzoru sprawującym nadzór
skonsolidowany, a jeżeli Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany – z właściwym
organem nadzoru dla podmiotu zależnego w grupie kapitałowej, porozumienie
dotyczące współpracy i koordynacji działań nadzorczych, które określa dodatkowe
zadania powierzone organowi sprawującemu nadzór skonsolidowany, procedury
podejmowania decyzji oraz tryb współpracy nadzorczej.
5. Komisja może zgodnie z porozumieniem, o którym mowa w ust. 4,
z uwzględnieniem art. 28 rozporządzenia 1093/2010, delegować swoje zadania
właściwemu organowi nadzoru tak, aby organ ten mógł skutecznie wykonywać
zadania z zakresu nadzoru albo przyjmować zadania właściwego organu nadzoru.
Porozumienie powinno określać w szczególności:
1) zakres delegowanych zadań;
2) zakres stosowania do delegowanych zadań przepisów prawa polskiego oraz
prawa innego państwa członkowskiego;
3) obowiązek właściwego organu nadzoru informowania Komisji
o podejmowanych działaniach nadzorczych oraz o ich skutkach;
4) warunki i tryb zmiany zakresu oraz odwołania delegowania zadań.
6. O zawarciu porozumienia, o którym mowa w ust. 4, Komisja informuje
Europejski Urząd Nadzoru Bankowego oraz dom maklerski.
7. Odwołanie delegowania zadań następuje w szczególności w przypadku
zmiany stanu faktycznego, wskutek której podmiot wskazany w porozumieniu,
o którym mowa w ust. 4, przestaje być podmiotem zależnym podmiotu dominującego,
nad którym nadzór sprawuje właściwy organ nadzoru.
8. Na podstawie porozumienia, o którym mowa w ust. 4, Komisja może
przyjmować jedynie takie zadania, jakie odpowiadają celom i zadaniom nadzoru.
9. Komisja zamieszcza porozumienie, o którym mowa w ust. 4, na swojej stronie
internetowej niezwłocznie po jego zawarciu, ze wskazaniem podmiotu, o którym
mowa w tym porozumieniu.
10. Jeżeli wykonanie decyzji lub innego rozstrzygnięcia właściwego organu
nadzoru mogłoby zagrażać ostrożnemu i stabilnemu zarządzaniu domem maklerskim,
Komisja może wypowiedzieć porozumienie, o którym mowa w ust. 4, i zawiesić
wykonanie decyzji lub innego rozstrzygnięcia.
11. Jeżeli inny organ nadzoru odmawia zawarcia porozumienia, o którym mowa
w ust. 4, albo pomimo zawarcia porozumienia nie stosuje się do jego postanowień,
w tym nie udziela w wyznaczonym terminie informacji, o których udzielenie
wnioskowała Komisja, Komisja może powiadomić o tym Europejski Urząd Nadzoru
Bankowego oraz wypowiedzieć porozumienie.
Art. 110j. 1. W przypadku gdy Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany nad
domem maklerskim, może ustanowić kolegium złożone z właściwych organów
nadzoru, zwane dalej „kolegium”. Prawo udziału w kolegium przysługuje także
Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego.
2. W skład kolegium mogą wchodzić właściwe organy nadzoru sprawujące
nadzór nad podmiotami zależnymi od domu maklerskiego, unijnej dominującej
finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej
o działalności mieszanej, a także właściwe organy nadzoru w państwie, na którego terytorium prowadzą działalność istotne oddziały instytucji wchodzących w skład grupy kapitałowej domu maklerskiego. W uzasadnionych przypadkach w skład kolegium mogą wchodzić także banki centralne z państw członkowskich. Właściwe
organy nadzoru z państw trzecich mogą uczestniczyć w kolegium, jeżeli podmiot
z państwa trzeciego wchodzi w skład grupy kapitałowej domu maklerskiego, a w tym
państwie trzecim obowiązują przepisy dotyczące zachowania tajemnicy zawodowej
w opinii Komisji równoważne zasadom określonym w ustawie, a w opinii wszystkich
właściwych organów nadzoru z innych państw członkowskich – zasadom
wynikającym z ich równoważnych przepisów prawa.
3. Ustanowienie i funkcjonowanie kolegium odbywa się na podstawie
porozumienia zawartego z właściwymi organami nadzoru. Jeżeli właściwy organ
nadzoru odmawia zawarcia porozumienia albo pomimo jego zawarcia nie stosuje się
do jego postanowień, Komisja może zwrócić się o pomoc do Europejskiego Urzędu
Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 rozporządzenia 1093/2010.
4. Do zadań kolegium należy:
1) wymiana informacji między organami nadzoru;
2) wyrażanie opinii na temat delegowania zadań;
3) konsultowanie działań planowanych w ramach programów oceny nadzorczej
wobec podmiotów z grupy kapitałowej objętych nadzorem skonsolidowanym;
4) zwiększanie efektywności nadzoru;
5) zapewnianie jednolitego stosowania wymogów, o których mowa w niniejszym
oddziale lub w rozporządzeniu 575/2013, we wszystkich podmiotach należących
do grupy kapitałowej objętej nadzorem skonsolidowanym;
6) planowanie i koordynowanie działań nadzorczych w sytuacji nadzwyczajnej.
5. W przypadku ustanowienia przez Komisję kolegium Komisja:
1) przewodniczy pracom kolegium;
2) zapewnia współpracę kolegium z właściwymi organami nadzoru z państw
trzecich;
3) podejmuje decyzje o tym, które właściwe organy uczestniczą w posiedzeniach
lub działaniach kolegium;
4) organizuje i koordynuje posiedzenia kolegium;
5) informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o działaniach kolegium,
w szczególności w sytuacjach nadzwyczajnych, oraz przekazuje mu informacje,
które są istotne dla ujednolicenia praktyk nadzorczych;
6) koordynuje gromadzenie i rozpowszechnianie informacji niezbędnych do
zapewnienia jednolitości praktyk nadzorczych oraz niezbędnych do oceny
stabilności finansowej poszczególnych podmiotów wchodzących w skład grupy
kapitałowej domu maklerskiego;
7) planuje i koordynuje działania nadzorcze we współpracy z właściwymi organami
nadzoru;
8) planuje i koordynuje stosowanie środków nadzorczych, przygotowywanie
wspólnych ocen, realizację planów awaryjnych i przekazywanie informacji do
wiadomości publicznej.
6. Komisja, podejmując działania w zakresie sprawowanego nadzoru
skonsolidowanego, uwzględnia skutki takich działań dla właściwych organów nadzoru
wchodzących w skład kolegium, a także wpływ takich działań na stabilność systemów
finansowych w państwach członkowskich, w których działają właściwe organy
nadzoru wchodzące w skład kolegium.
Art. 110k. 1. Komisja współpracuje z innymi właściwymi organami nadzoru
w zakresie sprawowanego nadzoru skonsolidowanego, w szczególności przekazuje im
lub zwraca się do nich o informacje niezbędne do oceny stabilności finansowej
instytucji lub instytucji finansowej w innym państwie członkowskim lub istotne dla
wykonywania zadań nadzorczych.
2. Przekazywane informacje mogą obejmować w szczególności:
1) określenie struktury prawnej grupy kapitałowej oraz jej struktury zarządzania,
w tym struktury organizacyjnej, w odniesieniu do wszystkich podmiotów
objętych nadzorem w zakresie, o którym mowa w niniejszym oddziale lub
równoważnych przepisach obowiązujących w innym państwie członkowskim,
podmiotów nieobjętych nadzorem w zakresie, o którym mowa w niniejszym
oddziale lub równoważnych przepisach obowiązujących w innym państwie
członkowskim, podmiotów zależnych nieobjętych nadzorem w zakresie,
o którym mowa w niniejszym oddziale lub równoważnych przepisach
obowiązujących w innym państwie członkowskim i istotnych oddziałów
należących do grupy kapitałowej, podmiotów dominujących oraz określenie właściwych organów dla podmiotów objętych nadzorem, o którym mowa w niniejszym oddziale lub równoważnych przepisach obowiązujących w innym
państwie członkowskim, wchodzących w skład grupy;
2) procedury gromadzenia informacji od instytucji wchodzących w skład danej
grupy kapitałowej oraz weryfikacji tych informacji;
3) informacje dotyczące niekorzystnych sytuacji w instytucjach lub w innych
podmiotach wchodzących w skład grupy kapitałowej, mogących mieć poważny
wpływ na te instytucje lub podmioty;
4) sankcje nałożone zgodnie z art. 167 w związku z naruszeniem przepisów
niniejszego oddziału lub rozporządzenia 575/2013 oraz środki nadzorcze podjęte
przez Komisję zgodnie z przepisami niniejszego oddziału, jeżeli jest to istotne
dla zadań nadzorczych sprawowanych przez właściwe organy nadzoru, oraz
nałożone ograniczenia w stosowaniu metody zaawansowanego pomiaru do
obliczania wymogów w zakresie funduszy własnych zgodnie z art. 312 ust. 2
rozporządzenia 575/2013.
3. Komisja może powiadomić Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o każdym
przypadku, w którym:
1) właściwy organ nadzoru nie przekazał niezbędnych informacji;
2) wniosek o współpracę, w szczególności dotyczący wymiany istotnych
informacji, został odrzucony lub nie podjęto w jego sprawie żadnych działań
w odpowiednim terminie.
4. Komisja, sprawując nadzór nad domem maklerskim zależnym od unijnej
instytucji dominującej, może zwrócić się do właściwego organu nadzoru
sprawującego nadzór skonsolidowany o informacje dotyczące praktyki nadzorczej
przyjętej wobec instytucji wchodzących w skład grupy kapitałowej, do której należy
dom maklerski.
5. Komisja, podejmując decyzję w przedmiocie nałożenia na dom maklerski
będący podmiotem zależnym od instytucji sankcji zgodnie z art. 167, w związku
z naruszeniem przepisów niniejszego oddziału lub rozporządzenia 575/2013, lub
nałożenia środka nadzorczego, o którym mowa w art. 110y ust. 1 pkt 9, lub nałożenia
ograniczeń w stosowaniu zaawansowanej metody pomiaru do obliczania wymogów
w zakresie funduszy własnych zgodnie z art. 312 ust. 2 rozporządzenia 575/2013,
zwraca się o opinię do organu sprawującego nadzór skonsolidowany nad tą instytucją, jeżeli nałożenie sankcji, środka nadzorczego lub ograniczeń może mieć wpływ na prawidłowe wykonywanie zadań nadzorczych przez właściwy organ nadzoru
sprawujący nadzór skonsolidowany nad instytucją, której podmiotem zależnym jest
dom maklerski.
6. Komisja może odstąpić od przeprowadzenia konsultacji z właściwym
organem nadzoru sprawującym nadzór skonsolidowany, w przypadku gdy jest to
niezbędne do zapewnienia wykonania decyzji, o której mowa w ust. 5. W takim
przypadku Komisja niezwłocznie informuje inne właściwe organy o wydaniu decyzji.
7. Komisja, dla celów stosowania przepisów niniejszego oddziału
i rozporządzenia 575/2013, może zwrócić się do właściwych organów
o przeprowadzenie weryfikacji informacji dotyczących instytucji, finansowej spółki
holdingowej, finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej, instytucji
finansowej, spółki holdingowej o działalności mieszanej lub podmiotu zależnego,
mających siedzibę w danym państwie członkowskim.
8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7, Komisja może zwrócić się
o umożliwienie Komisji lub jej upoważnionym przedstawicielom przeprowadzenia
takiej weryfikacji.
9. Jeżeli Komisja otrzyma wniosek o przeprowadzenie weryfikacji od
właściwego organu nadzoru z innego państwa członkowskiego, przeprowadza
weryfikację we własnym zakresie lub umożliwia jej przeprowadzenie przez właściwy
organ nadzoru składający wniosek albo umożliwia jej przeprowadzenie przez biegłego
rewidenta lub firmę audytorską lub inny podmiot posiadający wiedzę specjalistyczną.
Przepisy art. 25 ust. 3–7 ustawy o nadzorze stosuje się odpowiednio.
Art. 110l. 1. W przypadku gdy dom maklerski, będąc podmiotem zależnym, nie
jest objęty nadzorem skonsolidowanym zgodnie z art. 19 rozporządzenia 575/2013,
Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel może żądać od podmiotu dominującego
przekazania informacji niezbędnych do sprawowania nadzoru nad tym domem
maklerskim.
2. Komisja, sprawując nadzór skonsolidowany, lub jej upoważniony
przedstawiciel mogą żądać od podmiotu zależnego od domu maklerskiego, finansowej
spółki holdingowej lub finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej, który
nie jest objęty zakresem nadzoru skonsolidowanego, niezwłocznego udzielenia, na koszt tego podmiotu, określonych informacji, niezbędnych do sprawowania nadzoru nad domem maklerskim.
3. W przypadku gdy finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej
podlega przepisom ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad
instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami
inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego (Dz. U. z 2019 r.
poz. 2146 i 2217), zwanej dalej „ustawą o nadzorze uzupełniającym”, w szczególności
w odniesieniu do nadzoru opartego na ryzyku, Komisja, w przypadku gdy sprawuje
nadzór skonsolidowany, może, po zasięgnięciu opinii pozostałych właściwych
organów nadzoru odpowiedzialnych za nadzór nad podmiotami zależnymi, stosować
do tej finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej wyłącznie przepisy
ustawy o nadzorze uzupełniającym.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, Komisja informuje Europejski Urząd
Nadzoru Bankowego i Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych
Programów Emerytalnych o wyłącznym stosowaniu przepisów ustawy o nadzorze
uzupełniającym.
Art. 110m. 1. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela,
skierowane bezpośrednio lub za pośrednictwem domu maklerskiego, spółka
holdingowa o działalności mieszanej, będąca podmiotem dominującym wobec domu
maklerskiego, oraz podmioty zależne tej spółki, są obowiązane przekazywać, na
własny koszt, określone w żądaniu informacje, niezbędne do sprawowania nadzoru
nad domem maklerskim.
2. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela osoby uprawnione
do reprezentowania spółki holdingowej o działalności mieszanej, o której mowa
w ust. 1, lub podmiotu zależnego od tej spółki lub osoby wchodzące w skład
statutowych organów tej spółki lub podmiotu zależnego od niej, są obowiązane do
niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt tej spółki holdingowej
o działalności mieszanej lub podmiotu zależnego od niej, kopii określonych
dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia wyjaśnień w celu
umożliwienia Komisji sprawowania nadzoru nad domem maklerskim, będącym
podmiotem zależnym od tej spółki holdingowej o działalności mieszanej.
3. Komisja, w ramach sprawowania nadzoru skonsolidowanego nad domem
maklerskim, może żądać przekazania określonych informacji niezbędnych do sprawowania nadzoru przez nieobjęte tym nadzorem podmioty zależne w grupie kapitałowej, do której należy ten dom maklerski.
4. Z zastrzeżeniem art. 387–403 rozporządzenia 575/2013, w przypadku gdy
podmiot dominujący domu maklerskiego jest spółką holdingową o działalności
mieszanej, Komisja jest uprawniona w ramach sprawowanego nadzoru do
monitorowania transakcji dokonywanych pomiędzy domem maklerskim a spółką
holdingową o działalności mieszanej lub jej podmiotami zależnymi.
5. Dom maklerski wprowadza procedury zarządzania ryzykiem, w tym
odpowiednie procedury sprawozdawcze i księgowe, w celu identyfikacji, pomiaru,
monitorowania i kontrolowania transakcji dokonywanych z jego podmiotem
dominującym będącym spółką holdingową o działalności mieszanej i podmiotami
zależnymi tej spółki.
6. Dom maklerski zgłasza Komisji każdą istotną transakcję z podmiotami,
o których mowa w ust. 4, inną niż transakcja, o której mowa w art. 394 ust. 1
i 2 rozporządzenia 575/2013. Procedury, o których mowa w ust. 5, oraz istotne transakcje podlegają kontroli Komisji.
Art. 110n. 1. Komisja prowadzi rejestr finansowych spółek holdingowych lub
finansowych spółek holdingowych o działalności mieszanej, w przypadku gdy
sprawuje nadzór skonsolidowany nad domem maklerskim, wobec którego podmiotem
dominującym jest finansowa spółka holdingowa lub finansowa spółka holdingowa
o działalności mieszanej.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera firmę lub nazwę oraz adres siedziby
finansowej spółki holdingowej lub finansowej spółki holdingowej o działalności
mieszanej.
3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, Komisja udostępnia Komisji Europejskiej,
Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego i właściwym organom nadzoru.
4. Dom maklerski jest obowiązany co najmniej raz w roku weryfikować, czy
podmiot dominujący wobec domu maklerskiego jest finansową spółką holdingową,
finansową spółką holdingową o działalności mieszanej lub spółką holdingową
o działalności mieszanej. Dom maklerski przekazuje Komisji wyniki przeprowadzonej
weryfikacji najpóźniej w terminie 15 dni po zatwierdzeniu skonsolidowanego
sprawozdania podmiotu dominującego. W sytuacji gdy do końca pierwszego kwartału
danego roku kalendarzowego nie jest dostępne zbadane i zatwierdzone skonsolidowane sprawozdanie finansowe podmiotu dominującego wobec domu maklerskiego, dom maklerski przeprowadza weryfikację według informacji
dostępnych na koniec kwartału, a następnie przeprowadza weryfikację na podstawie
zatwierdzonego sprawozdania podmiotu dominującego.
Art. 110o. 1. W przypadku domu maklerskiego, którego podmiot dominujący
jest instytucją, finansową spółką holdingową albo finansową spółką holdingową
o działalności mieszanej, której siedziba znajduje się w państwie trzecim,
niepodlegającą nadzorowi skonsolidowanemu zgodnie z art. 110g ust. 3–9, Komisja
z urzędu, na wniosek tego podmiotu dominującego lub na wniosek instytucji będącej
podmiotem zależnym od tego podmiotu dominującego, dokonuje oceny, czy dom
maklerski podlega nadzorowi skonsolidowanemu sprawowanemu przez organ
nadzoru państwa trzeciego na podstawie zasad równoważnych w stosunku do
ustanowionych w przepisach niniejszego oddziału i wymogów określonych w art. 11–
24 rozporządzenia 575/2013.
2. Komisja dokonuje oceny, o której mowa w ust. 1, jeżeli jest organem
właściwym do sprawowania nadzoru skonsolidowanego w przypadku, o którym
mowa w ust. 4.
3. Komisja, badając równoważność zasad, o której mowa w ust. 1, konsultuje się
z właściwymi organami nadzoru sprawującymi nadzór nad instytucjami, które są
podmiotami zależnymi od podmiotu dominującego, o którym mowa w ust. 1.
4. W przypadku gdy ocena równoważności zasad, o której mowa w ust. 1, nie
wykaże pełnej równoważności, do nadzoru sprawowanego nad domem maklerskim
Komisja stosuje przepisy niniejszego oddziału dotyczące sprawowania nadzoru
skonsolidowanego lub podejmuje inne działania określone w przepisach niniejszego
oddziału, które pozwalają osiągnąć cele nadzoru skonsolidowanego nad domem
maklerskim. Komisja informuje właściwe organy nadzoru w innych państwach
członkowskich, które nadzorują instytucje będące podmiotami zależnymi od
podmiotów dominujących, o których mowa w ust. 1, o wyniku badania
równoważności zasad i uzgadnia odpowiednie działania nadzorcze. Komisja
informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego i Komisję Europejską o podjętych
działaniach nadzorczych.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, Komisja może, w drodze decyzji,
nakazać domowi maklerskiemu podjęcie działań w celu zmiany struktury grupy kapitałowej w taki sposób, aby podmiotem dominującym wobec tego domu maklerskiego stała się finansowa spółka holdingowa lub finansowa spółka holdingowa
o działalności mieszanej, której siedziba znajduje się w państwie członkowskim, lub
zastosować przepisy dotyczące nadzoru skonsolidowanego do skonsolidowanej
pozycji tej finansowej spółki holdingowej lub tej finansowej spółki holdingowej
o działalności mieszanej.
Art. 110p. Dom maklerski dokumentuje systemy oraz procesy, o których mowa
w przepisach niniejszego oddziału lub rozporządzenia 575/2013, oraz rejestruje
transakcje, w sposób umożliwiający Komisji nadzór nad zgodnością działalności
domu maklerskiego z tymi przepisami.
Art. 110q. 1. Dom maklerski zarządza ryzykiem płynności w sposób
dostosowany do charakteru, zakresu i złożoności prowadzonej przez siebie
działalności.
2. Komisja powiadamia Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o sankcjach
administracyjnych i środkach nadzorczych podjętych wobec domu maklerskiego
w związku z zagrożeniem utraty przez niego płynności.
Art. 110r. 1. Komisja dokonuje badania i oceny nadzorczej regulacji, strategii,
procesów i mechanizmów wdrożonych przez dom maklerski, o którym mowa
w art. 95 ust. 1, w zakresie zarządzania ryzykiem, w tym w celu realizacji przepisów
niniejszego oddziału i rozporządzenia 575/2013.
2. W zakresie badania i oceny nadzorczej, o którym mowa w ust. 1, Komisja
ocenia rodzaje ryzyka:
1) na które jest lub może być narażony dom maklerski;
2) jakie działalność domu maklerskiego stwarza dla rynku kapitałowego;
3) ujawnione w ramach testów warunków skrajnych.
3. W przypadku gdy badanie i ocena nadzorcza wykaże, że dom maklerski może
stwarzać ryzyko systemowe zgodnie z art. 23 rozporządzenia 1093/2010, Komisja
informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
4. Komisja przekazuje Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego
informacje w zakresie funkcjonowania jej procedur badania i oceny nadzorczej.
5. Komisja zamieszcza na swojej stronie internetowej kryteria i metody
stosowane w badaniu i ocenie nadzorczej domów maklerskich, a także informacje w zakresie spełniania przez domy maklerskie wymogów lub norm, o których mowa w przepisach niniejszego oddziału lub rozporządzenia 575/2013.
Art. 110s. 1. Komisja co roku sporządza i realizuje program oceny nadzorczej,
którym objęte są domy maklerskie, o których mowa w art. 95 ust. 1.
2. Program oceny nadzorczej określa w szczególności:
1) sposób wykonania przez Komisję planowanych działań nadzorczych, w tym
alokacji dostępnych Komisji zasobów;
2) domy maklerskie, które mają podlegać zwiększonemu nadzorowi, oraz środki
podjęte w celu zapewnienia takiego nadzoru;
3) plan wizyt nadzorczych lub kontroli w domu maklerskim, w tym w jego
oddziałach i jednostkach zależnych mających siedzibę w innych państwach
członkowskich.
3. Zwiększony nadzór, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, może obejmować
w szczególności:
1) zwiększenie częstotliwości lub zakresu czynności nadzorczych w domu
maklerskim;
2) zwiększenie obowiązków informacyjnych domu maklerskiego;
3) dodatkowe lub częstsze przeglądy planów operacyjnych, strategicznych lub
biznesowych domu maklerskiego oraz tematyczne weryfikacje monitorujące
szczególne rodzaje ryzyka, które mogą zaistnieć.
Art. 110t. Komisja co najmniej raz w roku przeprowadza nadzorcze testy
warunków skrajnych w domach maklerskich.
Art. 110u. 1. W przypadku gdy dom maklerski stosuje do obliczania funduszy
własnych metody, których zastosowanie wymaga zezwolenia Komisji zgodnie
z częścią trzecią rozporządzenia 575/2013, Komisja co najmniej raz na 3 lata
weryfikuje wypełnianie przez dom maklerski warunków określonych
w rozporządzeniu 575/2013.
2. Jeżeli w ramach weryfikacji, o której mowa w ust. 1, zostaną stwierdzone
istotne nieprawidłowości w zakresie identyfikacji ryzyka w stosowanej metodzie,
w celu ich usunięcia oraz skorygowania ich negatywnych skutków Komisja, w drodze
decyzji, nakazuje domowi maklerskiemu przyjęcie wyższych mnożników, nakłada
dodatkowy wymóg w zakresie funduszy własnych lub podejmuje inne działania zmierzające do przywrócenia zgodności stosowanej metody z przepisami rozporządzenia 575/2013.
3. Jeżeli w odniesieniu do modelu wewnętrznego dotyczącego ryzyka
rynkowego liczne przekroczenia, o których mowa w art. 366 rozporządzenia
575/2013, wskazują, że model ten nie jest wystarczająco dokładny, Komisja uchyla
zezwolenie na stosowanie modelu wewnętrznego przez dom maklerski lub nakazuje
domowi maklerskiemu jego niezwłoczną zmianę.
4. W przypadku gdy dom maklerski przestał spełniać w istotnym zakresie
wymogi określone w rozporządzeniu 575/2013 dotyczące metody, na stosowanie
której uzyskał zezwolenie, Komisja może nakazać domowi maklerskiemu
przedstawienie planu przywrócenia zgodności z tymi wymogami wraz ze wskazaniem
terminu jego realizacji. W przypadku gdy w ocenie Komisji realizacja planu nie
przywróci pełnej zgodności lub jeżeli wskazany przez dom maklerski termin jest
nieodpowiedni, Komisja może nakazać domowi maklerskiemu zmianę tego planu.
W przypadku gdy dom maklerski nie przywróci w terminie zgodności z wymogami,
a brak zgodności z tymi wymogami stanowi ich istotne naruszenie, Komisja uchyla
zezwolenie na stosowanie danej metody lub ogranicza zakres udzielonego zezwolenia
do obszarów, w których spełniane są te wymogi.
Art. 110v. 1. Dom maklerski jest obowiązany sporządzić i stosować politykę
wynagrodzeń dla poszczególnych kategorii osób, których działalność zawodowa ma
istotny wpływ na profil ryzyka domu maklerskiego, obejmującą wynagrodzenia
i uznaniowe świadczenia emerytalne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 73 rozporządzenia
575/2013, zwaną dalej „polityką wynagrodzeń”.
2. Zarząd domu maklerskiego opracowuje i wdraża politykę wynagrodzeń
zatwierdzoną przez radę nadzorczą.
3. Stosowana przez dom maklerski polityka wynagrodzeń obejmuje także jego
podmioty zależne oraz uwzględnia politykę wynagrodzeń stosowaną przez podmiot
dominujący wobec tego domu maklerskiego.
4. Komisja gromadzi i analizuje informacje publikowane przez domy maklerskie
zgodnie z art. 450 ust. 1 lit. g–i rozporządzenia 575/2013 w celu monitorowania
tendencji i praktyk w zakresie polityki wynagrodzeń stosowanej przez domy
maklerskie.
5. Dom maklerski raz do roku, w terminie do dnia 31 stycznia, przekazuje
Komisji dane o liczbie osób określonych w ust. 1, których łączne wynagrodzenie
w poprzednim roku wyniosło co najmniej równowartość 1 000 000 euro, wraz
z informacjami dotyczącymi stanowisk zajmowanych przez te osoby oraz wartości
głównych składników wynagrodzenia, przyznanych premii, nagród długookresowych
oraz odprowadzonych składek emerytalnych.
6. Komisja przekazuje informacje i dane, o których mowa w ust. 4 i 5,
Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego.
7. Równowartość w euro wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 5, oblicza się
według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski,
obowiązującego w dniu wypłaty danej kwoty.
8. W przypadku gdy uzasadnia to wielkość, struktura organizacyjna, charakter,
zakres i złożoność działalności prowadzonej przez dom maklerski, ustanawia on
komitet do spraw wynagrodzeń, w skład którego wchodzi co najmniej jeden członek
rady nadzorczej domu maklerskiego. Zadaniem komitetu jest wspieranie organów
domu maklerskiego w zakresie kształtowania i realizacji polityki wynagrodzeń.
Art. 110w. 1. Dom maklerski podaje w sprawozdaniu z działalności jednostki,
o którym mowa w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, dodatkowo:
1) informacje o jego działalności w podziale na poszczególne państwa
członkowskie i państwa trzecie, w których posiada podmioty zależne, na
zasadzie skonsolidowanej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 48 rozporządzenia
575/2013 za dany rok obrotowy;
2) informację o stopie zwrotu z aktywów, obliczonej jako iloraz zysku netto i sumy
bilansowej.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zawierają:
1) nazwę, charakter i lokalizację geograficzną działalności;
2) przychody w danym roku wykazane w sprawozdaniu finansowym;
3) liczbę pracowników w przeliczeniu na pełne etaty;
4) zysk lub stratę przed opodatkowaniem;
5) podatek dochodowy;
6) otrzymane finansowe wsparcie pochodzące ze środków publicznych,
w szczególności na podstawie ustawy z dnia 12 lutego 2009 r. o udzielaniu przez
Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1436).
3. Informacje, o których mowa w ust. 2, podlegają badaniu przez biegłego
rewidenta.
4. Dom maklerski ogłasza, w sposób ogólnie dostępny, opis systemu zarządzania
ryzykiem oraz polityki wynagrodzeń, informację o powołaniu komitetu do spraw
wynagrodzeń, o którym mowa w art. 110v ust. 8, a także informację o spełnianiu
przez członków organów domu maklerskiego wymogów określonych w art. 103
ust. 1–1h.
5. Dom maklerski prowadzący stronę internetową ogłasza na niej informacje,
o których mowa w ust. 1 i 4.
6. Komisja może nakazać, w drodze decyzji, domowi maklerskiemu ogłaszanie:
1) częściej niż raz do roku informacji, o których mowa w części ósmej
rozporządzenia 575/2013, wraz z określeniem terminów ich ogłaszania;
2) w sposób określony przez Komisję – informacji innych niż zamieszczone
w sprawozdaniu finansowym.
7. Komisja może, w drodze decyzji, nakazać podmiotowi dominującemu wobec
domu maklerskiego coroczne ogłaszanie, w sposób określony
w art. 434 rozporządzenia 575/2013 albo w inny sposób, w pełnym zakresie lub
poprzez zamieszczenie odesłań do odpowiednich dostępnych publicznie dokumentów,
informacji w zakresie opisu formy prawnej tego podmiotu oraz struktury zarządzania
i struktury organizacyjnej grupy kapitałowej.
Art. 110x. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki szacowania przez dom maklerski kapitału wewnętrznego
oraz dokonywania przeglądów procesu szacowania i utrzymywania tego
kapitału,
2) szczegółowe warunki funkcjonowania systemu zarządzania ryzykiem w domu
maklerskim, w tym skład, szczegółowe zadania i sposób funkcjonowania
komitetu do spraw ryzyka,
3) kryteria techniczne opracowania programu oceny nadzorczej oraz badania
i oceny nadzorczej,
4) szczegółowy zakres polityki wynagrodzeń i sposób jej ustalania
– mając na względzie potrzebę zapewnienia skutecznego funkcjonowania organów
domu maklerskiego i należytego podejścia do podejmowanego ryzyka w zakresie prowadzonej działalności, właściwego funkcjonowania systemu zarządzania ryzykiem w domu maklerskim, szacowania kapitału wewnętrznego, realizacji celów
programu oceny nadzorczej oraz badania i oceny nadzorczej, a także sprawnego ich
przebiegu, jak również zapewnienia właściwego funkcjonowania w domu maklerskim
polityki wynagrodzeń, w tym wyeliminowania negatywnego wpływu systemów
wynagrodzeń na należyte zarządzanie ryzykiem oraz uwzględniając rozwiązania
umożliwiające Komisji monitorowanie prawidłowości stosowanych w domach
maklerskich wewnętrznych rozwiązań w zakresie zarządzania.
Art. 110y. 1. W przypadku naruszenia przez dom maklerski przepisów
niniejszego oddziału lub rozporządzenia 575/2013 oraz gdy zachodzi uzasadnione
prawdopodobieństwo naruszenia tych przepisów przez dom maklerski w okresie
kolejnych 12 miesięcy, Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć następujące środki
nadzorcze:
1) nakazać zmianę stosowanych rozwiązań, procedur, mechanizmów i strategii
w zakresie systemu zarządzania ryzykiem oraz szacowania i utrzymywania
kapitału wewnętrznego;
2) nakazać sporządzenie planu przywrócenia stanu zgodnego z przepisami prawa;
w decyzji tej Komisja może wskazać termin realizacji tego planu;
3) nakazać zastosowanie szczególnych zasad polityki w zakresie wyceny aktywów
lub szczególnego kwalifikowania aktywów w zakresie wymogów dotyczących
funduszy własnych określonych w rozporządzeniu 575/2013;
4) nakazać ograniczenie zakresu lub rozmiaru prowadzonej przez dom maklerski
działalności, w tym nakazać domowi maklerskiemu zbycie zorganizowanej
części przedsiębiorstwa, która stanowi zagrożenie dla stabilności finansowej
domu maklerskiego;
5) nakazać ograniczenie ryzyka w prowadzonej działalności;
6) nakazać ograniczenie wysokości zmiennego składnika wynagrodzenia, jako
wyznaczonego procentu przychodów netto domu maklerskiego, w przypadku
gdy jego utrzymanie w tej wysokości zagraża spełnianiu wymogów
adekwatności kapitałowej;
7) nakazać domowi maklerskiemu zatrzymanie zysku netto i przeznaczenie go na
zwiększenie funduszy własnych;
8) ograniczyć wypłatę zysków lub zakazać wypłaty zysków akcjonariuszom,
udziałowcom lub posiadaczom instrumentów dodatkowych zaliczonych zgodnie
z przepisami części drugiej tytułu pierwszego rozdziału 3 rozporządzenia
575/2013 do kapitału dodatkowego Tier I domu maklerskiego;
9) nałożyć na dom maklerski dodatkowe wymogi w zakresie płynności.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, Komisja uwzględnia:
1) specyfikę działalności domu maklerskiego;
2) stosowane przez dom maklerski rozwiązania w zakresie realizacji przepisów
niniejszego oddziału i przepisów rozporządzenia 575/2013;
3) wyniki badania i oceny nadzorczej domu maklerskiego;
4) ryzyko płynności krajowego systemu finansowego.
3. W przypadku gdy:
1) dom maklerski nie spełnia wymogów określonych w art. 110b, art. 110c,
art. 110e i art. 110g,
2) niektóre rodzaje ryzyka lub ich elementy nie są objęte funduszami własnymi,
zgodnie z przepisami rozporządzenia 575/2013,
3) zastosowanie innych środków nadzorczych może nie zapewnić we właściwym
stopniu i czasie przestrzegania wymogów, o których mowa w przepisach
niniejszego oddziału i przepisach rozporządzenia 575/2013,
4) z badania i oceny nadzorczej lub weryfikacji, o której mowa w art. 110u,
wynika, że działalność domu maklerskiego doprowadzi do naruszenia wymogów
w zakresie funduszy własnych,
5) pomimo zastosowania przez dom maklerski wymogów określonych
w przepisach niniejszego oddziału lub rozporządzenia 575/2013 istnieje ryzyko
niedoszacowania ryzyka w działalności domu maklerskiego lub
6) wyniki testów warunków skrajnych przeprowadzonych przez dom maklerski
zgodnie z art. 377 rozporządzenia 575/2013 wskazują na istotne przekroczenie
wymogów w zakresie funduszy własnych w odniesieniu do korelacyjnego
portfela handlowego w rozumieniu rozporządzenia 575/2013
– Komisja może, w drodze decyzji, nałożyć na dom maklerski środek nadzorczy
w postaci dodatkowych wymogów w zakresie posiadania wyższych funduszy
własnych niż określone w rozporządzeniu 575/2013.
4. Komisja, wydając decyzję, o której mowa w ust. 3, uwzględnia:
1) ilościowe i jakościowe aspekty stosowanej przez dom maklerski procedury
szacowania kapitału wewnętrznego, o której mowa w art. 110e;
2) obowiązujący w domu maklerskim system zarządzania ryzykiem;
3) wyniki badania i oceny nadzorczej w domu maklerskim;
4) ocenę ryzyka systemowego.
5. W przypadku gdy domy maklerskie o podobnym profilu ryzyka,
w szczególności o podobnej specyfice działalności lub podobnej lokalizacji
geograficznej ekspozycji, są lub mogą być narażone na podobne rodzaje ryzyka lub
stwarzają podobne ryzyko dla systemu finansowego, Komisja może, w odniesieniu do
takich domów maklerskich, przeprowadzić badanie i ocenę nadzorczą w podobny lub
taki sam sposób. Komisja informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o takich
przypadkach.
Art. 110z. 1. Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel mogą żądać
przekazania jednorazowo lub z określoną częstotliwością informacji dotyczących
spełniania obowiązków określonych przepisami niniejszego oddziału lub
rozporządzenia 575/2013, jeżeli są one niezbędne do wykonywania nadzoru, od:
1) domu maklerskiego;
2) finansowej spółki holdingowej, finansowej spółki holdingowej o działalności
mieszanej lub spółki holdingowej o działalności mieszanej, mających siedzibę na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) osób uprawnionych do reprezentowania podmiotów, o których mowa w pkt 1 i 2,
osób wchodzących w skład organów tych podmiotów lub pozostających z tymi
podmiotami w stosunku pracy;
4) przedsiębiorców, którym podmioty wymienione w pkt 1 i 2 zleciły
wykonywanie swoich czynności.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane niezwłocznie lub
w terminie wyznaczonym przez Komisję.
3. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela osoby uprawnione
do reprezentowania domu maklerskiego lub wchodzące w skład jego organów albo
pozostające z domem maklerskim w stosunku pracy są obowiązane do sporządzania
i przekazywania, na koszt tego domu, dodatkowych informacji sprawozdawczych,
niezwłocznie lub z określoną częstotliwością, w tym w zakresie sprawozdawczości
dotyczącej sytuacji kapitałowej lub poziomu płynności, lub ujawniania innych informacji niezbędnych do wykonywania nadzoru w zakresie określonym przepisami niniejszego oddziału lub rozporządzenia 575/2013.
Art. 110za. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po
zasięgnięciu opinii Komisji, może określić, w drodze rozporządzenia:
1) sposób traktowania przez domy maklerskie znacznych pakietów akcji
podmiotów spoza sektora finansowego, o których mowa w art. 89
ust. 3 rozporządzenia 575/2013,
2) wagę ryzyka dla ekspozycji zabezpieczonych hipotekami na nieruchomościach,
o której mowa w art. 124 ust. 2 rozporządzenia 575/2013,
3) podejścia lub wymogi w zakresie funduszy własnych, o których mowa w art. 327
ust. 2 rozporządzenia 575/2013,
4) limit wartości ekspozycji wobec klienta lub grupy powiązanych klientów niższy
niż 150 000 000 euro, o którym mowa w art. 395 ust. 1 rozporządzenia
575/2013,
5) wyższy wymóg dotyczący pokrycia płynności, o którym mowa w art. 412 ust. 5
zdanie drugie rozporządzenia 575/2013,
6) ogólne wytyczne, o których mowa w art. 416 ust. 1 rozporządzenia 575/2013
– w zakresie odnoszącym się do działalności domów maklerskich.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 1, uwzględnia konieczność zapewnienia spełniania wymogów
ostrożnościowych przez domy maklerskie oraz potrzebę zapewnienia stabilności,
bezpieczeństwa i prawidłowego funkcjonowania rynku finansowego.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Komisji, może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje ekspozycji wymienionych
w art. 400 ust. 2 i art. 493 ust. 3 rozporządzenia 575/2013, wobec których nie stosuje
się przepisu art. 395 ust. 1 tego rozporządzenia, kierując się potrzebą odzwierciedlenia
faktycznego obciążenia funduszy własnych domu maklerskiego ryzykiem
prowadzonej działalności, wynikającym z koncentracji ekspozycji.
Art. 110zb. 1. Wartość procentowa, o której mowa w art. 478
ust. 1 rozporządzenia 575/2013, dla domu maklerskiego wynosi 100%.
2. Wartość procentowa, o której mowa w art. 479 ust. 3 rozporządzenia
575/2013, dla domu maklerskiego wynosi 0%.
3. Współczynnik, o którym mowa w art. 480 ust. 2 rozporządzenia 575/2013, dla
domu maklerskiego wynosi 1.
4. Wartość procentowa, o której mowa w art. 486 ust. 5 rozporządzenia
575/2013, dla domu maklerskiego wynosi:
1) 40% – do dnia 31 grudnia 2015 r.;
2) 20% – od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.;
3) 0% – od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.
Art. 110zc. 1. W przypadku wystąpienia sytuacji zagrażającej stabilności
finansowej lub powstania niebezpieczeństwa niewypłacalności lub utraty płynności
domu maklerskiego na poziomie jednostkowym lub skonsolidowanym dom maklerski
niezwłocznie zawiadamia o tym Komisję oraz przedstawia jej program postępowania
naprawczego.
2. Za realizację programu postępowania naprawczego przez dom maklerski
odpowiada zarząd domu maklerskiego.
3. Program postępowania naprawczego uwzględnia wielkość domu
maklerskiego, a także skalę i stopień złożoności jego działalności.
4. Program postępowania naprawczego obejmuje w szczególności:
1) wskazanie sposobu przywrócenia stabilności finansowej, wypłacalności lub
płynności;
2) założenia do programu i wskazanie istotnych etapów jego realizacji;
3) wskazanie zagrożeń dla realizacji programu i sposobu ich eliminacji.
5. Komisja może wyznaczyć domowi maklerskiemu termin na opracowanie
programu postępowania naprawczego, o którym mowa w ust. 1, oraz zalecić jego
uzupełnienie lub ponowne opracowanie.
6. W razie zaniechania działań określonych w ust. 1 lub 5 Komisja może,
w drodze decyzji, nakazać domowi maklerskiemu wszczęcie postępowania
naprawczego.
7. W okresie realizacji przez dom maklerski programu postępowania
naprawczego zysk osiągany przez dom maklerski jest przeznaczany w pierwszej
kolejności na pokrycie strat, a następnie na zwiększenie funduszy własnych.
Art. 110zd. 1. Jeżeli program postępowania naprawczego nie jest wystarczający
lub jego realizacja nie jest należyta, Komisja może:
1) wystąpić do zarządu domu maklerskiego z żądaniem zwołania nadzwyczajnego
walnego zgromadzenia albo zgromadzenia wspólników w celu rozpatrzenia
sytuacji domu maklerskiego, powzięcia decyzji o pokryciu straty bilansowej oraz
podjęcia innych uchwał, w tym zwiększenia, w okresie nie dłuższym niż
6 miesięcy, funduszy własnych;
2) nakazać obniżenie lub wstrzymanie wypłaty niektórych zmiennych składników
wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze w domu maklerskim,
w tym przypadających za czas zajmowania stanowiska kierowniczego w domu
maklerskim, nie dłużej niż za ostatnie 3 lata.
2. Zarząd domu maklerskiego powinien zwołać nadzwyczajne walne
zgromadzenie albo zgromadzenie wspólników w ciągu 14 dni od dnia doręczenia
decyzji Komisji w przedmiocie żądania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. Komisja może
zwołać nadzwyczajne walne zgromadzenie albo zgromadzenie wspólników, jeżeli
zarząd domu maklerskiego nie zwołał tego zgromadzenia w tym terminie. Koszty
zwołania i odbycia walnego zgromadzenia albo zgromadzenia wspólników obciążają
dom maklerski.
3. Przerwy w walnym zgromadzeniu albo w zgromadzeniu wspólników nie
mogą trwać łącznie dłużej niż 14 dni.
Art. 110ze. 1. Komisja może wydać decyzję o ustanowieniu kuratora
nadzorującego wykonanie programu postępowania naprawczego przez dom
maklerski, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia prawidłowego przebiegu
postępowania naprawczego.
2. Kuratorowi przysługuje prawo uczestniczenia w posiedzeniach organów
domu maklerskiego oraz prawo żądania informacji niezbędnych do wykonywania jego
funkcji. Organy z odpowiednim wyprzedzeniem informują kuratora o posiedzeniach organów.
3. Organy domu maklerskiego niezwłocznie informują kuratora o powziętych
uchwałach i decyzjach.
4. Kuratorowi przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu wobec uchwał i decyzji
zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej domu maklerskiego. Oświadczenie o zamiarze wniesienia sprzeciwu zgłoszone na posiedzeniu rady nadzorczej, komisji
rewizyjnej lub zarządu wstrzymuje wykonanie uchwały lub decyzji.
5. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 4, kurator wnosi do sądu właściwego
w sprawach gospodarczych w terminie 14 dni od daty powzięcia uchwały lub decyzji
zarządu, rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej.
6. W przypadku braku wniesienia sprzeciwu do sądu w terminie, o którym mowa
w ust. 5, lub w przypadku oświadczenia kuratora, że nie będzie zgłaszał sprzeciwu,
uchwała lub decyzja, o której mowa w ust. 4, podlega wykonaniu.
7. Kurator może zaskarżyć uchwały walnego zgromadzenia albo zgromadzenia
wspólników, które naruszają interes domu maklerskiego, zgodnie z art. 249 § 1
i art. 422 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych.
8. Od decyzji o ustanowieniu kuratora dom maklerski może wnieść skargę do
sądu administracyjnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji. Wniesienie
skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przepisu art. 127 § 3 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, zwanej dalej
„Kodeksem postępowania administracyjnego”, nie stosuje się.
9. Funkcję kuratora może pełnić osoba posiadająca kwalifikacje i doświadczenie
zawodowe w zakresie organizacji i zasad działalności domu maklerskiego. Kuratorem
może być również osoba prawna.
10. Komisja może żądać od kuratora wyjaśnień i informacji związanych
z pełnieniem funkcji.
11. Kurator niezwłocznie zawiadamia Komisję o wszelkich zagrożeniach
prawidłowej i terminowej realizacji programu postępowania naprawczego.
12. Kurator składa Komisji kwartalne sprawozdania ze swojej działalności
zawierające ocenę realizacji przez zarząd domu maklerskiego programu postępowania
naprawczego.
13. Wynagrodzenie kuratora ustala Komisja, z tym że nie może ono być wyższe
niż wynagrodzenie prezesa domu maklerskiego, w którym ustanowiono kuratora.
W przypadku domu maklerskiego działającego w formie spółki osobowej
wynagrodzenie kuratora nie może przekraczać dziesięciokrotności przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku
w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Koszty związane z pełnieniem funkcji kuratora obciążają dom maklerski.
14. Komisja może odwołać kuratora nadzorującego wykonywanie programu
postępowania naprawczego przez dom maklerski w przypadku jego rezygnacji,
niewłaściwego pełnienia funkcji lub innych względów uniemożliwiających mu
należyte pełnienie tej funkcji.
15. Osobie fizycznej pełniącej funkcję kuratora przysługuje prawo do urlopu
wypoczynkowego w wysokości 26 dni na zasadach określonych w ustawie z dnia
26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495)
w terminach uzgodnionych z Komisją.
16. Okres pełnienia funkcji kuratora jest wliczany do okresu pracy, od którego
zależą uprawnienia pracownicze. Do osób tych mają zastosowanie przepisy
o ubezpieczeniach społecznych i ubezpieczeniu zdrowotnym, o ile osoby te nie są
objęte tymi ubezpieczeniami z innych tytułów.
Art. 110zf. 1. Jeżeli dom maklerski nie przekaże programu postępowania
naprawczego zgodnie z art. 110zc ust. 1 albo gdy realizacja tego programu okaże się
nieskuteczna, Komisja może podjąć decyzję o ustanowieniu zarządu komisarycznego
na czas realizacji programu postępowania naprawczego. W decyzji o ustanowieniu
zarządu komisarycznego Komisja określa jego zadania.
2. Ustanowienie zarządu komisarycznego nie wpływa na organizację i sposób
działania domu maklerskiego.
3. Na zarząd komisaryczny przechodzi prawo prowadzenia spraw spółki i jej
reprezentowania, w szczególności zarząd komisaryczny może zaskarżyć uchwały
walnego zgromadzenia albo zgromadzenia wspólników, które naruszają interes domu
maklerskiego, zgodnie z art. 249 § 1 i art. 422 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r.
– Kodeks spółek handlowych. Z dniem ustanowienia zarządu komisarycznego rada
nadzorcza lub komisja rewizyjna zostają zawieszone, mandaty członków zarządu
domu maklerskiego, a także prokury i pełnomocnictwa wygasają. Na czas trwania
zarządu komisarycznego kompetencje innych organów domu maklerskiego zostają
zawieszone.
4. Zarząd komisaryczny może dokonać zamknięcia ksiąg rachunkowych domu
maklerskiego i sporządzić sprawozdanie finansowe domu maklerskiego na dzień wyznaczony przez Komisję oraz podjąć uchwałę o pokryciu straty za okres kończący się w tym dniu oraz straty za lata ubiegłe.
5. Zarząd komisaryczny wykonuje również zadania określone w decyzji o jego ustanowieniu.
6. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, rada nadzorcza, komisja rewizyjna albo
wspólnik mający prawo prowadzenia spraw spółki lub jej reprezentowania może
wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie 7 dni od daty doręczenia decyzji.
Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przepisu art. 127 § 3 Kodeksu
postępowania administracyjnego nie stosuje się.
7. Zarząd komisaryczny opracowuje i uzgadnia z Komisją program
postępowania naprawczego, kieruje jego realizacją oraz nie rzadziej niż co 3 miesiące
informuje Komisję, radę nadzorczą lub komisję rewizyjną o wynikach realizacji programu.
8. Ustanowienie zarządu komisarycznego podlega zgłoszeniu do rejestru
właściwego dla domu maklerskiego.
9. Wniosek o wpis do rejestru zarządu komisarycznego, wykreślenia członków
zarządu i prokurentów oraz zawieszenia rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej składa
zarząd komisaryczny w terminie 7 dni od dnia wydania decyzji o jego ustanowieniu.
Do uiszczenia opłaty sądowej od wniosku oraz opłaty za ogłoszenie wpisu
w Monitorze Sądowym i Gospodarczym jest obowiązany dom maklerski.
10. Komisja może żądać od zarządu komisarycznego wyjaśnień i informacji
związanych z wykonywaniem jego zadań.
Art. 110zg. 1. Członkowi zarządu komisarycznego, w przypadku złożenia
wniosku zgodnie z art. 174 § 1 Kodeksu pracy, udziela się urlopu bezpłatnego na
okres pełnienia tej funkcji.
2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, jest wliczany do okresu
pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
3. Wynagrodzenie członków zarządu komisarycznego ustala Komisja, z tym że
nie może ono być wyższe niż wynagrodzenie członków dotychczasowego zarządu.
W przypadku domu maklerskiego działającego w formie spółki osobowej
wynagrodzenie członków zarządu komisarycznego nie może przekraczać
dziesięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Koszty działalności zarządu komisarycznego obciążają dom maklerski.
Art. 110zh. W przypadku domu maklerskiego działającego w formie spółki
osobowej przepisy niniejszego oddziału dotyczące organów mają zastosowanie do
komplementariuszy lub wspólników, którym przysługuje prawo prowadzenia spraw
spółki lub jej reprezentowania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września
2000 r. – Kodeks spółek handlowych.
Art. 110zi. 1. Ilekroć w niniejszym oddziale jest mowa o:
1) dominującej finansowej spółce holdingowej o działalności mieszanej z państwa
członkowskiego – rozumie się przez to dominującą finansową spółkę holdingową
o działalności mieszanej z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4
ust. 1 pkt 32 rozporządzenia 575/2013;
2) dominującej finansowej spółce holdingowej z państwa członkowskiego –
rozumie się przez to dominującą finansową spółkę holdingową z państwa
członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 30 rozporządzenia 575/2013;
3) dominującej instytucji z państwa członkowskiego – rozumie się przez to
dominującą instytucję z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1
pkt 28 rozporządzenia 575/2013;
4) domu maklerskim – rozumie się przez to dom maklerski, o którym mowa
w art. 98 ust. 3;
5) finansowej spółce holdingowej – rozumie się przez to finansową spółkę
holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia 575/2013;
6) finansowej spółce holdingowej o działalności mieszanej – rozumie się przez to
finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4
ust. 1 pkt 21 rozporządzenia 575/2013;
7) funkcji krytycznej – rozumie się przez to funkcję krytyczną, o której mowa
w art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu
Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji;
8) głównej linii biznesowej – rozumie się przez to linię biznesową wraz
z powiązanymi usługami, która stanowi dla domu maklerskiego lub grupy,
w której skład wchodzi dom maklerski, istotne źródło przychodów lub zysku;
9) grupie – rozumie się przez to podmiot dominujący i jego podmioty zależne;
10) holdingu mieszanym – rozumie się przez to holding mieszany, o którym mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia 575/2013;
11) instytucji – rozumie się przez to instytucję kredytową, dom maklerski lub
zagraniczną firmę inwestycyjną;
12) instytucji finansowej – rozumie się przez to instytucję finansową, o której mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia 575/2013;
13) instytucji kredytowej – rozumie się przez to instytucję kredytową, o której mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia 575/2013, do której stosuje się przepisy
rozporządzenia 575/2013 zgodnie z art. 1 akapit pierwszy zdanie wstępne
rozporządzenia 575/2013;
14) istotnym oddziale – rozumie się przez to istotny oddział, o którym mowa
w art. 110f;
15) nadzwyczajnym publicznym wsparciu finansowym – rozumie się przez to pomoc
państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej lub inne publiczne wsparcie finansowe na poziomie
ponadnarodowym, które, jeżeli jest udzielane na poziomie krajowym, stanowi
pomoc państwa udzielaną w celu utrzymania lub przywrócenia rentowności,
płynności bądź wypłacalności domu maklerskiego lub grupy, której częścią jest
dom maklerski, w tym działania, o których mowa w ustawie z dnia 12 lutego
2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji oraz o rządowych instrumentach
stabilizacji finansowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 124 oraz z 2019 r. poz. 1798);
16) podmiocie dominującym – rozumie się przez to podmiot dominujący, o którym
mowa w art. 110a ust. 1 pkt 10;
17) podmiocie powiązanym – rozumie się przez to podmiot wchodzący w skład
grupy;
18) podmiocie zależnym – rozumie się przez to jednostkę zależną, o której mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia 575/2013;
19) standardowym postępowaniu upadłościowym – rozumie się przez to
postępowanie upadłościowe prowadzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe lub zagraniczne postępowanie upadłościowe, o którym mowa w art. 379 pkt 1 tej ustawy;
20) systemie ochrony instytucjonalnej – rozumie się przez to system spełniający
wymogi określone w art. 113 ust. 7 rozporządzenia 575/2013;
21) unijnej dominującej finansowej spółce holdingowej – rozumie się przez to unijną
dominującą finansową spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1
pkt 31 rozporządzenia 575/2013;
22) unijnej dominującej finansowej spółce holdingowej o działalności mieszanej –
rozumie się przez to unijną dominującą finansową spółkę holdingową
o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 33 rozporządzenia
575/2013;
23) unijnej instytucji dominującej – rozumie się przez to unijną instytucję
dominującą, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia 575/2013;
24) unijnej jednostce dominującej – rozumie się przez to unijną instytucję
dominującą, unijną dominującą finansową spółkę holdingową lub unijną
dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej.
2. Przepisów oddziału 2b nie stosuje się do domów maklerskich, o których mowa
w ust. 1 pkt 4.
Art. 110zj. 1. Dom maklerski, który nie jest objęty grupowym planem naprawy
na podstawie niniejszej ustawy, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe
albo na podstawie przepisów prawa innego państwa członkowskiego, w tym
przepisów wskazujących Europejski Bank Centralny jako właściwy w zakresie
grupowych planów naprawy dla instytucji kredytowych, zgodnie z rozporządzeniem
Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzającym
Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki
związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz. Urz.
UE L 287 z 29.10.2013, str. 63), oraz dom maklerski, który nie ma obowiązku
posiadania grupowego planu naprawy, są obowiązane posiadać plan naprawy. Plan
naprawy stanowi element systemu zarządzania, o którym mowa w art. 110c ust. 1.
Dom maklerski uwzględnia w planie naprawy podmioty działające w tej samej grupie.
2. Komisja, w przypadku gdy jest to niezbędne do zapewnienia stabilności rynku
finansowego, może, w drodze decyzji, nakazać sporządzenie planu naprawy domowi
maklerskiemu, który zgodnie z ust. 1 nie ma takiego obowiązku. W decyzji Komisja określa termin przedstawienia planu naprawy przez dom maklerski. Do postępowania w sprawie zatwierdzenia planu naprawy stosuje się przepisy art. 110zk ust. 2–11.
3. Plan naprawy obejmuje:
1) streszczenie głównych elementów planu naprawy;
2) opis istotnych zmian w domu maklerskim, które nastąpiły od dnia przedstawienia
planu naprawy albo ostatniej aktualizacji planu naprawy;
3) opis polityki informacyjnej domu maklerskiego w związku z potencjalnymi
negatywnymi reakcjami rynku finansowego na pogarszającą się sytuację domu
maklerskiego;
4) działania dotyczące kapitału i płynności domu maklerskiego konieczne w celu
poprawy jego sytuacji finansowej;
5) prognozowany harmonogram działań podejmowanych w celu realizacji
istotnych elementów planu naprawy;
6) szczegółowy opis okoliczności zagrażających skutecznej i terminowej realizacji
planu naprawy, obejmujący analizę wpływu działań przewidzianych w planie
naprawy na podmioty prowadzące działalność w tej samej grupie co dom
maklerski oraz na klientów i inne strony umów zawartych z domem maklerskim;
7) funkcje krytyczne występujące w domu maklerskim;
8) procedury ustalenia wartości i oceny zbywalności głównych linii biznesowych
i aktywów domu maklerskiego;
9) powiązania procesu przygotowania planu naprawy z systemem zarządzania
domem maklerskim oraz zasad zatwierdzania planu naprawy i ustalania osób
odpowiedzialnych za jego przygotowanie i wdrożenie;
10) czynności, które należy podjąć w celu utrzymania odpowiedniego poziomu
funduszy własnych domu maklerskiego lub przywrócenia poziomu funduszy
własnych do wysokości wymaganej zgodnie z art. 110e oraz zgodnie z
przepisami rozporządzenia 575/2013;
11) działania służące zapewnieniu możliwości kontynuowania działalności
i terminowego wywiązywania się z wymagalnych zobowiązań, ukierunkowane
zwłaszcza na zapewnienie dostępu do rezerwowych źródeł finansowania, w tym
do potencjalnych źródeł płynności, a także oceny dostępnych zabezpieczeń oraz
oceny możliwości udzielenia wsparcia finansowego pomiędzy podmiotami
powiązanymi i przenoszenia płynności pomiędzy liniami biznesowymi;
12) uzgodnienia mające na celu ograniczenie ryzyka i dźwigni finansowej, o której
mowa w art. 4 ust. 1 pkt 93 rozporządzenia 575/2013;
13) środki dotyczące restrukturyzacji zobowiązań domu maklerskiego;
14) środki dotyczące restrukturyzacji linii biznesowych domu maklerskiego;
15) porozumienia, umowy i inne działania mające na celu utrzymanie ciągłości
dostępu domu maklerskiego do infrastruktury rynków finansowych;
16) porozumienia, umowy i inne działania mające na celu utrzymanie ciągłości
działania domu maklerskiego;
17) opis działań przygotowawczych mających na celu umożliwienie zbycia przez
dom maklerski aktywów lub linii biznesowych w terminie zapewniającym
przywrócenie stabilności finansowej domu maklerskiego;
18) inne działania lub strategie zarządcze służące przywróceniu stabilności
finansowej domu maklerskiego oraz prognozowane skutki finansowe takich
działań lub strategii;
19) działania, jakie dom maklerski podjął lub planuje podjąć w celu umożliwienia
wdrożenia planu naprawy, w tym niezbędne do terminowego dokapitalizowania
domu maklerskiego;
20) poziomy wskaźników, o których mowa w art. 110zo ust. 1, po osiągnięciu
których mogą być podjęte działania określone w planie naprawy;
21) działania, jakie może podjąć dom maklerski, jeżeli zostaną spełnione przesłanki
wczesnej interwencji, o których mowa w art. 110zz.
4. Plan naprawy spełnia następujące warunki:
1) przewidziane planem naprawy działania przyczynią się do przywrócenia lub
utrzymania dobrej kondycji finansowej i rentowności domu maklerskiego lub
grupy;
2) przewidziane planem naprawy działania mogą być efektywnie i szybko
wdrożone bez negatywnych skutków dla systemu finansowego, w szczególności
bez spowodowania konieczności wdrażania planów naprawy przez inne
instytucje w tym samym czasie;
3) struktura kapitałowa i struktura finansowania domu maklerskiego wskazane
w planie naprawy są dostosowane do poziomu złożoności struktury
organizacyjnej i profilu ryzyka domu maklerskiego.
5. Plan naprawy nie może zakładać uzyskania nadzwyczajnego publicznego
wsparcia finansowego.
6. Plan naprawy podlega zatwierdzeniu przez zarząd domu maklerskiego.
7. Dom maklerski aktualizuje plan naprawy co najmniej raz w roku oraz po
istotnej zmianie struktury organizacyjnej lub prawnej, sytuacji finansowej lub po
wystąpieniu innego zdarzenia wpływającego na przyjęte w planie założenia
i wykonanie planu naprawy. Komisja może zalecić domowi maklerskiemu częstszą
aktualizację planu naprawy.
Art. 110zk. 1. Dom maklerski przedstawia Komisji plan naprawy w terminie
6 miesięcy od dnia rozpoczęcia działalności.
2. Komisja zatwierdza plan naprawy w drodze decyzji w terminie 6 miesięcy od
dnia jego otrzymania.
3. Aktualizacja planu naprawy, o której mowa w art. 110zj ust. 7, wymaga
zatwierdzenia przez Komisję. Przepisy ust. 2 i 4–10 stosuje się odpowiednio.
4. W przypadku gdy plan naprawy obejmuje istotny oddział domu maklerskiego,
Komisja konsultuje się z właściwym organem nadzoru w państwie członkowskim, na
terytorium którego istotny oddział prowadzi działalność.
5. Komisja przekazuje plan naprawy Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu,
który w przypadku zidentyfikowania w planie naprawy działań, które mogą mieć
negatywny wpływ na skuteczność restrukturyzacji i likwidacji domu maklerskiego,
niezwłocznie informację o tym przekazuje Komisji.
6. Jeżeli plan naprawy nie spełnia wymagań określonych w art. 110zj lub
występują inne istotne okoliczności zagrażające jego wdrożeniu, Komisja wzywa dom
maklerski do uzupełnienia lub zmiany planu, w terminie 2 miesięcy od dnia
doręczenia wezwania. Terminu tego nie wlicza się do terminu, o którym mowa
w ust. 2. Na wniosek domu maklerskiego Komisja może przedłużyć ten termin
o miesiąc.
7. W przypadku gdy zmieniony lub uzupełniony plan naprawy nadal nie spełnia
wymagań określonych w art. 110zj lub występują inne istotne okoliczności
zagrażające jego wdrożeniu, Komisja, w drodze decyzji, odmawia zatwierdzenia
planu naprawy, oraz wzywa dom maklerski do przedstawienia nowego planu naprawy.
8. W decyzji, o której mowa w ust. 7, Komisja może wskazać termin, do którego
dom maklerski powinien przedstawić nowy plan naprawy, oraz obszary działalności domu maklerskiego, które w ocenie Komisji wymagają uwzględnienia w planie naprawy.
9. Komisja zatwierdza nowy plan naprawy, o którym mowa w ust. 7, w terminie
6 miesięcy od dnia jego otrzymania.
10. W przypadku gdy nowy plan naprawy, o którym mowa w ust. 7, nie spełnia
wymagań określonych w art. 110zj lub występują inne istotne okoliczności
zagrażające jego wdrożeniu, Komisja zaleca domowi maklerskiemu wskazanie zmian
w działalności domu maklerskiego niezbędnych w celu spełnienia wymagań,
o których mowa w art. 110zj, lub w celu usunięcia innych istotnych okoliczności
zagrażających wdrożeniu planu naprawy, wyznaczając odpowiedni termin na
przedstawienie tych zmian. Jeżeli nowy plan naprawy nie spełnia wymagań
określonych w art. 110zj lub występują inne istotne okoliczności zagrażające jego
wdrożeniu, a dom maklerski nie wskaże zmian w działalności lub Komisja uzna je za
niewystarczające, Komisja, w drodze decyzji, odmawia zatwierdzenia nowego planu
naprawy oraz nakazuje wprowadzenie niezbędnych zmian w działalności domu
maklerskiego.
11. W decyzji, o której mowa w ust. 10, Komisja może określić termin
wprowadzenia zmian w działalności domu maklerskiego oraz w szczególności
nakazać domowi maklerskiemu:
1) zmianę profilu ryzyka, w tym ryzyka utraty płynności;
2) podjęcie działań w celu zapewnienia możliwości terminowego
dokapitalizowania domu maklerskiego;
3) dokonanie przeglądu strategii i struktury organizacyjnej domu maklerskiego;
4) wprowadzenie zmian w strategii finansowania, które obniżą poziom ryzyka
związany z działalnością domu maklerskiego w zakresie głównych linii
biznesowych i funkcji krytycznych;
5) wprowadzenie zmian w systemie zarządzania ryzykiem w domu maklerskim,
o którym mowa w art. 110b ust. 1.
12. Zatwierdzony plan naprawy Komisja przekazuje Bankowemu Funduszowi
Gwarancyjnemu w terminie 7 dni od dnia podjęcia decyzji, o której mowa w ust. 2.
Art. 110zl. 1. Dom maklerski będący unijną jednostką dominującą albo będące
unijnymi jednostkami dominującymi unijna dominująca finansowa spółka holdingowa
oraz unijna dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej, nad którymi Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany, o którym mowa w art. 110g ust. 3–8, są obowiązane posiadać grupowe plany naprawy. Grupowy plan naprawy
może określać działania, które powinny zostać podjęte przez unijną jednostkę
dominującą, jak również poszczególne podmioty zależne.
2. Celem grupowego planu naprawy jest poprawa sytuacji finansowej grupy lub
podmiotów powiązanych będących instytucjami, z jednoczesnym uwzględnieniem
sytuacji finansowej innych podmiotów powiązanych. Grupowy plan naprawy
zapewnia koordynację działań w odniesieniu do unijnej jednostki dominującej,
podmiotów zależnych i istotnych oddziałów.
3. Do grupowego planu naprawy przepisy art. 110zj ust. 3–6 i art. 110zk ust. 5
i 12 stosuje się odpowiednio. Grupowy plan naprawy może uwzględniać umowy
dotyczące wsparcia finansowego w ramach grupy, o których mowa w art. 110zr ust. 1.
Grupowy plan naprawy określa informacje, o których mowa w art. 110zj ust. 3,
w odniesieniu do grupy, domu maklerskiego, jak również w odniesieniu do
poszczególnych podmiotów zależnych.
4. Grupowy plan naprawy podlega zatwierdzeniu przez organ zarządzający
podmiotu obowiązanego do jego sporządzenia.
Art. 110zm. 1. Unijna jednostka dominująca, o której mowa w art. 110zl ust. 1,
jest obowiązana przedstawić grupowy plan naprawy w terminie 6 miesięcy od dnia,
w którym uzyskała status unijnej jednostki dominującej. Do grupowego planu
naprawy przepisy art. 110zk stosuje się odpowiednio.
2. Grupowy plan naprawy Komisja przekazuje:
1) właściwym organom nadzoru dla podmiotów zależnych w grupie;
2) właściwym organom nadzoru w państwach członkowskich, na których
terytorium działa istotny oddział domu maklerskiego lub innej instytucji
wchodzącej w skład grupy;
3) Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu;
4) organom do spraw przymusowej restrukturyzacji właściwym dla podmiotów
zależnych.
3. Komisja, po konsultacjach z właściwymi organami nadzoru w państwach
członkowskich, na których terytorium działa istotny oddział domu maklerskiego lub
innej instytucji, dąży do osiągnięcia porozumienia z właściwymi organami nadzoru
dla podmiotów zależnych wchodzących w skład grupy w zakresie:
1) stwierdzenia, czy grupowy plan naprawy spełnia wymogi określone w art. 110zl
oraz w zakresie wpływu działań przewidzianych w grupowym planie naprawy na
stabilność finansową we wszystkich państwach członkowskich, w których
prowadzą działalność podmioty powiązane;
2) konieczności sporządzenia i przekazania planów naprawy przez niektóre lub
wszystkie instytucje zależne;
3) zasadności podjęcia działań, o których mowa w art. 110zk ust. 6–11
w odniesieniu do grupowego planu naprawy.
4. W przypadku gdy porozumienie w zakresie ust. 3 pkt 1 i 3 nie zostanie
osiągnięte w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez Komisję grupowego planu
naprawy podmiotom, o których mowa w ust. 2, Komisja może podjąć działania,
o których mowa w art. 110zk ust. 6–11 w odniesieniu do unijnej jednostki
dominującej, uwzględniając stanowiska przekazane dotychczas przez właściwe
organy nadzoru. Komisja informuje właściwe organy nadzoru o ostatecznej treści
grupowego planu naprawy.
5. W przypadku gdy przed upływem terminu 4 miesięcy, o którym mowa
w ust. 4, Komisja lub inny zainteresowany właściwy organ nadzoru zwróci się do
Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego w trybie art. 19 rozporządzenia
1093/2010, Komisja może podejmować działania określone w ust. 3 pkt 3
w odniesieniu do unijnej jednostki dominującej, niezwłocznie po otrzymaniu decyzji
Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 ust. 3 tego
rozporządzenia. Komisja, podejmując działania, o których mowa w art. 110zk ust. 4–
8, w odniesieniu do unijnej jednostki dominującej, uwzględnia decyzję Europejskiego
Urzędu Nadzoru Bankowego, chyba że Europejski Urząd Nadzoru Bankowego
w terminie miesiąca od dnia zakończenia postępowania pojednawczego nie wyda
decyzji. Termin 4 miesięcy, o którym mowa w ust. 4, uznaje się za termin zakończenia
postępowania pojednawczego w rozumieniu tego rozporządzenia.
6. Komisja może zwrócić się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego
w trybie art. 19 rozporządzenia 1093/2010 wyłącznie w zakresie, o którym mowa
w ust. 3 pkt 1, oraz w odniesieniu do unijnej jednostki dominującej w sprawach,
o których mowa w art. 110zk ust. 11 pkt 1, 2 i 4.
7. W przypadku gdy przed upływem terminu 4 miesięcy, o którym mowa
w ust. 4, właściwy organ nadzoru zwróci się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego w trybie art. 19 rozporządzenia 1093/2010, Komisja wraz z innymi właściwymi organami nadzoru, które nie zwróciły się do Europejskiego Urzędu Nadzoru
Bankowego w trybie art. 19 rozporządzenia 1093/2010, może osiągnąć porozumienie
w zakresie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lub 3, w sprawie grupowego planu naprawy
w zakresie obejmującym podmioty powiązane podlegające nadzorowi Komisji i tych
właściwych organów nadzoru, w tym dom maklerski.
8. W przypadku gdy porozumienie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, w zakresie
konieczności sporządzenia i przekazania planu naprawy przez instytucję zależną nie
zostanie osiągnięte w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez Komisję
grupowego planu naprawy podmiotom, o których mowa w ust. 2, Komisja może
przekazać właściwemu organowi nadzoru dla instytucji zależnej stanowisko.
9. W przypadku gdy w skład grupy wchodzi dom maklerski będący podmiotem
zależnym, a porozumienie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, w zakresie konieczności
sporządzenia i przekazania planu naprawy przez dom maklerski nie zostanie
osiągnięte w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez Komisję grupowego planu
naprawy podmiotom, o których mowa w ust. 2, Komisja może nakazać domowi
maklerskiemu w drodze decyzji sporządzenie i przekazanie planu naprawy, zgodnie
z art. 110zj. W decyzji Komisja wskazuje termin sporządzenia i przekazania planu naprawy.
10. W przypadku gdy zostało osiągnięte porozumienie w sprawie sporządzenia
i przekazania przez dom maklerski planu naprawy, Komisja w drodze decyzji
nakazuje domowi maklerskiemu sporządzenie i przekazanie planu naprawy, zgodnie
z art. 110zj. W decyzji Komisja wskazuje termin sporządzenia i przekazania planu naprawy.
Art. 110zn. 1. W przypadku domu maklerskiego będącego podmiotem zależnym
od unijnej jednostki dominującej, nad którą sprawuje nadzór skonsolidowany
właściwy organ nadzoru z innego państwa członkowskiego, Komisja dąży do
osiągnięcia porozumienia z tym właściwym organem nadzoru oraz z innymi
właściwymi organami nadzoru, w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania Komisji
grupowego planu naprawy przez właściwy organ nadzoru sprawujący nadzór
skonsolidowany, w zakresie spraw, o których mowa w art. 110zm ust. 3, w tym może
przekazać temu organowi stanowisko w zakresie, o którym mowa w art. 110zm ust. 3
pkt 1 lub 3, w odniesieniu do unijnej jednostki dominującej.
2. W przypadku gdy w terminie 4 miesięcy, o którym mowa w ust. 1, nie
zostanie osiągnięte porozumienie w zakresie konieczności sporządzenia i przekazania
planu naprawy przez dom maklerski, Komisja może wydać w odniesieniu do tego
domu maklerskiego decyzję w sprawie sporządzenia i przekazania planu naprawy,
zgodnie z art. 110zj. W decyzji Komisja wskazuje termin sporządzenia i przekazania
planu naprawy.
3. W przypadku gdy przed upływem terminu 4 miesięcy, o którym mowa
w ust. 1, Komisja lub właściwy organ nadzoru z innego państwa członkowskiego
zwróci się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego w trybie art. 19
rozporządzenia 1093/2010 w zakresie odnoszącym się do domu maklerskiego,
Komisja może wydać decyzję, o której mowa w ust. 2, niezwłocznie po otrzymaniu
decyzji Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 ust. 3 tego
rozporządzenia. Komisja, wydając decyzję, o której mowa w ust. 2, uwzględnia
decyzję wydaną przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, chyba że Europejski
Urząd Nadzoru Bankowego w terminie miesiąca od dnia zakończenia postępowania
pojednawczego nie wyda decyzji. Termin 4 miesięcy uznaje się za termin zakończenia
postępowania pojednawczego w rozumieniu tego rozporządzenia.
4. Komisja może zwrócić się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego
w trybie art. 19 rozporządzenia 1093/2010 wyłącznie w zakresie, o którym mowa
w art. 110zm ust. 3 pkt 1, oraz w odniesieniu do unijnej jednostki dominującej
w sprawach, o których mowa w art. 110zk ust. 11 pkt 1, 2 i 4.
5. W przypadku gdy przed upływem terminu 4 miesięcy, o którym mowa
w ust. 1, właściwy organ nadzoru zwróci się do Europejskiego Urzędu Nadzoru
Bankowego w trybie art. 19 rozporządzenia 1093/2010, Komisja wraz z innymi właściwymi organami nadzoru, które nie zwróciły się do Europejskiego Urzędu Nadzoru
Bankowego w trybie art. 19 rozporządzenia 1093/2010, może osiągnąć porozumienie
w zakresie spraw, o których mowa w art. 110zm ust. 3 pkt 1 lub 3, w zakresie
grupowego planu naprawy obejmującego podmioty powiązane podlegające nadzorowi
Komisji i tych właściwych organów nadzoru, w tym dom maklerski.
6. W przypadku gdy zgodnie z ust. 1 albo 5 zostało osiągnięte porozumienie
w zakresie konieczności sporządzenia i przekazania przez dom maklerski planu
naprawy, Komisja w drodze decyzji nakazuje domowi maklerskiemu sporządzenie i przekazanie planu naprawy, zgodnie z art. 110zj. W decyzji Komisja wskazuje termin sporządzenia i przekazania planu naprawy.
Art. 110zo. 1. Plan naprawy oraz grupowy plan naprawy określają poziomy
wskaźników, po osiągnięciu których dom maklerski podejmuje działania określone
w planie. Wskaźniki te odnoszą się do sytuacji finansowej domu maklerskiego, mogą
mieć charakter ilościowy lub jakościowy. Wskaźniki powinny umożliwiać łatwe
i systematyczne monitorowanie ich poziomu. Wskaźniki oraz sposób monitorowania
ich poziomu dom maklerski przedstawia Komisji łącznie z planem naprawy.
2. W uzasadnionym przypadku dom maklerski może podjąć działania wskazane
w planie naprawy pomimo nieosiągnięcia przez wskaźnik, którego dotyczy to
działanie, poziomu określonego w planie naprawy.
3. W uzasadnionym przypadku dom maklerski może, ze względu na
okoliczności, odstąpić od podjęcia działania wskazanego w planie naprawy pomimo
osiągnięcia przez wskaźnik, którego dotyczy to działanie, poziomu określonego
w planie naprawy.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3, dom maklerski niezwłocznie
informuje Komisję, wskazując przyczyny podjęcia działań zgodnie z ust. 2 lub
przyczyny odstąpienia od podjęcia działań zgodnie z ust. 3.
Art. 110zp. 1. Komisja może, w drodze decyzji, ograniczyć zakres informacji,
o których mowa w art. 110zj ust. 3, wymaganych w planie naprawy albo w grupowym
planie naprawy lub zmienić częstotliwość aktualizowania planu naprawy albo
grupowego planu naprawy.
2. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, Komisja bierze pod uwagę:
1) wpływ zaprzestania prowadzenia działalności przez dom maklerski na rynki
finansowe, inne instytucje lub na gospodarkę ogółem;
2) wpływ upadłości domu maklerskiego przeprowadzonej w formie standardowego
postępowania upadłościowego na rynki finansowe, inne instytucje lub na
gospodarkę ogółem;
3) charakter działalności domu maklerskiego, jej zakres i stopień złożoności,
strukturę własnościową domu, formę prawną, profil ryzyka, wielkość lub
powiązania z podmiotami;
4) przynależność do systemów ochrony instytucjonalnej lub do innych wspólnych
systemów solidarności, o których mowa w art. 113 ust. 7 rozporządzenia
575/2013;
5) zakres działalności, o której mowa w art. 69 ust. 2 i 4, wykonywanej przez dom
maklerski.
3. Komisja może zasięgnąć opinii Komitetu Stabilności Finansowej w zakresie,
o którym mowa w ust. 2.
4. Komisja może zmienić lub uchylić decyzję, o której mowa w ust. 1.
5. Wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1, nie ogranicza uprawnień Komisji
i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego określonych w niniejszym oddziale.
6. Komisja nie może wydać decyzji, o której mowa w ust. 1, wobec domu
maklerskiego, w przypadku gdy:
1) całkowita wartość jego aktywów przekracza 30 000 000 000 euro lub
2) stosunek wartości jego aktywów do produktu krajowego brutto Rzeczypospolitej
Polskiej przekracza 20%, chyba że wartość jego aktywów jest niższa niż
5 000 000 000 euro.
7. Do obliczania w złotych wartości wyrażonych w euro przyjmuje się kurs
średni euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego roku
poprzedzającego.
8. Komisja informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o wydaniu decyzji,
o której mowa w ust. 1.
Art. 110zq. Komisja może w drodze decyzji zwolnić dom maklerski
z obowiązku sporządzenia planu naprawy, o którym mowa w art. 110zj–110zp, jeżeli
dom maklerski należy do systemu ochrony instytucjonalnej, pod warunkiem że ten
system ochrony instytucjonalnej zapewnia osiągnięcie poziomu ochrony nie niższego
niż w przypadku sporządzenia planu naprawy.
Art. 110zr. 1. Objęty nadzorem skonsolidowanym dom maklerski i objęta
wspólnie z nim nadzorem skonsolidowanym unijna instytucja dominująca, finansowa
spółka holdingowa, finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej, holding
mieszany, dominująca finansowa spółka holdingowa z państwa członkowskiego,
unijna dominująca finansowa spółka holdingowa, dominująca finansowa spółka
holdingowa o działalności mieszanej z państwa członkowskiego, unijna dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej oraz ich podmioty zależne
w państwach członkowskich lub w państwach trzecich będące instytucjami lub
instytucjami finansowymi mogą zawierać umowy dotyczące udzielenia wsparcia
finansowego dowolnej stronie tej umowy na wypadek zaistnienia w odniesieniu do tej
strony przesłanek zastosowania środków wczesnej interwencji określonych
w art. 110zz, jeżeli są spełnione warunki określone w art. 110zs–110zy.
2. Podmioty powiązane mogą zawierać inne umowy i porozumienia
niespełniające warunków, o których mowa w przepisach art. 110zs–110zy. Umowy
takie nie mogą być wykonywane, jeżeli dom maklerski albo inna strona umowy
spełnia warunki do zastosowania środków wczesnej interwencji.
Art. 110zs. 1. Umowa, o której mowa w art. 110zr ust. 1, może obejmować
jeden lub większą liczbę podmiotów zależnych w grupie i przewidywać
w szczególności wsparcie finansowe ze strony podmiotu dominującego na rzecz
podmiotów zależnych, ze strony podmiotów zależnych na rzecz podmiotu
dominującego lub między podmiotami zależnymi w grupie.
2. Umowa, o której mowa w art. 110zr ust. 1, może przewidywać wsparcie
finansowe w szczególności w formie pożyczki, udzielenia gwarancji lub
udostępnienia aktywów do wykorzystania jako zabezpieczenie, w tym między
otrzymującym wsparcie a podmiotem niebędącym podmiotem powiązanym.
3. Jeżeli zgodnie z umową, o której mowa w art. 110zr ust. 1, jeden z podmiotów
powiązanych w ramach grupy zgadza się udzielić wsparcia innemu podmiotowi
powiązanemu, umowa może przewidywać udzielenie wsparcia na zasadzie
wzajemności przez podmiot powiązany otrzymujący wsparcie na rzecz podmiotu
powiązanego udzielającego wsparcia.
4. Umowa, o której mowa w art. 110zr ust. 1, określa zasady obliczania opłat,
prowizji lub wynagrodzenia z tytułu każdej transakcji wykonanej w ramach tej umowy
w momencie udzielania wsparcia finansowego.
5. Umowa, o której mowa w art. 110zr ust. 1, spełnia następujące warunki:
1) przy zawieraniu umowy i ustalaniu opłat, prowizji lub wynagrodzenia z tytułu
udzielenia wsparcia finansowego strona jest obowiązana działać w swoim
najlepszym interesie, który może uwzględniać wszelkie bezpośrednie lub
pośrednie korzyści, jakie dana strona może odnieść w wyniku udzielenia
wsparcia finansowego;
2) strona udzielająca wsparcia finansowego – przed ustaleniem opłat, prowizji lub
wynagrodzenia z tytułu udzielenia wsparcia finansowego i przed podjęciem
jakiejkolwiek decyzji o udzieleniu wsparcia finansowego – jest obowiązana
uzyskać od strony otrzymującej takie wsparcie pełne informacje istotne w danej
sytuacji;
3) strona udzielająca wsparcia finansowego, rozważając udzielenie wsparcia
finansowego, może uwzględniać niedostępne dla rynku informacje posiadane
w związku z przynależnością do tej samej grupy co strona otrzymująca wsparcie
finansowe;
4) zasady obliczania opłat, prowizji lub wynagrodzenia z tytułu udzielenia wsparcia
finansowego mogą nie uwzględniać ewentualnego przewidywanego,
tymczasowego wpływu na ceny rynkowe wynikającego ze zdarzeń mających
miejsce poza grupą.
6. Działania wynikające z umowy, o której mowa w art. 110zr ust. 1, dotyczące
udzielenia wsparcia finansowego mogą być podejmowane wyłącznie przez strony
umowy w ramach grupy, z wyłączeniem spełniania ich przez osoby trzecie.
7. Dom maklerski lub inne objęte nadzorem skonsolidowanym podmioty,
o których mowa w art. 110zr ust. 1, mogą udzielić wsparcia finansowego również gdy
nie zawarły umowy, jeżeli udzielenie wsparcia nie stanowi zagrożenia dla grupy.
Zawarcie umowy nie może stanowić warunku prowadzenia przez podmiot powiązany
niebędący domem maklerskim działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
albo przez dom maklerski na terytorium innego państwa członkowskiego.
8. Umowa dotycząca wsparcia finansowego w ramach grupy może zostać
zawarta jedynie, jeżeli w momencie zawierania umowy żadna ze stron nie spełnia
warunków do zastosowania środków wczesnej interwencji.
Art. 110zt. Wsparcie finansowe, o którym mowa w art. 110zr ust. 1, może być
udzielone, jeżeli:
1) udzielenie wsparcia finansowego w znaczący sposób poprawi sytuację
finansową podmiotu powiązanego otrzymującego wsparcie;
2) udzielenie wsparcia finansowego pomoże utrzymać lub przywrócić stabilność
finansową podmiotom działającym w grupie i leży w interesie podmiotu
powiązanego udzielającego wsparcia finansowego;
3) są spełnione wymagania, o których mowa w art. 110zr ust. 1 i art. 110zs;
4) w momencie podejmowania decyzji przez podmiot powiązany udzielający
wsparcia o udzieleniu tego wsparcia istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo,
że podmiot powiązany otrzymujący wsparcie finansowe wypłaci opłaty,
prowizje lub wynagrodzenie z tytułu wsparcia finansowego, a jeżeli wsparcie to
ma postać pożyczki – zwróci pożyczkę; jeżeli wsparcie finansowe przyjmuje
postać gwarancji lub dowolnej formy zabezpieczenia, ten sam warunek ma
zastosowanie do zobowiązania powstającego dla uprawnionego z tego
zabezpieczenia, gdy gwarancja lub zabezpieczenie zostaną wykonane;
5) udzielenie wsparcia finansowego nie zagraża płynności ani wypłacalności
podmiotu powiązanego udzielającego wsparcia;
6) udzielenie wsparcia finansowego nie stwarza zagrożenia dla stabilności
finansowej systemu finansowego państwa członkowskiego siedziby podmiotu
powiązanego udzielającego wsparcia;
7) w momencie udzielania wsparcia finansowego dom maklerski udzielający
wsparcia finansowego spełnia wymagania określone w oddziale 2a, przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 110x i 110za oraz nałożone na dom
maklerski dodatkowe wymogi, o których mowa w art. 110y ust. 1 pkt 9,
a udzielenie wsparcia finansowego nie spowoduje naruszenia tych wymagań
przez dom maklerski, chyba że zgody na to udzieli Komisja;
8) w momencie udzielania wsparcia finansowego dom maklerski udzielający
wsparcia finansowego spełnia wymagania określone w rozporządzeniu 575/2013
w zakresie limitów dużych ekspozycji, a udzielenie wsparcia finansowego nie
spowoduje naruszenia tych wymagań przez dom maklerski, chyba że zgody na
to udzieli Komisja;
9) udzielenie wsparcia finansowego nie zagraża przeprowadzeniu skutecznej
przymusowej restrukturyzacji podmiotu powiązanego udzielającego wsparcia.
Art. 110zu. 1. W przypadku gdy Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany nad
domem maklerskim będącym unijną instytucją dominującą, zawarcie przez dom
maklerski umowy, o której mowa w art. 110zr ust. 1, wymaga zgody Komisji wydanej
na wniosek domu maklerskiego o zatwierdzenie umowy. Dom maklerski dołącza do
wniosku projekt tej umowy, informacje pozwalające na identyfikację podmiotów
zamierzających zawrzeć umowę oraz zgodę walnego zgromadzenia albo zgromadzenia wspólników domu maklerskiego na zawarcie umowy, o której mowa w art. 110zv.
2. Komisja niezwłocznie przekazuje wniosek właściwym organom nadzoru
sprawującym nadzór nad poszczególnymi jednostkami zależnymi, które będą stronami umowy.
3. Komisja, w trybie określonym w ust. 5–8, w drodze decyzji, odmawia
udzielenia zgody na zawarcie umowy, jeżeli umowa nie spełnia warunków
określonych w art. 110zt lub którakolwiek ze stron umowy spełnia warunki
zastosowania środków wczesnej interwencji.
4. Zmiany w umowie wymagają zgody Komisji.
5. Komisja, wydając decyzję, dąży do osiągnięcia z właściwymi organami
nadzoru sprawującymi nadzór nad podmiotami zależnymi porozumienia w sprawie
oceny, czy warunki proponowanej umowy są zgodne z warunkami wsparcia
finansowego określonymi w art. 110zt, uwzględniając jednocześnie potencjalny
wpływ wykonania umowy, w tym konsekwencje budżetowe w tych państwach
członkowskich, w których grupa prowadzi działalność.
6. W przypadku osiągnięcia porozumienia, o którym mowa w ust. 5, Komisja
wydaje decyzję w terminie 4 miesięcy od dnia otrzymania wniosku.
7. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia, o którym mowa w ust. 5,
w terminie, o którym mowa w ust. 6, Komisja wydaje decyzję w sprawie wniosku,
uwzględniając przekazane dotychczas stanowiska właściwych organów nadzoru
z innych państw członkowskich. Komisja informuje o treści decyzji pozostałe
właściwe organy nadzoru z innych państw członkowskich.
8. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 6, którykolwiek z właściwych
organów nadzoru, o których mowa w ust. 2, skieruje sprawę do Europejskiego Urzędu
Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 rozporządzenia 1093/2010, Komisja może
wydać decyzję, o której mowa w ust. 7, niezwłocznie po otrzymaniu decyzji
Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 ust. 3 tego
rozporządzenia. Komisja wydaje decyzję zgodną z decyzją Europejskiego Urzędu
Nadzoru Bankowego. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego w terminie
miesiąca od dnia zakończenia postępowania pojednawczego nie wyda decyzji,
Komisja niezwłocznie wydaje decyzję. Termin 4 miesięcy uznaje się za termin
zakończenia postępowania pojednawczego w rozumieniu rozporządzenia 1093/2010.
9. Komisja, sprawując nadzór nad domem maklerskim będącym podmiotem
zależnym od unijnej instytucji dominującej, mającym stać się stroną umowy, o której
mowa w art. 110zr ust. 1, dąży do osiągnięcia porozumienia w zakresie, o którym
mowa w ust. 5, w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez unijną instytucję
dominującą wniosku o zatwierdzenie umowy właściwemu organowi nadzoru nad tą
instytucją. Przed upływem terminu 4 miesięcy Komisja może przekazać właściwemu
organowi nadzoru nad tą instytucją stanowisko lub zwrócić się do Europejskiego
Urzędu Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 rozporządzenia 1093/2010.
Art. 110zv. 1. Zawarcie umowy dotyczącej wsparcia finansowego w ramach
grupy, której stroną miałby się stać dom maklerski, wymaga zgody walnego
zgromadzenia albo zgromadzenia wspólników domu maklerskiego.
2. Zarząd domu maklerskiego co roku składa walnemu zgromadzeniu albo
zgromadzeniu wspólników, wraz ze sprawozdaniem z działalności, sprawozdanie
z wykonania umowy dotyczącej wsparcia finansowego w ramach grupy.
Art. 110zw. Po udzieleniu zgody, o której mowa w art. 110zu, Komisja
przekazuje kopię umowy dotyczącej wsparcia finansowego w ramach grupy, a także
wszelkie kopie zmian w tej umowie Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu oraz
organom do spraw przymusowej restrukturyzacji w innych państwach członkowskich
właściwym dla podmiotów zależnych w grupie, które są stronami umowy.
Art. 110zx. 1. W przypadku gdy dom maklerski zamierza udzielić wsparcia
finansowego na podstawie umowy, o której mowa w art. 110zr ust. 1, składa
niezwłocznie wniosek o wyrażenie zgody przez Komisję. Jednocześnie dom maklerski
zawiadamia o zamiarze udzielenia wsparcia finansowego na podstawie umowy,
o której mowa w art. 110zr ust. 1:
1) właściwy organ nadzoru sprawujący nadzór skonsolidowany nad grupą, w której
skład wchodzi dom maklerski;
2) właściwy organ nadzoru sprawujący nadzór nad podmiotem powiązanym
otrzymującym wsparcie finansowe;
3) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
2. Do wniosku i zawiadomienia, o których mowa w ust. 1, dom maklerski
załącza kopię umowy dotyczącej wsparcia finansowego w ramach grupy oraz
uzasadnienie proponowanych działań, określając w szczególności cel wsparcia finansowego i wskazując sposób spełnienia warunków określonych w art. 110zt, a także szczegółowe informacje na temat proponowanego wsparcia finansowego.
3. Komisja udziela zgody, o której mowa w ust. 1, w terminie 5 dni roboczych
od dnia otrzymania wniosku oraz dokumentów, o których mowa w ust. 2.
4. W przypadku stwierdzenia braków we wniosku lub dołączonych do niego
dokumentach, Komisja wzywa dom maklerski do uzupełnienia braków
w wyznaczonym terminie.
5. Komisja może ograniczyć zakres wsparcia finansowego. Zgoda może być
udzielona pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu.
6. W przypadku gdy warunki określone w art. 110zt nie zostały spełnione,
Komisja odmawia udzielenia zgody.
7. Jeżeli Komisja nie wyda decyzji w terminie, o którym mowa w ust. 3, dom
maklerski może udzielić wsparcia finansowego na warunkach określonych we
wniosku i załączonych do niego dokumentach.
8. Termin 5 dni roboczych, o którym mowa w ust. 3, uważa się za zachowany,
jeżeli przed jego upływem decyzja została nadana w polskiej placówce pocztowej
operatora publicznego.
9. Informację o wydanej decyzji Komisja niezwłocznie przekazuje:
1) właściwemu organowi nadzoru dla podmiotu powiązanego otrzymującego
wsparcie finansowe;
2) właściwemu organowi nadzoru sprawującemu nadzór skonsolidowany –
w przypadku gdy Komisja nie sprawuje nadzoru skonsolidowanego nad domem
maklerskim;
3) Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego;
4) pozostałym członkom kolegium i członkom kolegium ds. przymusowej
restrukturyzacji – w przypadku gdy Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany
nad domem maklerskim, a kolegia zostały powołane;
5) Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu.
10. W przypadku gdy właściwy organ nadzoru w innym państwie członkowskim
zakazał udzielenia albo ograniczył udzielenie wsparcia finansowego domowi
maklerskiemu albo innemu podmiotowi powiązanemu, Komisja jako organ
sprawujący nadzór skonsolidowany albo sprawując nadzór nad domem maklerskim
będącym podmiotem zależnym w grupie może, w razie powzięcia wątpliwości co do tej decyzji, w terminie 2 dni roboczych od dnia jej otrzymania, złożyć wniosek do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o udzielenie wsparcia w osiągnięciu
porozumienia zgodnie z art. 31 lit. c rozporządzenia 1093/2010.
11. Dom maklerski przekazuje informację o udzieleniu wsparcia finansowego
Komisji oraz podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3.
12. Komisja, sprawując nadzór skonsolidowany nad domem maklerskim,
informuje o udzieleniu wsparcia finansowego przez dom maklerski, pozostałych
członków kolegium, Bankowy Fundusz Gwarancyjny i członków kolegium do spraw
przymusowej restrukturyzacji, jeżeli kolegia te zostały powołane.
13. Jeżeli właściwy organ nadzoru z innego państwa członkowskiego zakazał
udzielenia albo ograniczył podmiotowi powiązanemu, nad którym sprawuje nadzór,
udzielenie wsparcia finansowego domowi maklerskiemu, a wsparcie finansowe było
przewidziane w grupowym planie naprawy, Komisja może zwrócić się do właściwego
organu nadzoru, który sprawuje nadzór skonsolidowany w grupie, o ponowną
weryfikację grupowego planu naprawy, zgodnie z art. 110zn. W przypadku gdy
Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany w grupie, podejmuje działania w sprawie
weryfikacji grupowego planu naprawy zgodnie z art. 110zm.
14. Jeżeli właściwy organ nadzoru z innego państwa członkowskiego zakazał
udzielenia albo ograniczył podmiotowi powiązanemu, nad którym sprawuje nadzór,
udzielenie wsparcia finansowego domowi maklerskiemu, a wsparcie finansowe było
przewidziane w planie naprawy domu maklerskiego, Komisja zaleca domowi
maklerskiemu zmianę planu naprawy, zgodnie z art. 110zk.
15. Jeżeli Komisja zgłosiła sprzeciw wobec planowego udzielenia wsparcia
finansowego albo ograniczyła udzielenie wsparcia finansowego przez dom maklerski
podmiotowi powiązanemu w grupie albo właściwy organ nadzoru z innego państwa
członkowskiego zakazał udzielenia albo ograniczył podmiotowi powiązanemu, nad
którym sprawuje nadzór, udzielenie wsparcia finansowego podmiotowi powiązanemu
w grupie, a wsparcie finansowe było przewidziane w grupowym planie naprawy
i Komisja sprawuje nadzór skonsolidowany w grupie, na wniosek właściwego organu
nadzoru z innego państwa członkowskiego dla podmiotu powiązanego, któremu
odmówiono wsparcia finansowego lub ograniczono wsparcie finansowe, Komisja
zaleca domowi maklerskiemu albo jego podmiotowi dominującemu będącemu unijną
jednostką dominującą zmianę grupowego planu naprawy.
Art. 110zy. Dom maklerski podaje do publicznej wiadomości, zgodnie
z art. 431–434 rozporządzenia 575/2013, informację, czy jest stroną umowy
dotyczącej wsparcia finansowego w ramach grupy. W przypadku gdy dom maklerski
jest stroną takiej umowy, podaje do publicznej wiadomości również opis ogólnych
warunków umowy oraz wskazuje podmioty powiązane będące stronami umowy.
Informacje te podlegają aktualizacji nie rzadziej niż raz do roku.
Art. 110zz. 1. Jeżeli ze względu na szybko pogarszającą się sytuację finansową
domu maklerskiego, w tym pogarszającą się płynność, wysoki lub gwałtownie rosnący
poziom dźwigni, rosnącą wartość pożyczek zagrożonych udzielonych przez dom
maklerski lub koncentrację ekspozycji, dom maklerski narusza albo z dużym
prawdopodobieństwem naruszy przepisy art. 98, oddziału 2a, rozporządzenia
575/2013, art. 3–7, art. 14–17, art. 24, art. 25 lub art. 26 rozporządzenia nr 600/2014,
niezależnie od środków nadzorczych przewidzianych w art. 110y, Komisja, w drodze
decyzji, może zastosować wobec domu maklerskiego następujące środki wczesnej
interwencji:
1) nakazać wdrożenie planu naprawy, w tym podjęcie określonych działań
przewidzianych w planie naprawy;
2) nakazać aktualizację planu naprawy zgodnie z art. 110zj ust. 7 przez
uwzględnienie w planie naprawy okoliczności, które doprowadziły do
wystąpienia sytuacji stanowiącej przesłankę zastosowania środków wczesnej
interwencji, a nie zostały przewidziane w tym planie naprawy;
3) nakazać w sytuacji, o której mowa w pkt 2, wdrożenie określonych działań
przewidzianych w zaktualizowanym planie naprawy;
4) nakazać domowi maklerskiemu zbadanie przyczyn zaistniałej sytuacji,
określenie środków pozwalających rozwiązać stwierdzone problemy oraz
sporządzenie programu działania w celu rozwiązania tych problemów
i harmonogramu jego wdrażania;
5) nakazać domowi maklerskiemu zwołanie nadzwyczajnego walnego
zgromadzenia albo nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników w celu
rozpatrzenia sytuacji domu maklerskiego lub umieszczenia spraw wskazanych
przez Komisję w porządku obrad walnego zgromadzenia; w przypadku
niewykonania któregokolwiek z żądań, do żądania Komisji stosuje się odpowiednio przepisy art. 237 § 1 i 3 albo art. 400 § 3 i 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych;
6) nakazać sporządzenie i uzgodnienie planu restrukturyzacji wierzytelności lub
innych długów z wierzycielami domu maklerskiego, zgodnie z planem naprawy;
7) nakazać wprowadzenie zmian w strategii domu maklerskiego;
8) nakazać wprowadzenie zmian w statucie albo umowie spółki domu maklerskiego
lub jego strukturze zarządzania, w tym w strukturze organizacyjnej;
9) nakazać odwołanie członka zarządu, którego działania lub zaniechania
doprowadziły do zaistnienia przesłanek zastosowania środków wczesnej
interwencji, a zastosowane inne środki wczesnej interwencji okazały się
nieskuteczne lub niewystarczające;
10) nakazać zawieszenie członka zarządu w czynnościach do czasu podjęcia uchwały
w sprawie wniosku o odwołanie członka zarządu, o którym mowa w pkt 9.
2. Przy ocenie sytuacji finansowej domu maklerskiego Komisja może brać pod
uwagę w szczególności zachowanie przez dom maklerski wymogu funduszy własnych
określonego w przepisach rozporządzenia 575/2013, powiększonego o 1,5 punktu
procentowego.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, koszty zwołania i odbycia
zgromadzenia ponosi dom maklerski. Przerwy w zgromadzeniu nie mogą trwać
łącznie dłużej niż 14 dni.
4. Komisja niezwłocznie powiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny
o wszczęciu postępowania w sprawie zastosowaniu środka wczesnej interwencji,
o którym mowa w ust. 1.
5. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja może określić termin jej
wykonania.
6. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela osoby uprawnione
do reprezentowania domu maklerskiego lub wchodzące w skład jego statutowych
organów albo pozostające z domem maklerskim w stosunku pracy są obowiązane do
niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt tego domu maklerskiego,
wszystkich informacji celem aktualizacji planu przymusowej restrukturyzacji, a także
innych informacji, które w ocenie Komisji mogą mieć wpływ na przygotowanie lub
realizację przymusowej restrukturyzacji, w tym na oszacowanie wartości aktywów
i zobowiązań domu maklerskiego.
Art. 110zza. 1. Jeżeli w ocenie Komisji zastosowanie środków, o których mowa
w art. 110zz ust. 1 pkt 9, w celu poprawy sytuacji domu maklerskiego jest
niewystarczające, Komisja może wydać decyzję o ustanowieniu kuratora albo zarządu
komisarycznego. W decyzji Komisja określa zadania kuratora albo zarządu
komisarycznego.
2. Komisja może zmienić decyzję, o której mowa w ust. 1.
3. Kurator albo zarząd komisaryczny jest powoływany na okres nie dłuższy niż
rok. W uzasadnionych przypadkach okres ten może zostać przedłużony, jeżeli
w ocenie Komisji nie ustały przesłanki jego powołania. Komisja publikuje na stronie
internetowej informację o przedłużeniu okresu, na który został ustanowiony zarząd
komisaryczny albo kurator.
4. Do kuratora stosuje się odpowiednio przepisy art. 110ze ust. 2–10 i 12–16.
5. Do zarządu komisarycznego stosuje się odpowiednio przepisy art. 110zf
ust. 3–8 i art. 110zg.
6. W decyzji o ustanowieniu zarządu komisarycznego Komisja może uzależnić
dokonywanie określonych czynności przez zarząd komisaryczny od uzyskania zgody Komisji.
7. Zarząd komisaryczny może zwołać walne zgromadzenie albo zgromadzenie
wspólników za zgodą Komisji.
Art. 110zzb. 1. Jeżeli przesłanki zastosowania środków, o których mowa
w art. 110zz i art. 110zza, zostaną spełnione w odniesieniu do domu maklerskiego
będącego unijną jednostką dominującą albo w odniesieniu do unijnej dominującej
finansowej spółki holdingowej albo unijnej dominującej finansowej spółki
holdingowej o działalności mieszanej, Komisja, w przypadku gdy sprawuje nadzór
skonsolidowany, o którym mowa w art. 110g ust. 3–8, powiadamia o tym Europejski
Urząd Nadzoru Bankowego oraz zainteresowane właściwe organy nadzoru wchodzące
w skład kolegium.
2. Wydając decyzję w sprawie zastosowania środków, o których mowa
w art. 110zz i art. 110zza, Komisja uwzględnia stanowiska wyrażone przez
zainteresowane właściwe organy nadzoru, w tym także wpływ decyzji na podmioty
powiązane. Komisja przekazuje informację o wydaniu decyzji zainteresowanym
właściwym organom nadzoru wchodzącym w skład kolegium oraz Europejskiemu
Urzędowi Nadzoru Bankowego.
3. W przypadku gdy właściwy organ nadzoru z innego państwa członkowskiego
sprawujący nadzór skonsolidowany nad unijną jednostką dominującą powiadomi
Komisję sprawującą nadzór nad domem maklerskim będącym podmiotem zależnym
od tej unijnej jednostki dominującej o zaistnieniu przesłanek zastosowania środków
równoważnych do środków przewidzianych w art. 110zz lub art. 110zza
w odniesieniu do unijnej jednostki dominującej, Komisja może przekazać stanowisko
w zakresie zastosowania tych środków.
4. W przypadku gdy Komisja zostanie powiadomiona przez właściwy organ
nadzoru z innego państwa członkowskiego o planowanym zastosowaniu środków
równoważnych do środków przewidzianych w art. 110zz lub art. 110zza wobec
instytucji będącej podmiotem zależnym od unijnej jednostki dominującej objętej
nadzorem skonsolidowanym sprawowanym przez Komisję, Komisja może przekazać
temu właściwemu organowi nadzoru stanowisko w zakresie wpływu planowanych
środków na grupę oraz na podmioty powiązane w terminie 3 dni roboczych od dnia
otrzymania powiadomienia.
5. W przypadku gdy powiadomienie, o którym mowa w ust. 4, zostało
skierowane przez więcej niż jeden właściwy organ nadzoru, Komisja dąży do
osiągnięcia porozumienia z zainteresowanymi właściwymi organami nadzoru
w zakresie zastosowania środków, o których mowa w art. 110zza, albo zastosowania
środków równoważnych do środków przewidzianych w art. 110zza dla wszystkich
odnośnych instytucji albo w zakresie skoordynowania stosowania środków, o których
mowa w art. 110zz, albo środków równoważnych do środków przewidzianych
w art. 110zz, do więcej niż jednej instytucji. Porozumienie powinno zostać osiągnięte
w ciągu 5 dni roboczych od dnia otrzymania przez Komisję ostatniego
z powiadomień. Komisja informuje o porozumieniu unijną jednostkę dominującą, nad
którą sprawuje nadzór skonsolidowany.
6. Przepis ust. 5 ma również zastosowanie, w przypadku gdy Komisja, jako
organ sprawujący nadzór skonsolidowany nad unijną jednostką dominującą, jest
jednym z właściwych organów nadzoru zamierzających podjąć wymienione w tym
przepisie działania w odniesieniu do podmiotu zależnego, którym jest dom maklerski.
W takim wypadku w przypadku nieosiągnięcia porozumienia, o którym mowa
w ust. 5, w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania przez Komisję ostatniego
z powiadomień, Komisja może wydać decyzję w sprawie zastosowania środków, o których mowa w art. 110zz i art. 110zza. W decyzji Komisja uwzględnia stanowiska innych właściwych organów nadzoru.
7. Jeżeli przesłanki zastosowania środków, o których mowa w art. 110zz
i art. 110zza, zostaną spełnione w odniesieniu do domu maklerskiego będącego
podmiotem zależnym od unijnej jednostki dominującej objętej nadzorem
skonsolidowanym sprawowanym przez właściwy organ nadzoru z innego państwa
członkowskiego, Komisja powiadamia o tym Europejski Urząd Nadzoru Bankowego
oraz ten właściwy organ nadzoru sprawujący nadzór skonsolidowany. Wydając
decyzję, Komisja uwzględnia stanowisko właściwego organu nadzoru sprawującego
nadzór skonsolidowany z innego państwa członkowskiego, jeżeli została ona
wyrażona w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania przez ten właściwy organ
nadzoru powiadomienia od Komisji. Komisja powiadamia o wydaniu decyzji organ
sprawujący nadzór skonsolidowany, pozostałe właściwe organy nadzoru w ramach
kolegium oraz Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.
8. Jeżeli przesłanki zastosowania środków, o których mowa w art. 110zz
i art. 110zza, zostaną spełnione w odniesieniu do domu maklerskiego będącego
podmiotem zależnym od unijnej jednostki dominującej objętej nadzorem
skonsolidowanym sprawowanym przez właściwy organ nadzoru z innego państwa
członkowskiego i jednocześnie co najmniej jeden inny właściwy organ nadzoru
z innego państwa członkowskiego sprawujący nadzór nad inną instytucją będącą
podmiotem zależnym od tej samej unijnej jednostki dominującej planuje zastosowanie
środków równoważnych do środków przewidzianych w art. 110zz lub art. 110zza
wobec nadzorowanej przez siebie instytucji, Komisja dąży do osiągnięcia
porozumienia z zainteresowanymi właściwymi organami nadzoru w zakresie
zastosowania środków, o których mowa w art. 110zza, albo zastosowania środków
równoważnych do środków przewidzianych w art. 110zza dla wszystkich odnośnych
instytucji albo w zakresie skoordynowania stosowania dowolnych środków, o których
mowa w art. 110zz, albo środków równoważnych do środków przewidzianych
w art. 110zz.
9. W przypadku nieosiągnięcia porozumienia, o którym mowa w ust. 8,
w terminie 5 dni roboczych od dnia otrzymania przez właściwy organ nadzoru
sprawujący nadzór skonsolidowany wobec unijnej jednostki dominującej ostatniego
z zawiadomień, Komisja może wydać decyzję w sprawie zastosowania środków, o których mowa w art. 110zz i art. 110zza, wobec domu maklerskiego będącego podmiotem zależnym.
10. Jeżeli Komisja nie zgadza się z decyzją wydaną po otrzymaniu
powiadomienia o zaistnieniu przesłanek zastosowania środków równoważnych do
środków przewidzianych w art. 110zz lub art. 110zza zgodnie z ust. 3 lub 4 lub
w przypadku nieosiągnięcia porozumienia, o którym mowa w ust. 5 i 8, Komisja może
skierować sprawę do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.
11. Europejski Urząd Nadzoru Bankowego na wniosek któregokolwiek
właściwego organu nadzoru może udzielić wsparcia właściwym organom nadzoru,
które zamierzają zastosować co najmniej jeden ze środków określonych w art. 110zz
ust. 1:
1) pkt 1 – w odniesieniu do działań przewidzianych w planie naprawy zgodnie
z art. 110zj ust. 3 pkt 4, 10, 11 i 19,
2) pkt 6,
3) pkt 8
– w osiągnięciu porozumienia zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia 1093/2010.
12. Wydając decyzje, o których mowa w ust. 2, 6, 7 lub 9, Komisja uwzględnia
potencjalny wpływ tych decyzji na stabilność finansową w zainteresowanych
państwach członkowskich.
13. Jeżeli przed końcem okresu konsultacji, o którym mowa w ust. 1 i 7, lub
w terminie 5 dni roboczych, o którym mowa w ust. 6 i 9, którykolwiek
z zainteresowanych właściwych organów skieruje sprawę do Europejskiego Urzędu
Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 ust. 3 rozporządzenia 1093/2010, Komisja
może wydać decyzję niezwłocznie po otrzymaniu decyzji Europejskiego Urzędu
Nadzoru Bankowego zgodnie z art. 19 ust. 3 tego rozporządzenia. Komisja, wydając
decyzję, uwzględnia decyzję Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, chyba że
Europejski Urząd Nadzoru Bankowego w terminie 3 dni roboczych od dnia
zakończenia postępowania pojednawczego nie wyda decyzji. Termin konsultacji,
o których mowa w ust. 1 i 7, oraz termin 5 dni roboczych, o którym mowa w ust. 6 i 9,
uznaje się za termin zakończenia postępowania pojednawczego w rozumieniu tego
rozporządzenia. Sprawy nie kieruje się do Europejskiego Urzędu Nadzoru
Bankowego, jeżeli termin konsultacji, o których mowa w ust. 1 i 7, oraz termin 5 dni roboczych, o którym mowa w ust. 6 i 9, upłynął lub jeżeli wspólna decyzja została podjęta.
14. W przypadku niewydania decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru
Bankowego w terminie 3 dni roboczych od dnia zakończenia postępowania
pojednawczego zastosowanie mają indywidualne decyzje wydane zgodnie z ust. 2, 6, 7 lub 9.
15. Komisja niezwłocznie powiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny
o decyzjach o zastosowaniu środka wczesnej interwencji, o którym mowa w ust. 2 i 6–9.
Art. 110zzc. Przepisy niniejszego oddziału w zakresie grupowych planów
naprawy nie mają zastosowania do grup, w których skład wchodzi bank krajowy,
chyba że dom maklerski jest w takiej grupie unijną instytucją dominującą albo środki,
o których mowa w niniejszym oddziale, mają być zastosowane wobec domu
maklerskiego.
Art. 110zzd. W postępowaniach prowadzonych w sprawach, o których mowa
w art. 110zze i art. 110zzf, Komisja może odstąpić od stosowania art. 10 § 1 ustawy
z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego także
w przypadkach, gdy zastosowanie tego przepisu mogłoby uniemożliwić lub znacznie
utrudnić osiągnięcie celów wczesnej interwencji.
Art. 110zze. 1. Decyzje wydawane przez Komisję na podstawie przepisów
niniejszego oddziału podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
2. Uzasadnienie decyzji, o której mowa w ust. 1, może zostać doręczone
w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
3. W przypadku gdy uzasadnienie doręczane jest po doręczeniu decyzji, termin
na złożenie wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy biegnie od dnia doręczenia
uzasadnienia decyzji.
Art. 110zzf. Do postępowań przed Komisją, prowadzonych na podstawie
przepisów niniejszego oddziału, nie stosuje się przepisu art. 31 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
Art. 110zzg. 1. Doręczanie przez Komisję pism w postępowaniach
administracyjnych prowadzonych na podstawie przepisów niniejszego oddziału może
następować za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 i 730) na adres poczty elektronicznej podany uprzednio Komisji przez dom maklerski. Do tych postępowań przepisu art. 391 ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.
2. Dom maklerski, podejmując działalność, obowiązany jest w terminie 14 dni
przekazać Komisji adres poczty elektronicznej do doręczeń w postępowaniach,
o których mowa w ust. 1 zdanie pierwsze. W tym samym terminie dom maklerski
obowiązany jest zapewnić sobie możliwość identyfikacji pod adresem elektronicznej
skrzynki podawczej w systemie teleinformatycznym Komisji oraz podpisywania
urzędowych poświadczeń odbioru w sposób wskazany w art. 20a ustawy z dnia
17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730, 848, 1590 i 2294).
3. Dom maklerski, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia Komisję o zmianie
adresu poczty elektronicznej, o którym mowa w ust. 1. W razie niedopełnienia tego
obowiązku, doręczenie pisma na wcześniej podany adres poczty elektronicznej ma
skutek prawny. Do postępowań, o których mowa w ust. 1 zdanie pierwsze, przepisu
art. 41 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego
nie stosuje się.
4. W przypadku ustanowienia pełnomocnika przez dom maklerski, o którym
mowa w ust. 1, pełnomocnictwo powinno określać adres poczty elektronicznej do
doręczeń. W przypadku braku wyznaczenia adresu poczty elektronicznej do doręczeń
w pełnomocnictwie doręczenie pisma na adres poczty elektronicznej domu
maklerskiego, który ustanowił pełnomocnika, ma skutek prawny. W przypadku
zmiany adresu poczty elektronicznej określonego w pełnomocnictwie przepis
ust. 3 stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku nieodebrania pisma w formie dokumentu elektronicznego
w sposób, o którym mowa w art. 46 § 4 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego, doręczenie uważa się za dokonane po
upływie 2 dni, licząc od dnia wysłania zawiadomienia, o którym mowa w art. 46 § 4
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
Art. 110zzh. 1. Jeżeli dom maklerski jest zagrożony upadłością, Komisja
informuje o tym niezwłocznie Bankowy Fundusz Gwarancyjny, wskazując przesłanki
takiej oceny.
2. Dom maklerski jest zagrożony upadłością, jeżeli spełniona jest przynajmniej
jedna przesłanka, o której mowa w art. 101 ust. 3 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r.
o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz
przymusowej restrukturyzacji.
3. Zarząd domu maklerskiego, zarząd komisaryczny albo likwidator
niezwłocznie zawiadamia Komisję o spełnieniu przesłanek, o których mowa w ust. 1.
Art. 109. 1. Dom maklerski nie może nabywać na własny rachunek akcji wyemitowanych przez podmioty, wobec których jest podmiotem zależnym. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do nabywania akcji znajdu...
Art. 111. 1. Bank z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może prowadzić działalność maklerską po uzyskaniu zezwolenia Komisji. 1a. (uchylony) 2. Wniosek o udzielenie zezwolenia na prowa...
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców