Art. 10. 1. Poseł lub senator nie może być zatrzymany lub aresztowany bez
zgody Sejmu lub Senatu, z wyjątkiem ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa
i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku
postępowania.
2. Zakaz zatrzymania, o którym mowa w ust. 1, obejmuje wszelkie formy
pozbawienia lub ograniczenia wolności osobistej posła lub senatora przez organy
stosujące przymus.
3. O zatrzymaniu posła lub senatora, o którym mowa w ust. 1, należy
niezwłocznie powiadomić Marszałka Sejmu lub Marszałka Senatu. Na żądanie
Marszałka Sejmu lub Marszałka Senatu poseł lub senator musi być natychmiast
zwolniony.
4. Wniosek o wyrażenie zgody na zatrzymanie lub aresztowanie posła lub
senatora składa się za pośrednictwem Prokuratora Generalnego.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, powinien zawierać:
1) oznaczenie wnioskodawcy;
2) imię i nazwisko oraz datę i miejsce urodzenia posła lub senatora;
3) dokładne określenie czynu oraz jego kwalifikację prawną;
4) podstawę prawną zastosowania określonego środka;
5) uzasadnienie, wskazujące w szczególności na konieczność zastosowania
określonego środka.
6. Do postępowania z wnioskiem o wyrażenie zgody na zatrzymanie lub
aresztowanie posła lub senatora przepisy art. 7c ust. 1–5 stosuje się odpowiednio.
7. Sejm lub Senat wyraża zgodę na zatrzymanie lub aresztowanie posła lub
senatora w drodze uchwały podjętej bezwzględną większością głosów ustawowej
liczby posłów lub senatorów. Nieuzyskanie wymaganej większości głosów oznacza
podjęcie uchwały o niewyrażeniu zgody na zatrzymanie lub aresztowanie posła lub
senatora.
8. Wymóg uzyskania zgody Sejmu lub Senatu nie dotyczy wykonania kary
pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem sądu.

Art. 10a. 1. Marszałek Sejmu lub Marszałek Senatu przesyła niezwłocznie
uchwałę, o której mowa w art. 7c ust. 6, art. 9 ust. 9 i art. 10 ust. 7, albo
oświadczenie posła lub senatora, o którym mowa w art. 8 ust. 1, wnioskodawcy.
2. Uchwały, o których mowa w ust. 1, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Art. 10b. 1. Przepisy ustawy dotyczące odpowiedzialności karnej posłów lub
senatorów stosuje się odpowiednio do odpowiedzialności za wykroczenia.
2. W przypadku popełnienia przez posła lub senatora wykroczenia, o którym
mowa w rozdziale XI ustawy z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U.
z 2018 r. poz. 618 i 911), przyjęcie przez posła lub senatora mandatu karnego albo
uiszczenie grzywny, w przypadku ukarania mandatem karnym zaocznym, o którym
mowa w art. 98 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania
w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2018 r. poz. 475, 1039, 1387, 1467 i 1481),
stanowi oświadczenie o wyrażeniu przez niego zgody na pociągnięcie go do
odpowiedzialności w tej formie.

Ustawa o wykonywaniu mandatu posła i senatora art. 10

DODAJ