Art. 10. 1. Przepisów art. 9 nie stosuje się, jeżeli świadek koronny w toku
postępowania:
1) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę co do istotnych okoliczności sprawy albo
odmówił zeznań przed sądem;
2) popełnił nowe przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, działając
w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie
przestępstwa lub przestępstwa skarbowego;
3) zataił majątek, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. b.
2. W wypadku określonym w ust. 1 prokurator podejmuje zawieszone postępowanie.
3. Prokurator podejmuje zawieszone postępowanie, jeżeli zostały ujawnione
okoliczności, o których mowa w art. 4.
4. Prokurator może podjąć zawieszone postępowanie, jeżeli świadek koronny
popełnił nowe przestępstwo umyślne lub umyślne przestępstwo skarbowe albo nie
wykonał zobowiązania, o którym mowa w art. 3 ust. 2.
5. Na postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania świadkowi
koronnemu przysługuje zażalenie do sądu, o którym mowa w art. 5 ust. 1.

Ustawa o świadku koronnym art. 10