Art. 10. 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia:
1) państwa lub części państw inne niż wymienione w art. 9 ust. 1 pkt 3, których
obywatele polskiego pochodzenia mogą ubiegać się o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji;
2) termin na złożenie wniosku o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji przez
osoby polskiego pochodzenia, do których rozporządzenie będzie miało
zastosowanie, uwzględniając potrzebę zapewnienia tym osobom sprawnego
postępowania w sprawie repatriacji.
2. Rada Ministrów, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, ma na celu
zapewnienie możliwości repatriacji osobom polskiego pochodzenia, które:
1) są dyskryminowane ze względów religijnych, narodowościowych lub politycznych lub
2) z uwagi na sytuację panującą w kraju zamieszkania lub jego części są narażone
na utratę życia lub zdrowia.

Art. 10a. Wydania wizy krajowej w celu repatriacji odmawia się osobie, jeżeli:
1) utraciła obywatelstwo polskie nabyte w drodze repatriacji lub
2) repatriowała się z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej
Rzeczypospolitej Ludowej na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w
latach 1944–1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą
Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską
Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką
Radziecką lub Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich do jednego z
państw będących stroną tych umów, lub
3) w czasie pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej działała na szkodę
podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, lub
4) uczestniczyła lub uczestniczy w łamaniu praw człowieka, lub
5) jej dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, lub
6) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub
7) obowiązuje wpis danych osoby do wykazu cudzoziemców, których pobyt na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany.

Art. 10b. 1. Osoba ubiegająca się o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji
składa osobiście wniosek o jej wydanie do konsula.
2. W szczególnych przypadkach, uzasadnionych osobistą sytuacją osoby, o której
mowa w ust. 1, konsul może odstąpić od wymogu osobistego złożenia wniosku, o
którym mowa w ust. 1.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się na formularzu, który zawiera:
1) następujące dane i informacje dotyczące wnioskodawcy:
a) imię (imiona) i nazwisko,
b) nazwisko rodowe, nazwiska wcześniej używane,
c) imię i nazwisko rodowe ojca, nazwiska wcześniej używane,
d) imię i nazwisko rodowe matki, nazwiska wcześniej używane,
e) datę urodzenia,
f) płeć,
g) miejsce i kraj urodzenia,
h) miejsce zamieszkania,
i) obywatelstwo, inne posiadane obywatelstwa,
j) narodowość, pochodzenie,
k) stan cywilny,
l) dane dotyczące dokumentu tożsamości oraz dokumentu podróży,
m) informacje o karalności,
n) stosunek do służby wojskowej,
o) informację o pobytach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
p) informację o osobach wspólnie z nim przybywających na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
q) informację o przewidywanych warunkach do osiedlenia się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
r) informację o wykształceniu i kwalifikacjach zawodowych;
2) informacje dotyczące miejsca zamieszkania na terytorium, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3;
3) dane, o których mowa w pkt 1 lit. a–g, i oraz j, dotyczące rodziców (opiekunów
prawnych) wnioskodawcy;
4) dane, o których mowa w pkt 1 lit. a, b, e–h oraz j, dotyczące dziadków
wnioskodawcy, o ile są mu znane;
5) dane, o których mowa w pkt 1 lit. a, b, e–h oraz j, dotyczące pradziadków
wnioskodawcy, o ile są mu znane.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:
1) życiorys wnioskodawcy;
2) aktualne fotografie wnioskodawcy;
3) odpis aktu urodzenia wnioskodawcy;
4) dokumenty poświadczające aktualny stan cywilny wnioskodawcy;
5) dokumenty potwierdzające miejsce stałego zamieszkania na terytorium, o
którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3;
6) dokumenty, o których mowa w art. 6;
7) inne dokumenty potwierdzające okoliczności wymienione we wniosku;
8) oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych
zeznań, że dane zawarte we wniosku są prawdziwe.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, w imieniu osoby małoletniej lub
ubezwłasnowolnionej całkowicie składają jej rodzice lub opiekunowie prawni albo
jedno z rodziców lub jeden z opiekunów prawnych.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, składanego w imieniu osoby
małoletniej, dołącza się dokumenty, o których mowa w ust. 4 pkt 1–3 i pkt 5–7, w
zakresie wymaganym dla rodziców osoby małoletniej.
7. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera braki formalne, konsul
wzywa do jego uzupełnienia w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania, pod
rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
8. Minister właściwy do spraw zagranicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór
formularza wniosku o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji oraz liczbę fotografii
dołączanych do wniosku i wymogi dotyczące tych fotografii, mając na uwadze
potrzebę zapewnienia sprawności postępowania, kompletności danych i informacji
przedstawianych we wniosku oraz z uwzględnieniem języka zrozumiałego dla wnioskodawcy.

Ustawa o repatriacji art. 10

DODAJ