Art. 10. 1. Na wniosek eksportera lub nadawcy towaru świadectwa pochodzenia
towarów wywożonych z terytorium kraju są wystawiane przez organy celne, chyba że
ratyfikowane umowy międzynarodowe stanowią inaczej.
2. Świadectwa potwierdzające niepreferencyjne pochodzenie towarów, o którym
mowa w tytule II w rozdziale 2 w sekcji 1 unijnego kodeksu celnego, dotyczące
towarów wywożonych z terytorium kraju mogą być wystawiane również przez inne
podmioty upoważnione na podstawie odrębnych ustaw.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe wymogi, jakie powinien spełniać wniosek o wystawienie
świadectwa potwierdzającego niepreferencyjne pochodzenie towaru, oraz to
świadectwo,
2) wzór świadectwa potwierdzającego niepreferencyjne pochodzenie towaru
i wniosku o jego wystawienie,
3) sposób i tryb wystawiania przez organy celne świadectwa potwierdzającego
niepreferencyjne pochodzenie towaru
– mając na uwadze zapewnienie kompletności informacji niezbędnych do
udokumentowania niepreferencyjnego pochodzenia towaru oraz ułatwienie
formalności celnych.

Art. 10a. 1. Wymiana informacji z organami celnymi drogą elektroniczną, w
szczególności deklaracji lub zgłoszeń, jest dokonywana przez Platformę Usług
Elektronicznych Skarbowo-Celnych, zwaną dalej „PUESC”.
2. Wymiana informacji, o której mowa w ust. 1, wymaga uprzedniej rejestracji
na PUESC oraz przedstawienia organowi celnemu dokumentu potwierdzającego
zakres uprawnień do korzystania z usług oferowanych na PUESC.
2a. Adwokat, radca prawny i doradca podatkowy mogą sami uwierzytelnić odpis
dokumentu, o którym mowa w ust. 2. Odpis takiego dokumentu może również
uwierzytelnić osoba uprawniona przez przedsiębiorcę posiadającego pozwolenie na
korzystanie ze statusu upoważnionego przedsiębiorcy lub pozwolenie na stosowanie
uproszczeń w rozumieniu przepisów celnych, jeżeli uprawnienie takie wynika z treści
przedstawionego organom celnym upoważnienia dla tej osoby. Organ celny może w
przypadku wątpliwości zażądać okazania oryginału dokumentu, o którym mowa w ust.
2.
2b. Jeżeli odpis dokumentu, o którym mowa w ust. 2, został sporządzony w
formie dokumentu elektronicznego, jego uwierzytelnienia dokonuje się, opatrując
odpis podpisem, o którym mowa w art. 10b ust. 1. Odpis dokumentu jest sporządzany
w formatach danych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 18 pkt 1
ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568 i 695).
3. Doręczanie pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej może
następować przez PUESC.

Art. 10b. 1. Dokumenty elektroniczne przesyłane organom celnym podpisuje się
kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem
osobistym lub zaawansowanym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą
certyfikatu celnego albo zapewnia się w inny sposób możliwość potwierdzenia
pochodzenia oraz integralności przesłanych danych w postaci elektronicznej, jeżeli w
przepisach wydanych na podstawie art. 3b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) minister właściwy do
spraw finansów publicznych umożliwił podpisywanie określonych dokumentów w
taki sposób.
2. Decyzje i inne dokumenty wydawane przez organ celny w postaci
elektronicznej podpisuje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem
zaufanym, podpisem osobistym lub zaawansowanym podpisem elektronicznym
weryfikowanym za pomocą certyfikatu celnego.