Art. 10. 1. Prowadzenie przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione
w art. 3 ust. 3 pkt 2–4:
1) nieodpłatnej działalności pożytku publicznego,
2) odpłatnej działalności pożytku publicznego lub
3) działalności gospodarczej
– wymaga rachunkowego wyodrębnienia tych form działalności w stopniu
umożliwiającym określenie przychodów, kosztów i wyników każdej z tych
działalności, z zastrzeżeniem przepisów o rachunkowości.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku organizacyjnego
wyodrębnienia działalności pożytku publicznego.
3. Zakres prowadzonej działalności nieodpłatnej lub odpłatnej pożytku
publicznego organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3
ust. 3 określają w statucie lub w innym akcie wewnętrznym.

Art. 10a. 1. Organizacje pozarządowe, z wyłączeniem spółek kapitałowych,
oraz podmioty wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 2 prowadzą uproszczoną ewidencję
przychodów i kosztów, w przypadku gdy:
1) działają w sferze zadań publicznych określonych w art. 4 ust. 1,
2) nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców,
3) nie posiadają statusu organizacji pożytku publicznego,
4) osiągają przychody wyłącznie z:
a) działalności nieodpłatnej pożytku publicznego z tytułu składek
członkowskich, darowizn, zapisów, spadków, dotacji, subwencji,
przychodów pochodzących z ofiarności publicznej,
b) działalności odpłatnej pożytku publicznego z tytułu sprzedaży towarów
i usług,
c) tytułu sprzedaży, najmu lub dzierżawy składników majątkowych,
d) tytułu odsetek od środków pieniężnych na rachunkach bankowych lub
rachunkach w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych,
prowadzonych w związku z wykonywaną działalnością, w tym także odsetek od lokat terminowych oraz innych form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, tworzonych na tych rachunkach,
5) w roku poprzedzającym rok wyboru prowadzenia uproszczonej ewidencji
przychodów i kosztów osiągnęły przychody wyłącznie z tytułów, o których
mowa w pkt 4, w wysokości nieprzekraczającej 100 000 zł
– jeżeli decyzję w sprawie prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów
i kosztów podejmie organ zatwierdzający w rozumieniu przepisów o rachunkowości.
2. Przepisu ust. 1 pkt 5 w zakresie wielkości przychodów nie stosuje się w roku,
w którym jednostka rozpoczęła działalność.
3. O wyborze prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów
jednostka, w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym
rozpoczyna prowadzenie ewidencji, a w przypadku jednostek rozpoczynających
działalność, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności, zawiadamia
naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem
dochodowym.
4. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, dotyczy także lat następnych,
z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Jednostka zawiadamia naczelnika urzędu skarbowego właściwego
w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym w terminie 14 dni od końca
ostatniego miesiąca roku podatkowego, w którym prowadzi uproszczoną ewidencję
przychodów i kosztów, o:
1) rezygnacji z prowadzenia tej ewidencji;
2) niespełnianiu warunków, o których mowa w ust. 1.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu
z Przewodniczącym Komitetu, określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia
uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów, warunki, jakim powinna odpowiadać
ta ewidencja w celu prawidłowego określenia zobowiązań podatkowych, mając na
uwadze zakres oraz cel działania podmiotów prowadzących ewidencję.

Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie art. 10

DODAJ