Art. 109. § 1. Jeżeli delegowanie następuje do innej miejscowości niż
miejscowość będąca siedzibą jednostki organizacyjnej prokuratury, w której
prokurator pełni służbę, niebędącej miejscem jego stałego zamieszkania,
prokuratorowi delegowanemu w okresie delegowania, jako pracownikowi
w podróży służbowej, przysługują następujące należności, rekompensujące
niedogodności wynikające z delegowania poza stałe miejsce pełnienia służby:
1) prawo do nieodpłatnego zakwaterowania w warunkach odpowiadających
godności urzędu albo zwrot kosztów zamieszkania w miejscu delegowania
w jednej z następujących form:
a) zwrotu kosztów faktycznie poniesionych – w wysokości określonej
w fakturze,
b) miesięcznego ryczałtu – w kwocie nie wyższej niż 80% kwoty bazowej,
będącej podstawą ustalania wynagrodzenia zasadniczego prokuratora;
2) zwrot kosztów pierwszego przejazdu z miejsca stałego zamieszkania do
miejsca delegowania, zwrot kosztów ostatniego przejazdu z miejsca
delegowania do miejsca stałego zamieszkania oraz zwrot kosztów przejazdów
odbywanych nie częściej niż raz w tygodniu do miejsca stałego zamieszkania
i z powrotem na warunkach określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy według zasad obowiązujących przy
podróżach służbowych na obszarze kraju;
3) ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu
pracy;
4) diety, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 775
§ 2 Kodeksu pracy;
5) zwrot kosztów poniesionych z tytułu używania pojazdów stanowiących
własność pracownika do celów służbowych, o którym mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 58, 60 i 125);
6) zwrot kosztów codziennych dojazdów do miejscowości delegowania,
o których mowa w § 3.
§ 2. Świadczenia i należności, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2, nie
przysługują, w przypadkach, gdy odległość od miejscowości, w której prokurator
delegowany ma miejsce stałego zamieszkania, do miejscowości delegowania nie
przekracza 60 kilometrów, chyba że organ powołany do kierowania jednostką, do
której delegowanie następuje, na wniosek prokuratora delegowanego uzna, że nie
jest celowy codzienny dojazd prokuratora delegowanego do miejscowości
delegowania.
§ 3. Prokurator delegowany, o którym mowa w § 2, któremu nie przysługują
świadczenia i należności, o których mowa w § 1 pkt 1 i 2, ma prawo do zwrotu
kosztów codziennych dojazdów do miejscowości delegowania w wysokości nie
wyższej niż równowartość ceny przejazdu środkami komunikacji kolejowej lub
innym środkiem komunikacji publicznej, z uwzględnieniem przysługującej
prokuratorowi delegowanemu ulgi na dany środek transportu bez względu na to, z
jakiego tytułu ulga ta przysługuje.
§ 4. Przepisy § 1 pkt 1 i 2 oraz § 2 stosuje się odpowiednio do prokuratora
Prokuratury Krajowej, który uzyskał zgodę, o której mowa w art. 121 § 2.

Prawo o prokuraturze art. 109

DODAJ