Art. 109. 1. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny osoby uznane za
zdolne do służby wojskowej, niezależnie od ich przeznaczenia, mogą być
w każdym czasie powołane do czynnej służby wojskowej.
2. Do czynnej służby wojskowej mogą być powołane również inne osoby,
które zgłosiły się do pełnienia tej służby w drodze zaciągu ochotniczego.
2a. Zaciąg ochotniczy przeprowadza wojskowy komendant uzupełnień
właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu
czasowego ochotnika, trwającego ponad trzy miesiące.
2b. Obywatele polscy mający stałe miejsce zamieszkania za granicą
w sprawach zaciągu ochotniczego zgłaszają się do polskich przedstawicielstw
dyplomatycznych.
2c. W ramach zaciągu ochotniczego nie powołuje się do czynnej służby
wojskowej osób, które na podstawie odrębnych przepisów nie podlegają
obowiązkowi tej służby w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady przeprowadzania zaciągu ochotniczego, z uwzględnieniem
sytuacji, w których przeprowadzany będzie zaciąg, sposobu ogłaszania zaciągu,
warunków, jakie muszą spełniać osoby podejmujące zaciąg, oraz sposobu
postępowania z osobami zgłaszającymi się w ramach zaciągu ochotniczego
bezpośrednio do dowódców jednostek wojskowych.

Art. 109a. 1. Osoby posiadające przydział mobilizacyjny są obowiązane
w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny stawić się w miejscu i czasie
określonych w karcie mobilizacyjnej. Osoby posiadające pracowniczy przydział
mobilizacyjny są obowiązane stawić się w miejscu i czasie określonych w karcie
mobilizacyjnej, w razie ogłoszenia mobilizacji, w czasie stanu wojennego oraz
w czasie wojny.
2. Żołnierze rezerwy, o których mowa w art. 59a ust. 1, stają się z mocy prawa
po ogłoszeniu mobilizacji lub w czasie wojny żołnierzami w czynnej służbie
wojskowej z chwilą stawienia się do tej służby w określonym miejscu i czasie.
3. W razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny dotychczasowy stosunek
pracy pracownika, któremu nadano pracowniczy przydział mobilizacyjny do
jednostki wojskowej, z dniem jego stawienia się do tej jednostki, określonym w
karcie mobilizacyjnej, ulega zawieszeniu na czas wykonywania zadań
wynikających z przydziału nie dłużej niż na czas do dnia ogłoszenia demobilizacji.
4. Z dniem ogłoszenia mobilizacji lub z dniem, w którym rozpoczyna się czas
wojny, określonym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie
art. 4a ust. 1 pkt 4a, dowódca jednostki wojskowej rozwiązuje stosunek pracy
z pracownikiem tej jednostki, któremu nie nadano pracowniczego przydziału mobilizacyjnego. Pracownikowi temu wypłaca się świadczenia należne pracownikom z tytułu rozwiązania z nimi stosunku pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy.
5. Pracownik, o którym mowa w ust. 3, oraz inna osoba niebędąca
pracownikiem po stawieniu się w jednostce wojskowej w dniu określonym
w karcie mobilizacyjnej, staje się z mocy prawa osobą cywilną wchodzącą w skład
personelu Sił Zbrojnych, w rozumieniu obowiązujących Rzeczpospolitą Polską
przepisów prawa międzynarodowego.
6. Do osób świadczących po ogłoszeniu mobilizacji, w stanie wojennym lub
w dniu, w którym rozpoczyna się czas wojny, określonym przez Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 4a, pracę w jednostkach
wojskowych na podstawie pracowniczego przydziału mobilizacyjnego, w tym
w zakresie ich obowiązków i uprawnień, stosuje się odpowiednio przepisy
dotyczące osób pełniących służbę w jednostkach zmilitaryzowanych. Do osób tych
nie stosuje się przepisów dotyczących powszechnego obowiązku wykonywania
pracy, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie
wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach
jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1932).

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 109

DODAJ