Art. 109. 1. Materiał siewny odmian regionalnych może być wprowadzany do
obrotu po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa, wydanej
w drodze decyzji, wyłącznie w regionie pochodzenia, z zastrzeżeniem art. 110.
2. Zgodę, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek zachowującego
odmianę regionalną.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz adres
i siedzibę zachowującego odmianę regionalną, z tym że w przypadku gdy
zachowującym odmianę regionalną jest osoba fizyczna prowadząca działalność
gospodarczą zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby – miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są inne niż adres i miejsce zamieszkania tej osoby;
2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny uprawnej w języku polskim oraz nazwę
botaniczną;
3) nazwę odmiany regionalnej;
4) położenie i powierzchnię plantacji nasiennej oraz przewidywaną ilość materiału
siewnego odmiany regionalnej, jaka może być wprowadzona do obrotu.
4. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się gatunek i odmianę regionalną,
ilość materiału siewnego tej odmiany, jaka może być wprowadzona do obrotu, oraz
okres, w jakim wprowadza się do obrotu materiał siewny tej odmiany.
5. Ilość materiału siewnego odmiany regionalnej roślin rolniczych, na jaką
została wydana zgoda, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać wartości
procentowych materiału siewnego danego gatunku stosowanego rocznie do zasiewów
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla:
1) rzepaku, jęczmienia, pszenicy, grochu, słonecznika, kukurydzy i ziemniaka –
0,3%;
2) pozostałych gatunków – 0,5%.
6. Jeżeli ilość materiału siewnego odmiany regionalnej roślin rolniczych
określona w ust. 5 nie wystarcza do obsiania 100 ha, minister właściwy do spraw
rolnictwa w decyzji, o której mowa w ust. 1, określa ilość materiału siewnego
niezbędną do obsiania 100 ha.
7. Całkowita ilość materiału siewnego odmian regionalnych roślin rolniczych
danego gatunku nie może przekroczyć 10% ilości materiału siewnego danego gatunku
stosowanego rocznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
8. Ilość materiału siewnego odmiany regionalnej roślin warzywnych, na jaką
została wydana zgoda, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać rocznie ilości
materiału siewnego potrzebnego do obsiania powierzchni:
1) 40 ha dla cebuli, jarmużu, kalafiora, kalarepy, kapusty brukselskiej, kapusty
głowiastej białej, kapusty głowiastej czerwonej, kapusty pekińskiej, papryki,
cykorii liściowej, cykorii sałatowej, cykorii korzeniowej, melona, dyni
olbrzymiej, karczocha, marchwi, sałaty, pomidora, fasoli zwykłej karłowej,
fasoli zwykłej tycznej, grochu siewnego cukrowego, grochu zwykłego
łuskowego i bobu;
2) 20 ha dla szalotki, pora, czosnku pospolitego, buraka ćwikłowego, buraka
liściowego, kawona, ogórka, dyni zwyczajnej, kopru włoskiego, oberżyny
i szpinaku;
3) 10 ha dla cebuli siedmiolatki, szczypiorku, trybuły ogrodowej, selera
korzeniowego, selera naciowego, szparaga, endywii, pietruszki, fasoli
wielokwiatowej, rzodkiewki, rabarbaru, skorzonery, roszponki warzywnej,
kukurydzy cukrowej i kukurydzy pękającej.
9. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia,
terminy składania wniosków o wyrażenie zgody na wprowadzenie do obrotu materiału
siewnego odmian regionalnych roślin rolniczych i roślin warzywnych, biorąc pod
uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup roślin i gatunków.

Ustawa o nasiennictwie art. 109

DODAJ