Art. 107. 1. Usługi pilotowe w pilotażu obowiązkowym lub dobrowolnym
w rejonie pilotowym oraz w pilotażu dobrowolnym na morzu terytorialnym
i pozostałych obszarach Morza Bałtyckiego (pilotażu pełnomorskim) mogą być
wykonywane wyłącznie przez osoby posiadające wiedzę i doświadczenie w zakresie
pilotowania statków morskich potwierdzone odpowiednim dokumentem
kwalifikacyjnym.
2. Wykonywanie usług pilotowych na określonych rodzajach statków oraz na
określonych trasach lub akwenach może być uwarunkowane uzyskaniem przez pilota
morskiego szczególnych uprawnień pilotowych.
3. Dokumenty stwierdzające uzyskanie kwalifikacji pilota morskiego lub
szczególnych uprawnień pilotowych wydają dyrektorzy urzędów morskich.
4. Za wydanie dokumentów pobiera się opłatę, której wysokość jest określona
w załączniku do ustawy. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
5. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, wydaje się, na czas określony, osobie,
która:
1) posiada odpowiednie dokumenty kwalifikacyjne, o których mowa w art. 63,
i praktykę pływania;
2) odbyła wymagane szkolenie kandydata na pilota lub pilota i praktykę pilotową;
3) zdała egzamin kwalifikacyjny przed Komisją.
6. Szkolenie pilotów morskich, kandydatów na pilotów morskich i praktykę
pilotową prowadzi stacja pilotowa lub ośrodek szkolenia pilotów morskich, uznane
przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
7. Naboru na szkolenia kandydatów na pilotów morskich i praktyki pilotowe
dokonuje właściwy dyrektor urzędu morskiego w porozumieniu z szefem stacji pilotowej, uwzględniając natężenie ruchu statków oraz stan osobowy pilotów morskich w danym rejonie.
8. Stację pilotową lub ośrodek szkolenia pilotów morskich uznaje się w zakresie
szkolenia pilotów morskich, jeżeli ich program szkolenia, baza szkoleniowa oraz
kwalifikacje kadry zapewniają należyte wyszkolenie pilotów morskich.
9. Uznania, o którym mowa w ust. 6, dokonuje się na okres 4 lat, po
przeprowadzeniu audytu. Uznanie potwierdza się wydaniem certyfikatu uznania.

Art. 107a. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej sprawuje nadzór
nad szkoleniem kandydatów na pilotów morskich i pilotów morskich oraz praktykami
pilotowymi, dokonując audytów.
2. (uchylony)
3. W przypadku uzasadnionego podejrzenia wystąpienia nieprawidłowości w
szkoleniu kandydatów na pilotów morskich i pilotów morskich lub realizacji praktyk
pilotowych minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przeprowadza audyt
dodatkowy.
4. Audyty przeprowadzają audytorzy, o których mowa w art. 76 ust. 1–3.
5. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego audytu zostały stwierdzone
nieprawidłowości w szkoleniu kandydatów na pilotów morskich i pilotów morskich
lub realizacji praktyki pilotowej minister właściwy do spraw gospodarki morskiej
może, w drodze decyzji, zawiesić albo cofnąć uznanie, w zależności od rodzaju
stwierdzonych nieprawidłowości.
6. Za przeprowadzenie audytów, z wyjątkiem audytów dodatkowych, pobiera się
opłaty w wysokości 50% kwoty określonej w pkt 11.1 i 11.4 części III „Opłaty za
egzaminy i audyty” załącznika do ustawy. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa.
7. Za wydanie certyfikatu, o którym mowa w art. 107 ust. 9, pobiera się opłatę
w wysokości określonej w załączniku do ustawy. Opłata stanowi dochód budżetu
państwa.

Art. 107b. 1. Kwalifikacje pilotów morskich w zakresie ochrony żeglugi
regulują przepisy o ochronie żeglugi i portów morskich.
2. Nadzór nad pilotażem w rejonie pilotowym w zakresie niezbędnym do
zapewnienia bezpieczeństwa morskiego sprawuje dyrektor urzędu morskiego
właściwy dla tego rejonu, prowadząc w szczególności listę pilotów.
3. Nadzór nad pilotażem pełnomorskim w zakresie niezbędnym do zapewnienia
bezpieczeństwa morskiego sprawuje Dyrektor Urzędu Morskiego w Gdyni lub Dyrektor Urzędu Morskiego w Szczecinie właściwy ze względu na port przeznaczenia
lub port wyjścia statku korzystającego z pilotażu pełnomorskiego.
4. Właściwy dyrektor urzędu morskiego, jeżeli wymagają tego warunki
bezpieczeństwa morskiego, wprowadza na obszarze portów morskich lub morskich
wód wewnętrznych, w drodze zarządzenia, pilotaż obowiązkowy, określając warunki
korzystania z usług pilota i zwolnienia z pilotażu obowiązkowego.
5. Właściwy dyrektor urzędu morskiego, w uzgodnieniu z ministrem właściwym
do spraw gospodarki morskiej, ze względu na utrudnienia nawigacyjne, może
wprowadzić, w drodze zarządzenia, pilotaż obowiązkowy na morzu terytorialnym,
określając warunki korzystania z usług pilota i zwolnienia z pilotażu obowiązkowego,
kierując się względami bezpieczeństwa żeglugi.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania kwalifikacyjne pilota morskiego,
2) warunki wymagane do uzyskania szczególnych uprawnień pilotowych,
3) warunki wymagane do uzyskania i odnawiania dokumentów kwalifikacyjnych
i dokumentów potwierdzających szczególne uprawnienia pilotowe oraz wzory
tych dokumentów,
4) wymagania egzaminacyjne dla uzyskania oraz odnowienia dokumentu
stwierdzającego uzyskanie kwalifikacji pilota morskiego,
5) wymagania egzaminacyjne dla uzyskania zwolnienia z pilotażu obowiązkowego,
6) programy szkoleń pilotów morskich, kandydatów na pilotów morskich i praktyk
pilotowych,
7) warunki i tryb naboru na szkolenia na pilotów morskich i praktyki pilotowe,
8) warunki i tryb uznawania, odnawiania, zawieszania, cofania uznania oraz
przeprowadzania audytów stacji pilotowych i ośrodków szkolenia pilotów
morskich oraz wymagania dotyczące wyposażenia bazy szkoleniowej oraz
kwalifikacji kadry,
9) sposób sprawowania nadzoru nad pilotażem przez dyrektora urzędu morskiego,
w tym zakres danych umieszczanych na liście pilotów
– mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi na obszarze
portów morskich, morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i pozostałych
akwenach Morza Bałtyckiego oraz potrzebę zapewnienia prawidłowej realizacji usług
pilotowych.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim art. 107

DODAJ