Art. 100. § 1. Orzeczenie lub zarządzenie wydane na rozprawie ogłasza się
ustnie.
§ 1a. Orzeczenie lub zarządzenie wydane na posiedzeniu jawnym ogłasza się
ustnie. Jeżeli na ogłoszeniu nikt się nie stawił, można uznać wydane orzeczenie lub
zarządzenie za ogłoszone. Przyczynę odstąpienia od ogłoszenia należy wskazać
w protokole albo notatce urzędowej z posiedzenia.
§ 2. Orzeczenie lub zarządzenie wydane na innym posiedzeniu ogłasza się ustnie,
jeżeli bierze w nim udział strona.
§ 3. Wyrok doręcza się podmiotom uprawnionym do wniesienia środka
zaskarżenia, jeżeli ustawa tak stanowi.
§ 4. Postanowienie albo zarządzenie wydane poza rozprawą, od którego
przysługuje środek zaskarżenia, doręcza się podmiotom uprawnionym do wniesienia
tego środka, a postanowienie kończące postępowanie jego stronom, chyba że byli
obecni przy ogłoszeniu postanowienia albo zarządzenia. Stronom doręcza się również
postanowienie wraz z uzasadnieniem w wypadku wskazanym w art. 98 § 2.
§ 5. Strony należy powiadomić o treści innych postanowień i zarządzeń
wydanych poza rozprawą i posiedzeniem, a także wydanych na posiedzeniu, o którego
terminie strona nie była zawiadomiona.
§ 6. Jeżeli ustawa nie zwalnia od równoczesnego sporządzenia uzasadnienia,
orzeczenie i zarządzenie doręcza się lub ogłasza wraz z uzasadnieniem. W wypadku
określonym w art. 98 § 2 po ogłoszeniu postanowienia, na wniosek strony obecnej
przy ogłoszeniu tego postanowienia, podaje się ustnie najważniejsze powody
rozstrzygnięcia. Obecne strony należy pouczyć o możliwości złożenia takiego
wniosku.
§ 7. Jeżeli sprawę rozpoznano z wyłączeniem jawności ze względu na ważny
interes państwa, zamiast uzasadnienia doręcza się zawiadomienie, że uzasadnienie
zostało sporządzone.
§ 8. Po ogłoszeniu lub przy doręczeniu orzeczenia i zarządzenia należy pouczyć
uczestników postępowania o przysługującym im prawie, terminie i sposobie
wniesienia środka zaskarżenia lub o tym, że orzeczenie lub zarządzenie nie podlega
zaskarżeniu.
§ 9. W razie skazania z zastosowaniem art. 60 § 3 lub 4 Kodeksu karnego lub
art. 36 § 3 Kodeksu karnego skarbowego po ogłoszeniu lub przy doręczeniu wyroku
należy pouczyć oskarżonego o treści art. 434 § 4 oraz art. 443.
§ 10. Podmiot lub stronę, która bierze udział w posiedzeniu przy użyciu urządzeń
technicznych umożliwiających udział w posiedzeniu na odległość z jednoczesnym
bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku, na którym wydano postanowienie albo
zarządzenie, uznaje się za „obecną przy ogłoszeniu” postanowienia albo zarządzenia
w rozumieniu § 4 lub 6.

Kodeks Postępowania Karnego art. 100

DODAJ