Art. 100. 1. Udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy odmawia się
cudzoziemcowi, gdy:
1) nie spełnia on wymogów udzielenia mu zezwolenia na pobyt czasowy ze
względu na deklarowany cel pobytu lub okoliczności, które są podstawą
ubiegania się o to zezwolenie, nie uzasadniają jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące lub
2) obowiązuje wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt
jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepożądany, lub
3) jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy
wjazdu, lub
4) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego lub zobowiązania wynikające
z postanowień ratyfikowanych umów międzynarodowych obowiązujących
Rzeczpospolitą Polską, lub
5) w postępowaniu w sprawie udzielenia mu zezwolenia na pobyt czasowy:
a) złożył on wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe
informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub
informacje, lub
b) zeznał on nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument
w celu użycia go jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako
autentycznego, lub
6) zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków gdy uzyskał
przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych
płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, lub
7) nie zwrócił kosztów związanych z wydaniem i wykonaniem decyzji
o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, które zostały pokryte z budżetu
państwa, lub
8) podlegając obowiązkowi leczenia na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia
5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych
u ludzi, nie wyraża zgody na to leczenie, lub
9) złożył wniosek podczas nielegalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej lub przebywa na tym terytorium nielegalnie.
1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, cudzoziemcowi można udzielić
zezwolenia na pobyt czasowy z uwzględnieniem interesu państwa, które dokonało
wpisu do Systemu Informacyjnego Schengen, jeżeli zaistniały poważne przyczyny
uzasadniające udzielenie tego zezwolenia, a w szczególności względy humanitarne
lub wynikające z zobowiązań międzynarodowych.
1b. W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, wojewoda lub Szef Urzędu
w drugiej instancji:
1) zasięga opinii, o której mowa w art. 25 ust. 1 Konwencji Wykonawczej
Schengen, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji;
2) informuje, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji, właściwy organ
innego państwa obszaru Schengen o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na
pobyt czasowy.
2. Cudzoziemcowi można odmówić udzielenia kolejnego zezwolenia na pobyt
czasowy w przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 113, jeżeli
wniosek o udzielenie kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy złożył przed upływem
1 roku od upływu okresu ważności poprzedzającego go zezwolenia albo od dnia,
w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia na pobyt czasowy stała się ostateczna.

Ustawa o cudzoziemcach art. 100

DODAJ