Teza brak tezy czytaj dalej

Teza brak tezy czytaj dalej

Teza brak tezy czytaj dalej

Teza Zgodnie z zasadą art. 365 § 1 k.p.c. którą orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, ale również inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Związanie prawomocnym orzeczeniem oznacza zarówno zakaz dokonywania ustaleń sprzecznych z uprzednio osądzoną kwestią, jaki i niedopuszczalność prowadzenia w tym zakresie postępowania dowodowego. Nabycie praw do gospodarstwa rolnego przez Skarb Państwa w warunkach określonych w art. 1063 § 2 k.c. prowadziło jedynie do powstania na rzecz spadkobierców ustawowych prawa do spłat, które wchodziło jako wierzytelność do spadku i podlegało dziedziczeniu na zasadach ogólnych. W razie nieuiszczenia jej w całości lub w części na rzecz osoby trwale niezdolnej do pracy, jej spadkobiercy mogli dochodzić od Skarbu Państwa niezapłaconych kwot czytaj dalej

Teza Suma zadośćuczynienia przyznana na podstawie art. 446 § 4 k.c. nie powinna znacząco odbiegać od sum zadośćuczynienia przyznawanych w sprawach o naruszenie dóbr osobistych. Zgodnie z treścią art. 922 § 1 i 2 k.c., w skład spadku wchodzą prawa i obowiązki majątkowe zmarłego. Co do zasady nie należą natomiast do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, ale mogą one przejść na spadkobierców wówczas, jeśli takie dziedziczenie dopuszcza ustawa. Takie właśnie rozwiązanie kwestii dziedziczenia przyjął ustawodawca, gdy chodzi o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia (art. 445 w związku z art. 444 § 1 k.c.) oraz w razie naruszenia dobra osobistego (art. 448 k.c.). czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 20 ust. 1 zdanie drugie Prawa wekslowego charakter indosu, jest kwestią kwalifikacji prawnej oświadczenia wierzyciela wekslowego skierowanego na przeniesienie praw z weksla. Jeżeli oświadczenie to, jest datowane, wystarczającą podstawę do przeprowadzenia wskazanej kwalifikacji stanowi treść weksla. Zgodnie z art. 16 ust. 1 Pr.weksl. indos po proteście lub po upływie terminu do protestu ma skutki przelewu i dłużnik może posiadaczowi weksla, który żąda od niego zapłaty sumy wekslowej przeciwstawić, czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 415 k.c. obowiązek odszkodowawczy spoczywa na osobie, która ze swej winy wyrządziła szkodę innej osobie. W myśl art. 376 k.c., w przypadku spełnienia świadczenia przez jednego z solidarnie zobowiązanych dłużników, treść istniejącego pomiędzy współdłużnikami stosunku prawnego rozstrzyga o tym czy i w jakich częściach może on żądać zwrotu od współdłużników. Jeżeli z treści stosunku prawnego nie wynika nic innego, dłużnik który spełnił świadczenie może żądać zwrotu w częściach równych. czytaj dalej

Teza Zgodnie z art. 567§ 3 kpc do postępowania o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące postępowania w przedmiocie działu spadku, a zatem, również art. 684 kpc. Podobnie zatem, jak skład i wartość spadku, także skład i wartość majątku wspólnego byłych małżonków ustala Sąd. Identycznie też, jak w wypadku działu spadku, chwilą właściwą dla określenia wartości wspólnego majątku byłych małżonków jest data orzekania w tej materii . (art. 316§1 w zw. z art. 13§1 kpc). czytaj dalej

Teza Zgodnie z treścią art. 926 § 1 k.c. powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. W myśl więc prawa spadkowego o tym, kto dziedziczy majątek spadkowy decyduje w pierwszej kolejności sporządzony przez spadkodawcę testament, a w przypadku jego braku — ustawa. W myśl art. 931 § 1 k.c., w pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek. Jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku, udział spadkowy, który by mu przypadał, przypada jego dzieciom w częściach równych. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych (§ 2). czytaj dalej

Teza Unormowanie art. 5 k.c. przełamuje zasadę, że wszystkie prawa podmiotowe korzystają z ochrony prawnej. W związku z tym art. 5 k.c. może być stosowany tylko jako szczególny wyjątek. Stosowanie tego przepisu nie może zatem iść jeszcze dalej i prowadzić do zanegowania samego faktu istnienia prawa podmiotowego, ponieważ instytucja nadużycia prawa dotyczy praw istniejących, których byt jest od niej całkowicie niezależny. Tym bardziej przepis art. 5 k.c. nie może nigdy „stanowić samodzielnej podstawy dochodzonego roszczenia". czytaj dalej