Orzecznictwo dla art. 913 Kodeks Cywilny

I ACa 572/15 Wyrok SA w Białymstoku z 4 listopada 2015 r. w sprawie o rozwiązanie umowy dożywocia.
#Dożywocie

Teza Podstawowym uprawnieniem stron umowy dożywocia jest możliwość żądania zmiany świadczeń na dożywotnią rentę. Przesłanką wystąpienia z żądaniem takiej zamiany jest wytworzenie się między dożywotnikiem a zobowiązanym takich stosunków, że nie można wymagać od stron, żeby pozostawały nadal w bezpośredniej ze sobą styczności, przy czym nie mają istotnego znaczenia przyczyny wytworzenia się złych stosunków między stronami, a tylko samo rzeczywiste ich powstanie, co wyraźnie formułuje art. 913 § 1 k.c czytaj dalej

I ACa 774/12 Wyrok SA w Białymstoku z 29 stycznia 2013 r. w sprawie o rozwiązanie umowy dożywocia.
#Dożywocie

Teza Zgodnie zaś z art. 914 kc jeżeli zobowiązany z tytułu umowy o dożywocie zbył otrzymaną nieruchomość dożywotnik może żądać zamiany prawa dożywocia na dożywotnią rentę odpowiadającą wartości tego prawa. W stosunkach pomiędzy dożywotnikiem a nabywcą dopuszczalne jest więc jedynie żądanie zamiany prawa dożywocia na dożywotnią rentę, nie jest możliwe rozwiązanie takiej umowy. czytaj dalej

I ACa 903/14 Wyrok SA w Białymstoku z 18 marca 2015 r. w sprawie o rozwiązanie umowy dożywocia.
#Dożywocie

Teza Podstawowym uprawnieniem stron umowy dożywocia jest możliwość żądania zmiany świadczeń na dożywotnią rentę. Przesłanką wystąpienia z żądaniem takiej zamiany jest wytworzenie się między dożywotnikiem a zobowiązanym takich stosunków, że nie można wymagać od stron, żeby pozostawały nadal w bezpośredniej ze sobą styczności, przy czym nie mają istotnego znaczenia przyczyny wytworzenia się złych stosunków między stronami, a tylko samo rzeczywiste ich powstanie, co wyraźnie formułuje art. 913 § 1 k.c. czytaj dalej

I ACa 414/19 Wyrok SA w Białymstoku z 29 listopada 2019 r. w sprawie o rozwiązanie umów dożywocia.
#Dożywocie

Teza Rozwiązanie umowy o dożywocie może zatem nastąpić jedynie w wypadkach wyjątkowych, przy czym wystąpienie przesłanek z art. 913 § 1 k.c. (a więc niewłaściwego układu stosunków, uniemożliwiającego bezpośrednią styczność stron), jest warunkiem koniecznym, lecz niewystarczającym do przyjęcia, że ów „wyjątkowy wypadek” zachodzi. czytaj dalej

I ACa 431/13 Wyrok SA w Białymstoku z 4 października 2013 r. w sprawie o rozwiązanie umowy dożywocia.
#Dożywocie

Teza Zgodnie z postanowieniami umowy zawartej pomiędzy stronami, odzwierciedlającymi regulację z art. 908 § 1 k.c., pozwany jako nabywca gospodarstwa powinien przyjąć zbywcę – w tym wypadku powodów – jako domowników, dostarczać im wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić im własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym. Podstawą żądania rozwiązania umowy, na podstawie art. 913 § 2 k.c. w związku z art. 913 § 1 k.c., jest wytworzenie się takiej sytuacji, która uniemożliwia stronom dalsze pozostawanie w bezpośredniej styczności, bez względu na przyczynę, o ile stan taki nie ma cech przejściowych. czytaj dalej

I ACa 601/18 Wyrok SA w Białymstoku z 7 marca 2019 r. w sprawie o rozwiązanie umowy dożywocia.
#Dożywocie

Teza Rozwiązanie umowy dożywocia na podstawie art. 912 § 2 k.c. co do osoby, która została ustanowiona dożywotnikiem jako osoba bliska zbywcy nieruchomości (tj. na podstawie art. 908 § 3 k.c.), bez rozwiązania tej umowy względem dożywotnika będącego zbywcą, jest niedopuszczalne. czytaj dalej

I ACa 271/13 Wyrok SA w Białymstoku z 11 grudnia 2013 r. w sprawie o rozwiązanie umowy dożywocia ewentualnie zamianę dożywocia na rentę i odszkodowanie.
#Apelacja #Dożywocie #Renta

Teza W przypadku niewywiązywania się przez zobowiązanego ze świadczeń na rzecz dożywotnika, stosownie do przepisu art. 361 k.c. i art. 471 k.c., dożywotnik obok uprawnień przyznanych mu w art. 913 i 914 k.c., może dochodzić na drodze sądowej świadczeń wymagalnych, jak też może żądać naprawienia szkody będącej następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania umowy dożywocia na zasadach ogólnych (art. 471 i n. k.c.). Zgodnie z przepisem art. 471 k.c. odpowiedzialność kontraktowa dłużnika może mieć miejsce tylko wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki: doszło do naruszenia zobowiązania, za które dłużnik - z mocy ustawy lub umowy - ponosi odpowiedzialność, powstała szkoda oraz istnieje związek przyczynowy między faktem niewykonania (nienależytego wykonania) a szkodą. Szkoda stanowi samodzielną przesłankę powstania roszczenia odszkodowawczego. W ramach odpowiedzialności kontraktowej wierzycielowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody rozumianej jako uszczerbek majątkowy, na który składają się - zgodnie z ogólną zasadą art. 361 § 2 k.c. - strata i utracony zysk. czytaj dalej

Wyszukiwarka