Teza Wyrażona w art. 353 1 k.c. zasada wolności umów ma swoje granice, a mianowicie: naturę stosunku zobowiązaniowego, ustawę i zasady współżycia społecznego. Sprzeczna z naturą umowy gospodarczej jest regulacja dająca jedynie jednej stronie całkowitą dowolność w dokonywaniu jednostronnych zmian w każdym czasie obowiązywania umowy. Klauzula tego rodzaju narusza też zasadę słuszności kontraktowej, a w konsekwencji istnieją podstawy do jej kwalifikowania jako sprzecznej z zasadami współżycia społecznego, zarówno w rozumieniu art. 58 § 2 k.c., jak i art. 353 1 k.c. czytaj dalej

Teza Zgodnie z treścią art. 379 pkt 2 kpc. nieważność postępowania zachodzi gdy pełnomocnik strony nie był należycie umocowany. Do prawidłowej reprezentacji strony kodeks postępowania cywilnego przywiązuje szczególe znaczenie. Rygory procesowe, w tym te dotyczące udzielania pełnomocnictwa, są ustanawiane nie tylko dla ochrony konkretnych praw i interesów procesowych stron, ich przestrzeganie służy w wymiarze ogólnym zarówno stronom, jak i interesowi wymiaru sprawiedliwości. Zgodnie z treścią art. 386 § 2 kpc w razie stwierdzenia nieważności postępowania sąd drugiej instancji uchyla zaskarżony wyrok, znosi dotychczasowe postępowanie w zakresie dotkniętym nieważnością i przekazuje sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. czytaj dalej

Teza Zasada swobody umów, co wynika wprost z art. 353 1 k.c., który nakazuje układającym się stronom respektować między innymi przepisy ustawy, nie ma charakteru nadrzędnego nad innymi regulacjami prawnymi, w tym prawa spółdzielczego, statuującą równość członków spółdzielni. czytaj dalej